BopHouse – Onlyfans: Το γυάλινο κουτί της απελευθέρωσης

«Όταν το να είσαι Bop φέρνει σε όλη του την ομάδα τα αυτοκίνητα των ονείρων τους», γράφει στο TikTok η 23χρονη Julia, content creator στο OnlyFans, και μέλος του Bop House. Εάν όλες οι παραπάνω λέξεις φαίνονται σαν μια απροσδιόριστη GenZ ορολογία, αυτό συμβαίνει γιατί εκεί απευθύνονται.

Η προβολή του κόσμου της σεξεργασίας στην δημόσια σφαίρα δεν είναι σίγουρα κάτι καινούριο, και είχε πάντοτε τον ενημερωτικό, ερευνητικό χαρακτήρα που όφειλε να έχει πίσω από το «αρχαιότερο επάγγελμα». Πολλαπλά ρεπορτάζ και ταινίες (με προσωπική αγαπημένη τη Στρέλλα, του Πάνου Κούτρα) έφεραν τον κόσμο σε επαφή με την πλευρά της σεξεργασίας που κρυβόταν πίσω από τα καταγώγια της Συγγρού και του Μεταξουργείου.

Μια πλευρά στην οποία έβλεπε κανείς πως οι εργαζόμενοι του χώρου είναι άνθρωποι, με συναισθήματα, σκέψεις, ανησυχίες, ιστορίες, και πολλές φορές φόβους για τους κινδύνους του επαγγέλματος. Ποτέ κανένας τους δεν έκρυψε τις απειλές, και κανείς δεν προσπάθησε να δείξει πως η συγκεκριμένη ζωή έχει κάτι το ονειρικό. Η προβολή έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Να κανονικοποιήσει το επάγγελμα, να αναδείξει πως χρειάζεται και αξίζει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα με τον οποιοδήποτε εργαζόμενο, να σταματήσει το στίγμα και τη στοχοποίηση, και να ρίξει φως σε έναν χώρο που φωτίζεται μονάχα τη νύχτα.

Η ερευνητική και καλλιτεχνική σκοπιά της προβολής αυτής απέχει από αυτό που θα δει το μέσο έφηβο παιδί χρησιμοποιώντας καθημερινά το TikTok, το glamorization μιας ζωής προβάλλοντας μονάχα συγκεκριμένα σκέλη της: χρήματα, αυτοκίνητα, ακριβά δείπνα και τσάντες. Συγκεκριμένα το Bop House – όπως αναφέρθηκε και παραπάνω – είναι μια ομάδα creators που συγκατοικούν σε μια βίλλα στη Florida, και παράγουν περιεχόμενο ενηλίκων στο OnlyFans. Η πρώτη δημοσίευση του λογαριασμού στο Instagram παρουσίαζε την creator Sophie Rain, ως «20χρονη χριστιανή παρθένα», και την «ξαδέρφη» της Aishah Sofey. Μέσα σε έναν μήνα, ο λογαριασμός στο TikTok είχε 1,3 εκ. ακολούθους, ενώ συνδυαστικά σε όλες τις πλατφόρμες κοινωνικών δικτύων έφτανε τους 33 εκ. Σύμφωνα με το Daily Mail, το ενοίκιο της βίλλας αγγίζει τα $75.000 τον μήνα, και τα μοντέλα εισπράττουν συνολικά μεταξύ $12-$15 εκατομμύρια μηνιαίως.

Το BopHouse έχει χαρακτηριστεί ως η Βίλλα του Playboy της GenZ. Και πράγματι, το concept δεν έχει κάτι το καινούριο. Η μοναδική διαφορά, είναι πως προβάλλεται και προωθείται στο TikTok, εφαρμογή στην οποία, παρά τη δυνατότητα γονικών ελέγχων και περιορισμών, οι χρήστες κάτω των 20 ετών αγγίζουν το 23%, σύμφωνα με το DataReportal.

Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με το εάν ένα άτομο έχει δικαίωμα να ασκεί το επάγγελμα, ή το εάν αυτό έχει ηθική σκοπιά. Αυτό έχει απαντηθεί εδώ και χρόνια, και η αποδοχή του είναι (και οφείλει να είναι) αδιαμφισβήτητη. Το ερώτημα είναι τι προωθείται, σε ποιον, και με ποιο αφήγημα. Και καθρέφτη του αφηγήματος απελευθέρωσης αποτελεί το σκοτεινό παράδειγμα της 26χρονης Bonnie Blue.

Τον Ιανουάριο του 2025, η Bonnie Blue, ηθοποιός ερωτικών ταινιών, δήλωσε πως συνευρέθη ερωτικά με 1.057 άντρες εντός 12 ωρών, στην προσπάθεια της να σπάσει το σχετικό παγκόσμιο ρεκόρ. Όλοι οι παρευρισκόμενοι φορούσαν μαντήλες, ένας εκ των οποίων έφερε πλάι την μητέρα του, ευχαριστώντας τους cameraman και τραγουδώντας το “You’ve Got a Friend in Me” από το Toy Story.

Τον Ιούνιο του 2025 η Bonnie Blue ανακοίνωσε το επόμενο της challenge, το Bonnie Blue’s Petting Zoo. Σύμφωνα με την περιγραφή της, επρόκειτο για event στο οποίο σκόπευε να δεθεί γυμνή μέσα σε ένα γυάλινο κουτί, εκτεθειμένη σαν “ζώο σε ζωολογικό κήπο”, δίνοντας τη δυνατότητα σε 2.000 άντρες να πράξουν όπως θέλουν επάνω στο κορμί της, δίχως κανέναν περιορισμό. «Κανένα όριο, κανένα διάλειμμα. Απλώς εγώ, σε ένα κουτί, έτοιμη προς χρήση», ήταν μια εκ των φράσεων που χρησιμοποίησε στην προώθηση του project. Λίγες εβδομάδες μετά, το OnlyFans κατήργησε οριστικά τον λογαριασμό της, κρίνοντας πως το περιεχόμενο παραβίαζε τον όρο χρήσης του περί “extreme challenges”. Πολλαπλά podcasts στα οποία είναι προσκεκλημένη η Bonnie Blue και συζητάει για το ζήτημα είναι διαθέσιμα στο TikTok.

Δυστυχώς το κοινό του TikTok δεν είναι πάντοτε σε θέση να φιλτράρει, ούτε είναι εφικτό να επιβλέπεται συνεχώς από ενήλικες. Ένα παιδί που ακόμη δεν έχει τελειώσει το σχολείο έχει πρόσβαση σε έναν κόσμο που προβάλλεται ως κάτι το πολύ πιο glamorous από ότι πραγματικά είναι. Πρόκειται για μια ηλικία που δύσκολα καταλαβαίνει εις βάθος το lifestyle της σεξεργασίας, πόσο μάλλον τους κινδύνους που αυτή κρύβει.

Γιατί όταν το lifestyle αυτό προβάλλεται στα social media με αυτόν τον τρόπο, δεν μιλάμε για ενδυνάμωση, διαφάνεια και απενοχοποίηση, αλλά για branding. Ένα 14χρονο κορίτσι που σκρολάρει στο TikTok δεν θα δει τις συνθήκες, τους κινδύνους, ή τις πραγματικές δυσκολίες της δουλειάς, θα δει μια τσάντα Jacquemus και ένα quote για το πόσο “ελεύθερη” νιώθεις όταν “δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν”. Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με το τι είναι σωστό και τι λάθος, αλλά με το ότι δεν μπορείς να το εξηγήσεις μέσα σε ένα caption.

*Η Μαρία Σωτηροπούλου είναι πολιτική επικοινωνιολόγος, απόφοιτη Πολιτικής Επιστήμης από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου στην Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λέουβεν.