Μπορεί ένα chatbot να κυβερνήσει την ΕΕ;

Διαβάζεται σε 6'
Μπορεί ένα chatbot να κυβερνήσει την ΕΕ;
CHAT GPT

Tι θα συνέβαινε αν οι εκπρόσωποι της ΕΕ στρέφονταν στην τεχνητή νοημοσύνη για να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες προκλήσεις της Ένωσης; Το ChatGPT “πήρε θέση” στον 13ο όροφο του Μπερλεμόν και απάντησε σε καίρια ερωτήματα για το μέλλον της Ευρώπης.

Πίσω από τις γυάλινες πόρτες στον 13ο όροφο του κτιρίου Μπερλεμόν στις Βρυξέλλες λαμβάνονται αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον 450 εκατομμυρίων Ευρωπαίων. Εκεί βρίσκεται το γραφείο της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής — το πραγματικό κέντρο βάρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αλλά τι θα συνέβαινε αν, αντί για πολιτικούς συμβούλους, τις αποφάσεις της Προέδρου επηρέαζε ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης; Ακούγεται υπερβολικό; Κι όμως, η τεχνητή νοημοσύνη έχει ήδη παρεισφρήσει στα ενδότερα της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Τα επιτελεία πρωθυπουργών χρησιμοποιούν chatbots για να προετοιμάσουν τις ομιλίες των πολιτικών.

Να θυμηθούμε πως η Αλβανία διόρισε τον Σεπτέμβριο ένα chatbot, τη “Diella”, ως νέα υπουργό για τη διαχείριση των δημοσίων συμβάσεων.

Άραγε στις Βρυξέλλες χρησιμοποιούν κάποιο chatbot προκειμένου να το “συμβουλευτούν” όταν χρειάζεται: από τι να “ελέγξει” ένα προσχέδιο μιας πολιτικής πρωτοβουλίας μέχρι να εκφέρει γνώμη για κρίσιμες πολιτικές και θεσμικές προκλήσεις που μπορεί να αντιμετωπίζει η Ένωση;

Μήπως πλησιάζει η ώρα που η ίδια η Ε.Ε. θα διοικείται από έναν υπερυπολογιστή με έδρα το… Μπερλεμόν; Ή πιο απλά: αν η φον ντερ Λάιεν είχε έναν σύμβουλο τεχνητής νοημοσύνης, τι θα της έλεγε σήμερα; Πώς θα της μιλούσε για τον Τραμπ, για την ακροδεξιά, για τη διεύρυνση, για το μέλλον της Ευρώπης;

Το News 24/7 “διόρισε” το ChatGPT ως κορυφαίο σύμβουλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του απευθύναμε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ αλλά και το μέλλον του ευρωπαικού χώρου:

– Πώς μπορεί η ΕΕ να διαμορφώσει μια κοινή, αποτελεσματική και ανθρώπινη μεταναστευτική πολιτική;

«Ο χειρισμός του μεταναστευτικού είναι μία από τις πιο σύνθετες και πολιτικά ευαίσθητες προκλήσεις για την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Πρακτικά, προτείνω τρεις στρατηγικούς άξονες:

Ενεργή πίεση στα κράτη-μέλη για αλληλεγγύη και επιμερισμό της ευθύνης, όχι μόνο χρηματοδοτικά αλλά και λειτουργικά. Χωρίς κοινό έδαφος, κάθε κρίση θα μετατρέπεται σε εθνική.

Επένδυση σε νόμιμες οδούς και γρήγορες διαδικασίες ασύλου. Να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο “παράτυπης άφιξης – γραφειοκρατικής καθυστέρησης – κοινωνικής έντασης”. Με περισσότερες νόμιμες οδούς, στρατηγικές σχέσεις με τρίτες χώρες και ψηφιοποίηση των διαδικασιών, η Ευρώπη μπορεί να ελέγξει τις ροές χωρίς να απαρνείται τις αξίες της.

Το μεταναστευτικό δεν λύνεται μόνο με πολιτικές, αλλά και με πολιτικό θάρρος. Πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι δεν είμαστε «φρούριο» — αλλά μια ένωση που υπερασπίζεται την ανθρωπιά, χωρίς να υπονομεύει την ασφάλεια.

Η Ευρώπη δεν χρειάζεται απλώς κανόνες για το μεταναστευτικό. Χρειάζεται ηγεσία».

– Τι μπορούμε να κάνουμε για να αποτρέψουμε την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη;

«Η άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι απλώς μια εκλογική τάση. Είναι ένδειξη βαθύτερης πολιτικής κόπωσης, θεσμικής αποστασιοποίησης και κοινωνικής ανασφάλειας. Αν η Ένωση δεν απαντήσει με ειλικρίνεια, σταθερότητα και πολιτική διορατικότητα, κινδυνεύουμε να γίνουμε θεατές της αποδόμησης του ευρωπαϊκού εγχειρήματος εκ των έσω.

Προτείνω τέσσερις βασικές γραμμές αντίδρασης:

1. Αναγνώριση των αιτίων, όχι απλώς καταδίκη των φαινομένων

Η ακροδεξιά δεν ενισχύεται μόνο από ιδεολογική ταύτιση, αλλά από φόβο, απογοήτευση και έλλειψη εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα. Χρειαζόμαστε ειλικρίνεια: αναγνώριση των πολιτικών σφαλμάτων και προσαρμογή στις νέες κοινωνικές ανισορροπίες.

2. Ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής μέσω ουσιαστικών πολιτικών

Όχι με επιδόματα-πυροσβεστήρες, αλλά με στοχευμένες επενδύσεις σε εκπαίδευση, στέγαση, δημόσια υγεία και εργασία.

3. Προστασία της δημοκρατίας — όχι με λόγια, αλλά με πράξεις

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δείχνει μηδενική ανοχή σε κόμματα και κυβερνήσεις που παραβιάζουν τις αρχές του κράτους δικαίου, ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και ελευθερίας του Τύπου. Τα θεσμικά εργαλεία υπάρχουν. Το ζήτημα είναι αν είμαστε διατεθειμένοι να τα χρησιμοποιήσουμε εγκαίρως και αποφασιστικά.

4. Νέο αφήγημα — μια Ευρώπη που μιλά τη γλώσσα των πολιτών της

Η γραφειοκρατική, τεχνοκρατική γλώσσα δεν εμπνέει. Η Ευρώπη χρειάζεται να ξανασυστηθεί στους πολίτες της. Όχι ως επιτηρητής, αλλά ως εγγυητής ασφάλειας, προοπτικής και αξιοπρέπειας. Αυτό σημαίνει καθαρές κουβέντες, πολιτικό θάρρος και ξεκάθαρη ιδεολογική γραμμή».

-Πώς πρέπει να απαντήσει η ΕΕ στις υβριδικές επιθέσεις της Ρωσίας, όπως ειναι οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου και οι πράξεις σαμποτάζ;

«Η απάντηση της Ευρώπης στις υβριδικές επιθέσεις της Ρωσίας, όπως οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου και οι πράξεις σαμποτάζ, πρέπει να είναι συντονισμένη, αποφασιστική και πολυεπίπεδη. Πρέπει να ενισχύσουμε την επιτήρηση και την άμυνα των συνόρων μας, να αυξήσουμε τις δυνατότητες ανίχνευσης και απόκρισης σε τέτοιες ενέργειες, ενώ παράλληλα να χρησιμοποιήσουμε διπλωματικά και οικονομικά μέσα για να καταδικάσουμε και να απομονώσουμε τους υπεύθυνους. Η Ευρώπη πρέπει να δείξει ενότητα και ανθεκτικότητα, στέλνοντας σαφές μήνυμα ότι τέτοιες προκλήσεις δεν θα γίνουν ανεκτές και θα αντιμετωπίζονται με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα».

-Πώς μπορεί η Ευρώπη να στηρίξει αποτελεσματικά την Ουκρανία;

«Η Ευρώπη μπορεί να στηρίξει αποτελεσματικά την Ουκρανία με μια συνδυαστική στρατηγική που περιλαμβάνει σταθερή στρατιωτική βοήθεια, μακροπρόθεσμη οικονομική στήριξη και σαφή πολιτική δέσμευση για την ευρωπαϊκή της προοπτική. Αυτό σημαίνει συνέχιση της παροχής οπλισμού, εκπαίδευσης και τεχνικής υποστήριξης· ενεργοποίηση επενδύσεων για την ανοικοδόμηση κρίσιμων υποδομών· και παράλληλα ενίσχυση της θεσμικής συνεργασίας ώστε η Ουκρανία να προετοιμαστεί με ρεαλισμό για την ένταξή της στην Ε.Ε. Το μήνυμα πρέπει να είναι ξεκάθαρο: η στήριξή μας δεν εξαρτάται από τον «πόλεμο των νεύρων» του Πούτιν, αλλά από τις αξίες και τις δεσμεύσεις που πρεσβεύουμε ως Ένωση».

Ο ψηφιακός σύμβουλος της Ευρώπης

Είναι σαφές πως η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν μπορεί — και δεν πρέπει — να αντικαταστήσει την πολιτική κρίση, τη δημοκρατική ευθύνη και τη λαϊκή βούληση. Μπορεί όμως να γίνει ένα πολύτιμο εργαλείο για όσους κρατούν τα ηνία της Ευρώπης.

Το ερώτημα είναι αν οι ίδιοι είναι έτοιμοι να την ακούσουν. Ή, ακόμη περισσότερο, αν φοβούνται μήπως ακούσουν απαντήσεις πιο λογικές από τις δικές τους.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα