Πενία Μαξίμου σκευωρίες κατεργάζεται

Μια από τις πλέον αγαπημένες προβοκάτσιες του Μαξίμου είναι να εκθέτει τον Κώστα Καραμανλή προκειμένου να φέρει υποτίθεται σε δύσκολη θέση τον Μητσοτάκη. Προφανώς χωρίς να πληρώνει «πνευματικά δικαιώματα» στον Καραμανλή, αλλά και χωρίς την άδειά του. Είναι τόσες οι αναφορές, έμμεσες και άμεσες στον πρώην πρωθυπουργό, που ενδεχομένως να αναρωτιέται κανείς πως ο Αλέξης Τσίπρας μετά από την ΚΝΕ δεν πέρασε μια βόλτα και από την ΟΝΝΕΔ. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι με την ίδια ζέση που ο Τσίπρας προβοκάρει τον Καραμανλή, κάνει copyright τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Πέραν όμως του πρωθυπουργού, που πολιτεύεται με τα ολογράμματα των δύο πρώην πρωθυπουργών, υπάρχουν και οι προερχόμενοι από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ «εφαψίες», οι οποίοι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εμφανιζόμενοι ως θεματοφύλακες των ιερών κανόνων του «Καραμανλισμού» και του «Παπανδρεϊσμού». Να ‘χανε να λέγανε δηλαδή, γιατί το να λένε ότι ανήκουν στην «Καραμανλική σχολή σκέψης» ή ότι προχωρούν με τον Αλέξη «από εκεί που το άφησε ο Ανδρέας», αυτομάτως αναρωτιέσαι αν αυτοί που κυβερνούν είναι κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά.

Αυτά τα ολίγα επί της αρχής διότι επί της ουσίας το σχέδιο του Μαξίμου, γνωστό και ως «δόγμα Πολάκη», πέραν όλων αυτών των γραφικών θεματοφυλάκων, διαθέτει και τους «χειριστές» που φέρουν σε πέρας τα «συμβόλαια». Απ’ την υπόθεση Novartis μέχρι την υπόθεση του C4I γίνεται αντιληπτό ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ σχηματίστηκε όχι για να κυβερνήσει αλλά για να συνωμοτήσει κατά των πολιτικών της αντιπάλων. Το πρόσχημα ήταν τα μνημόνια και οι «ξενόδουλες» κυβερνήσεις, αλλά ο στόχος ήταν εξ αρχής και παραμένει η κατάληψη της εξουσίας. Και πως μια εκλεγμένη κυβέρνηση αποκτά καθεστωτικά χαρακτηριστικά; Φροντίζοντας αφενός να διαλύσει τα ΜΜΕ και αφετέρου να τοποθετήσει δικούς της ανθρώπους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων της δικαιοσύνης.

Και στην πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος ώστε να επιτρέπει στην κυβέρνηση, στην τελική ευθεία προς τις εκλογές, να θέσει σε εφαρμογή την επόμενη φάση του σχεδίου. Εν προκειμένω να βγάλει απ’ την πολιτική ναφθαλίνη τον Κώστα Σημίτη για να ενοχοποιήσει το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ, ξυπνώντας παράλληλα τα «αντι-Καραμανλικά» αντανακλαστικά της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής. Εν ολίγοις στοχεύουν στη δυσφήμιση ενός αριθμού στελεχών εκείνης της περιόδου, που βλέπουν θετικά μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σ’ ένα ευρύ μεταρρυθμιστικό μέτωπο, ενώ συγχρόνως ωθούν τη Φώφη Γεννηματά, στοχοποιώντας τον Κώστα Καραμανλή, να κάνει… αντιπολίτευση στη Νέα Δημοκρατία.

Το χειρότερο όμως είναι ότι εμπλέκουν και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατά τρόπο απαράδεκτο και επικίνδυνο, αφού εμμέσως τον χρησιμοποιούν ώστε να προκαλέσουν ρήγμα στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προσέξτε: Τον κρεμάνε κυριολεκτικά στα μανταλάκια και μετά ζητούν από τη Νέα Δημοκρατία να πάρει θέση για την επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του… το Κίνημα Αλλαγής!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Μαξίμου αποφάσισε να μετατρέψει το πολιτικό σκηνικό σε «Πανδαιμόνιον». Στην πρωτεύουσα της κόλασης, όπου οι διάβολοι του Milton στον «Χαμένο Παράδεισο» γίνονται πυγμαίοι για να μπουν και να μείνουν. Άραγε όλοι αυτοί οι «πυγμαίοι» που μπήκαν στο «Πανδαιμόνιον» της κόλασης για να συνεργασθούν και εν τέλει να συνωμοτήσουν με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, σκέφτονται πως θα βγουν;