Οι Avenged Sevenfold στο Release – Από την υπαρξιακή αναζήτηση στη μέταλ επανάσταση

Στις 7 Ιουνίου 2025, η Πλατεία Νερού θα φιλοξενήσει μία μπάντα που εκπροσωπεί επάξια τη ζωντανή, εκρηκτική πλευρά της σύγχρονης metal. Οι Avenged Sevenfold μετά από 25 χρόνια καριέρας γεμάτης ανατροπές, θανάτους, φιλοσοφικές αναζητήσεις και μουσικές μεταμορφώσεις, έρχονται να μας παρουσιάσουν ζωντανά το πιο παράτολμο και φιλοσοφημένο έργο τους “Life Is But a Dream” μαζί με “σκληρούς” ύμνους της μπάντας, που άφησε ανεξίτηλο σημάδι σε μια ολόκληρη γενιά metalheads.

Δεν είναι μόνο τα κομμάτια τους που περιμένουμε στο Release, αλλά και το τι θα κάνουν στη σκηνή, μιας και έγιναν γνωστοί για τις εντυπωσιακές ζωντανές εμφανίσεις τους που τους ανέβασαν ως headliners στις σημαντικότερες μουσικές αρένες και τα σπουδαιότερα ροκ και μέταλ φεστιβάλ του κόσμου.

Οι Avenged Sevenfold σχηματίστηκαν το 1999 σε μια Καλιφόρνια που έβραζε από hardcore ενέργεια. Με misfits αισθητική και εμφανείς επιρροές από punk, hardcore και goth, οι M. Shadows (Matt Sanders), Synyster Gates (Brian Haner Jr.), Zacky Vengeance (Zachary Baker), Johnny Christ (Jonathan Seward) και ο αξέχαστος ντράμερ Jimmy “The Rev” Sullivan ανέπτυξαν από νωρίς έναν ήχο που δεν χωρούσε σε κουτιά. Και διάλεξαν και το όνομα που θα ταίριαζε σε αυτή τους την απόφαση.

Ποια είναι η προέλευση της φράσης «Avenged Sevenfold» που έγινε και το όνομά τους;

Avenged Sevenfold – Από τη Βίβλο, κάπου ανάμεσα σε Κάιν και Άβελ

Οι Avenged Sevenfold απέδειξαν ότι μπορείς να δανείζεσαι λογοτεχνικές αναφορές από τη Βίβλο χωρίς να είσαι χριστιανική μπάντα.  Ο frontman του συγκροτήματος, M. Shadows, δεν κρύβει την περιφρόνησή του για τις αυστηρές αρχές που διδάχτηκε στο Καθολικό του Σχολείο, όμως η εξοικείωση με τα βιβλικά χωρία τού βγήκε σε καλό. Η φράση Avenged Sevenfold (σημ. εκδικείται επταπλάσια) προέρχεται από το κεφάλαιο Γένεση 4:15 και αναφέρεται στην δολοφονία του Άβελ από τον αδερφό του Κάιν, γιοι του Αδάμ και της Εύας. Αφού ο Κάιν έχει σκοτώσει τον αδερφό του, ο Θεός τον διώχνει λέγοντάς του ότι σαν φυγάς θα περιπλανιέται και πουθενά δεν θα βρίσκει ανάπαυση. Και ο Κάιν φοβισμένος απαντά: “Όποιος με βρει θα με σκοτώσει”. Κι ο Κύριος του αποκρίθηκε: “Δε θα συμβεί αυτό, γιατί οποιοσδήποτε σκοτώσει τον Κάιν, θα αντιμετωπίσει επταπλάσια εκδίκηση”.

Η επιλογή του ονόματος ήταν μόνο η αρχή. Ακολούθησε πολλή δουλειά μέχρι να φτάσει το ντεμπούτο τους Sounding the Seventh Trumpet (2001) που αποτέλεσε έναν ωμό, βίαιο δίσκο με metalcore ρίζες. Όμως, η φιλοδοξία τους να ξεχωρίσουν από το πλήθος ήταν φανερή από την αρχή.

