Ο Κώστας Πολυχρονόπουλος και τα μέλη της Κοινωνικής Κουζίνας "Ο άλλος άνθρωπος" μαγειρεύουν στην Ομόνοια για τους μετανάστες EUROKINISSI/ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΟΥ

Η ηγετική μορφή της οργάνωσης "Άλλος Άνθρωπος" μοιράζει κάθε εβδομάδα χιλιάδες μερίδες φαγητού σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη και μοιράζεται με το The Magazine τη συγκίνηση και την αγάπη που του γεννά η προσφορά του κόσμου.

Αυτές τις μέρες βλέπεις πιο έντονη τη χαρά στα μάτια των παιδιών. Η συμμετοχή του κόσμου είναι μεγαλύτερη. Στο λογαριασμό του «Άλλου Ανθρώπου» κάποιος μου έβαλε 0.49 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι σε εμάς φτάνουν τα 0.19 μόλις αφαιρείται η προμήθεια. Αυτό είχε ο άνθρωπος, αυτό έβαλε. Η συγκίνησή μου είναι μεγάλη γι’ αυτό. Μαγειρεύουμε εδώ και έναν χρόνο 2.000 μερίδες την ημέρα λόγω covid-19. Ο κόσμος αγαπάει τον “Άλλο Άνθρωπο”. Όχι εμένα. Τον διπλανό του. Στηρίζοντας τη δράση μας, γιατί η δράση αυτή δεν αποκλείει κανέναν, δεν λέμε όχι σε κανέναν. Μόνο στους φασίστες λέμε όχι. Και είναι λογικό να το πούμε. Μας λένε κι αυτοί όχι και είμαστε ευτυχισμένοι.

Όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα και πριν από αυτήν, στον “Άλλο Άνθρωπο” γίνεται ένας πανικός. Βγάλαμε μια ανακοίνωση ότι θα δώσουμε όπως κάθε χρόνο τσουρέκια, σοκολατένια πασχαλινά αυγά, κόκκινα αυγά βαμμένα και λαμπάδες στα πιτσιρίκια. Δώσαμε σε 1.200 οικογένειες, που πάει να πει 3.500 άνθρωποι, για να κάνουν Πάσχα. Μπορεί να μη δώσαμε κρέας αλλά δώσαμε όλα τα άλλα, με λάδι σε κάθε οικογένεια, γάλατα, καφέδες, ζάχαρη, αλεύρια, χαρτιά, χλωρίνες, πασχαλινά αυγά, τσουρέκια, λαμπάδες σε κάθε παιδί που ήρθε εδώ. Και βέβαια δεν μας ένοιαζε η θρησκεία. Ανάσταση είναι η Αγάπη. Η αγάπη δεν κάνει διαχωρισμούς σε θρησκείες, ούτε σε φύλα ούτε σε εθνικότητες. Η γλύκα που νιώθουν όσοι τρώνε είναι η ίδια.

Φέτος δώσαμε και σε κρατικές δομές, όπως το Βοήθεια στο Σπίτι το Δήμου Αθηναίων. Σε συλλογικότητες με καταλήψεις που έχουν οικογένειες με παιδιά. Επίσης στείλαμε με μεταφορική σε κάποιες οικογένειες με τις οποίες έχουμε επικοινωνία στη Θεσσαλονίκη, την Κρήτη, τα Γρεβενά, τα Ιωάννινα, τον Πύργο, την Καλαμάτα, την Κόρινθο, τη Λάρισα, τη Λήμνο, τη Σάμο.

Η συγκίνηση όμως είναι μεγάλη όταν βλέπεις παιδιά από το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ, το Πακιστάν, τη Συρία, Κούρδους, Αμερικάνους, Δανούς, Γάλλους. Από όλες τις φυλές του κόσμου να βοηθούν όλοι μαζί. Αυτή είναι και η ουσία αυτού που κάνουμε. Να σταματήσουν οι τοξικές-ταξικές διαφορές, τα έθνη. Πατρίδα μας είναι η γη, σημαία μας είναι η αγάπη. Και ο λόγος μας είναι ο σεβασμός. Αυτά φτιάχνουν την αλληλεγγύη. Η αλληλεγγύη είναι για όλους, δεν έχει ούτε σύνορα, ούτε θρησκείες, ούτε πατρίδες, ούτε χρώμα, ούτε τίποτα. Γιαγιάδες μας παίρνουν τηλέφωνο χωρίς να μας ξέρουν και μας λένε χρόνια πολλά, ή μας ζητάνε να περάσουμε από το σπίτι και κλαίνε. Κι εγώ κλαίω μαζί τους. Προχθές ήρθε μια γιαγιά που μας έφερε ένα αρνί ολόκληρο κομμένο σε κομμάτια για να το μαγειρέψουμε την Ανάσταση. Ο Κούρδος μας, ο Μοχάμεντ, πέρυσι μας έκανε 1.500 μερίδες αρνί στο φούρνο και δώσαμε σε όλους, φέτος έχει αρρωστήσει και νοσηλεύεται με covid-19.

Η συγκίνηση είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά γιατί έχει μεγαλώσει και ο αριθμός των ανθρώπων που βοηθούν. Άνθρωποι που δεν αισθάνονται ότι προσφέρουν αλλά ότι τους προσφέρουν. Είναι πολύ σημαντικό να είσαι σε μια παρέα και να δέχονται την προσφορά σου. Μπορείτε να φανταστείτε το αίσθημα που θα νιώθατε αν παίρνατε τηλέφωνο κάπου να προσφέρετε κάτι και σας έλεγαν: “Ευχαριστούμε δεν το θέλουμε. Είναι παλιό αυτό δεν το θέλουμε. Ποιος είσαι που μας τα στέλνεις;”. Η άρνηση της προσφοράς είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί. Στον “Άλλο Άνθρωπο” δεν συμβαίνει αυτό, ακόμα και να μην τα χρειαζόμαστε τα παίρνουμε. Βρίσκουμε κάπου να τα δώσουμε. Είναι η χαρά της προσφοράς. Και η αγάπη που παίρνεις είναι πολλή. Και αν δεν την διοχετεύσεις κάπου θα σκάσεις.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα