5+1 λόγοι για να μη χάσουμε την έκθεση “Θόδωρος, γλύπτης Αντί Αναδρομικής”

Με αφορμή την έκθεση “Θόδωρος, Γλύπτης: Αντί Αναδρομικής”, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ) διοργανώνει ένα διήμερο γεμάτο δημόσιες δράσεις, αφιερωμένες στις ποικίλες και συχνά αθέατες πτυχές του έργου και της προσωπικότητας του γλύπτη Θόδωρου.

Στις 2 και 3 Μαΐου, καλλιτέχνες, επιμελητές, εκπαιδευτικοί, θεωρητικοί και επισκέπτες θα συναντηθούν μέσα από εργαστήρια, παρουσιάσεις, συζητήσεις, ηχητικές εγκαταστάσεις και προβολές, με επίκεντρο τη σύγχρονη γλυπτική και το πολυσχιδές έργο του Θόδωρου.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει δράσεις για όλες τις ηλικίες, από εργαστήρια ανάγλυφης τυπογραφίας και κεραμικής έως θεματικές ξεναγήσεις, παρεμβάσεις σε μορφή podcast και ανοιχτές συζητήσεις.
Το διήμερο θα ολοκληρωθεί με τη συναυλία-ηχητική περφόρμανς των I broke the vase, ένα ηχητικό ταξίδι επιστημονικής φαντασίας εμπνευσμένο από το έργο του Θόδωρου.

Ο επιμελητής Σταμάτης Σχιζάκης αναφέρει στο NEWS 24/7 5+1 λόγους για να μη χάσουμε την έκθεση “Θόδωρος, γλύπτης Αντί Αναδρομικής”

1. Στην έκθεση παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση το έργο του Θόδωρου, ενός από τους σημαντικότερους σύγχρονους γλύπτες στην Ελλάδα. Όσο ήταν εν ζωή παρουσίασε πολλές φορές το έργο του σε μεγάλες ατομικές εκθέσεις, διατηρώντας ένα αυστηρά δικό του πλαίσιο ερμηνείας και εξερευνώντας μια χρονική αναπλαισίωση του πρώιμου έργου του.

2.H έκθεση “Θόδωρος, γλύπτης Αντί Αναδρομικής” ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό τη δηλωμένη πρόθεση του καλλιτέχνη και συνάδει με την αυτό-ερμηνεία του, προσπαθεί ωστόσο να κάνει κατανοητό το ίδιο το λεξιλόγιο του Θόδωρου και να τοποθετήσει την πρακτική του στο πλαίσιο των ευρύτερων πολιτικών, τεχνολογικών και πολιτιστικών μεταβάσεων της εποχής του.

3. Παρακολουθώντας το έργο του μέσα από την έκθεση μπορούμε να δούμε το πέρασμα από μια μοντέρνα προσέγγιση, αυτή της πίστης στην αυτονομία του καλλιτεχνικού έργου, σε μια διευρυμένη και ανοιχτή αντίληψη για τη γλυπτική εναρμονισμένη με σύγχρονες καλλιτεχνικές πρακτικές όπως η περφόρμανς, η θεσμική κριτική και η εννοιολογική τέχνη. Η διαφορά στη φόρμα προκύπτει κυρίως από την προσθήκη του δημόσιου λόγου του καλλιτέχνη η οποία εκφέρεταιι με πρόσχημα την εκάστοτε παρουσίαση του έργου.

4. Ξεχωριστό λόγο αποτελεί η παρουσίαση της προσπάθειας του Θόδωρου να πραγματοποιήσει γλυπτικό έργο μέσα από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, όπως αυτά διαμορφώνονται στην Ελλάδα την εποχή της μεταπολίτευσης, και ειδικά μέσα από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, πεδία που είναι ακόμα κλειστά για τους καλλιτέχνες στην Ελλάδα ενώ αποτέλεσαν και αποτελούν ακόμα πρόσφορο έδαφος πειραματισμού για τους καλλιτέχνες διεθνώς.

5. Μέσα από τις ενότητες της έκθεσης θα καταλάβουμε το εικαστικό λεξιλόγιο ενός καλλιτέχνη που προσπάθησε να επαναφέρει την σημασία της γλυπτικής ως σωματικής και υλικής επικοινωνίας. Μπορεί η γεύση να μεταδοθεί οπτικοακουστικά; Το βάρος; Γίνεται ένα σχήμα να προκαλέσει μια άμεση σωματική αντίδραση στον άνθρωπο;

6. Η τάση στην επικοινωνία για τις εκθέσεις τέχνης είναι η απομάγευση: φωτογραφίες, περισσότερες φωτογραφίες, βίντεο, τρισδιάστατη περιήγηση, επεξήγηση, ανάλυση, ψηφιακές εφαρμογές, ντοκουμέντα από την σύλληψη, την παραγωγή, την αποεγκατάσταση. Η τάση είναι η δημιουργία FOMO για την καλλιτεχνική εργασία. Στον κινηματογράφο, το θέατρο και τη λογοτεχνία, η αποκάλυψη πλοκής αποκαλείται σπόιλερ, καθώς χαλάει την ευχαρίστηση της πρωτόγνωρης εμπειρίας. Δεν είναι όμως και η έκθεση μια τέχνη της αφήγησης με στόχο ένα συνολικό βίωμα το οποίο δεν μπορεί να αποδοθεί με άλλα μέσα;