Η έκρηξη ήρθε με το “Waking the Fallen” (2003), ένα underground διαμάντι και απογειώθηκε με το “City of Evil” (2005), όπου οι Avenged εγκατέλειψαν τις metalcore κραυγές για πιο καθαρά φωνητικά και εμπλουτισμένες συνθέσεις. Η είσοδος στην mainstream σκηνή ήταν γεγονός. Είχαν hardcore και punk επιρροές, αλλά – όπως έχει πει σε συνέντευξή του ο Shadows η μπάντα έβλεπε το metal σαν τη μεγάλη λίγκα. Πήγαιναν σε μικρές συναυλίες, αλλά ταυτόχρονα ονειρεύονταν τους Metallica, τους Pantera και τους Guns N’ Roses. “Ήμασταν μεγάλοι ονειροπόλοι – αλλά να πεις πως είχαμε και masterplan στα 17; Ήμασταν απλώς παιδιά που τα έπαιξαν όλα για όλα” παραδέχτηκε ο Shadows σε συνέντευξή του στον Guardian.

Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι A7X (όπως τους αποκαλούν οι Deathbats, οι φανατικοί οπαδοί τους ανά τον κόσμο) σάρωσαν τα πάντα, μέτρησαν δισεκατομμύρια views και streams και άφησαν μια πλούσια παρακαταθήκη που μονιμοποίησε τη θέση τους σε κάθε έγκριτη λίστα με τα κορυφαία metal συγκροτήματα όλων των εποχών. Τίποτα, όμως, δεν μπορούσε να τους προετοιμάσει για ό,τι θα ακολουθούσε.

Το σοκ της απώλειας και η προσπάθεια αναγέννησης

Στις 28 Δεκεμβρίου 2009, ο Jimmy “The Rev” Sullivan βρέθηκε νεκρός από υπερβολική δόση συνταγογραφημένων χαπιών. Xρόνια μετά ο M. Shadows έλεγε για εκείνη την εποχή: «Ένιωθες ότι εδώ όλα τελείωσαν».

Όμως, η ανάγκη να εκφραστούν τα συναισθήματα της μπάντας παρέμενε ισχυρή. Το Nightmare (2010), με ντραμς από τον Mike Portnoy των Dream Theater, όχι μόνο τίμησε τον Rev, αλλά τους χάρισε και το πρώτο τους #1 άλμπουμ στις ΗΠΑ.

Ακολούθησε το Hail to the King (2013), το εμπορικότερο έργο τους μέχρι σήμερα. Ένα άλμπουμ που τους καθιέρωσε στα γήπεδα και τις αρένες, αλλά και που δέχτηκε σφοδρή κριτική. Ο ίδιος ο Shadows έχει ανάμεικτα συναισθήματα: «Ήταν καθαρά ένα θέμα εγωισμού. Είχαμε γίνει μεγάλη μπάντα, αλλά πήγαινες σε ένα μπαρ και δεν έπαιζαν τη μουσική σου. Οπότε είπαμε, ας δούμε τι παίζει στα σπορ μπαρ. Μάθαμε τα κόλπα, γράψαμε έναν δίσκο με “ανθεμικά” riffs. Και πέτυχε – αλλά μετά ρωτούσα τον εαυτό μου: είναι αυτός ο δίσκος η αληθινή μας ταυτότητα;»

Υπαρξισμός, ψυχεδέλεια και το “τέλος της φόρμας”

Μετά τον θάνατο του εμβληματικού ντράμερ τους Jimmy “The Rev” Sullivan, οι Avenged Sevenfold έμαθαν να μετατρέπουν την απώλεια και την κρίση σε δημιουργική δύναμη.

Στις αποσκευές τους στο Release φέρνουν και το πιο πρόσφατο άλμουμ τους To Life Is But a Dream… (2023) που συνδυάζει industrial, vocoder pop, jazz rock, πιάνο μπαλάντες και στοιχεία από Kanye West και Travis Scott (!), με επιρροές από Radiohead, Faith No More, αλλά και Alice In Chains. Ένα άλμπουμ, εμπνευσμένο από τον Καμί και την ψυχεδελική εμπειρία του τραγουδιστή M. Shadows με… σαμάνο, μια ωδή στην ανθρώπινη σύγχυση, στην ελευθερία και στην ανάγκη να χαράξουμε δική μας πορεία.

Είναι ο πιο ριψοκίνδυνος και διχαστικός δίσκος της μπάντας – και πιθανότατα ο πιο τίμιος. Και η Ελλάδα είναι ένας από τους σταθμούς αυτής της τολμηρής μετάβασης. Το Release Athens 2025 θα υποδεχτεί μια μπάντα που ρίσκαρε να αλλάξει, να πληγωθεί, να πέσει… και να σηκωθεί πιο δυνατή.

Οι 5 κορυφαίες στιγμές των Avenged Sevenfold

1. “Hail to the King” (από το Hail to the King, 2013)

Ένα κομμάτι-δήλωση. το anthem μιας νέας γενιάς metalheads. Οι A7X εδώ τιμούν τους κλασικούς (βλ. Metallica, Black Sabbath) και ταυτόχρονα επιβάλλονται ως πρίγκιπες του σύγχρονου metal. Είναι στιβαρό, μινιμαλιστικό και βαριά εθιστικό.

2. “Afterlife” (από το Avenged Sevenfold, 2007)

Συνδυάζει συμφωνικά στοιχεία, prog δομή, ένα από τα πιο εθιστικά ρεφρέν τους και φανταστική ερμηνεία από τον M. Shadows. Το σόλο του Synyster Gates είναι απλώς μαγικό. Ένα κομμάτι-ορόσημο στην ωριμότητα της μπάντας.

3. “Bat Country” (από το City of Evil, 2005)

Το απόλυτο breakthrough hit. Εμπνευσμένο από τον Hunter S. Thompson, γεμάτο αδρεναλίνη, τεχνική και χάος. Μια ηχητική παράνοια που έφερε το συγκρότημα σε mainstream κοινό.

Όπως οι Iron Maiden έχουν τον Eddie έτσι και οι Avenged Sevenfold έχουν τον Deathbat. Το λογότυπο με τον φτερωτό κρανίο – γνωστό ως Deathbat – εμφανίστηκε από τα πρώτα χρόνια της μπάντας και έγινε το χαρακτηριστικό σύμβολό τους

4. “Seize the Day” (από το City of Evil, 2005)

Ειλικρινές, συναισθηματικό, χωρίς να θυσιάζει τη δύναμη. Θυμίζει Guns N’ Roses εποχής November Rain – αλλά με προσωπική ταυτότητα. Μια υπενθύμιση ότι η ζωή φεύγει γρήγορα και η μουσική είναι η παρηγοριά μας.

5. “A Little Piece of Heaven” (από το Avenged Sevenfold, 2007)

Απόλυτα θεατρικό, μακάβριο και αντισυμβατικό. Ένα μουσικό φιλμ τρόμου με ορχήστρα, μαύρο χιούμορ και αιχμηρή αφήγηση. Ή το λατρεύεις ή το απορρίπτεις – δεν υπάρχει μέση οδός.

——–

Μαζί με τους Avenged Sevenfold το Release Athens 2025 υποδέχεται τους Palaye Royale, το ίδιο βράδυ στην Πλατεία Νερού. Τα τρία αδέρφια από το Λας Βέγκας με το φανατικό κοινό στην Ελλάδα θα συνοδεύσουν τους headliners σε διάφορες στάσεις της ευρωπαϊκής τους περιοδείας και μαζί θα απογειώσουν την εναρκτήρια βραδιά της φετινής διοργάνωσης.