Καρκίνος πνεύμονα: Φάρμακα μειώνουν 27% τον κίνδυνο θανάτου

Τα αποτελέσματα μιας παγκόσμιας κλινικής δοκιμής φάσης 3 κατέδειξαν ότι η θεραπεία συντήρησης με συνδυασμό λουρμπινεκτεδίνης και ατεζολιζουμάμπης βοήθησε ορισμένους ασθενείς με προχωρημένο μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα να ζήσουν περισσότερο, σε σύγκριση με τη θεραπεία συντήρησης μόνο με ατεζολιζουμάμπη.

Η έρευνα παρουσιάστηκε στο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) 2025, οι εργασίες του οποίου ολοκληρώθηκαν χθες, 3 Ιουνίου, στο Σικάγο των ΗΠΑ.

«Η ανοσοθεραπεία έχει βελτιώσει τα αποτελέσματα επιβίωσης σε ασθενείς με προχωρημένο μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ES-SCLC), σηματοδοτώντας σημαντική πρόοδο σε μια ιστορικά δύσκολη στην αντιμετώπιση ασθένεια. Ωστόσο, παρά τις προόδους αυτές, τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα παραμένουν υποβέλτιστα, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για καλύτερες στρατηγικές. Η ενσωμάτωση της λουρμπινεκτεδίνης στο θεραπευτικό σχήμα συντήρησης παράλληλα με την ατεζολιζουμάμπη μετά την αρχική χημειοανοσοθεραπεία αποτελεί ένα σημαντικό επόμενο βήμα. Αυτή η προσέγγιση προσφέρει έναν τρόπο για την παράταση του ελέγχου της νόσου και μπορεί να σηματοδοτήσει μια στροφή προς πιο διαρκή οφέλη για τους ασθενείς», δήλωσε η Charu Aggarwal, MD, MPH, FASCO, καθηγήτρια Πνευμονολογίας στο Πανεπιστήμιο Abramson Cancer Center της Πενσυλβάνια, και ειδική της ASCO στον καρκίνο του πνεύμονα.

«Παρόλο που η εισαγωγή της ανοσοθεραπείας στην πρώτη γραμμή θεραπείας έχει βελτιώσει τα αποτελέσματα, ο προχωρημένος μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα παραμένει δύσκολος στην αντιμετώπιση. Η κλινική δοκιμή φάσης 3 IMforte δείχνει ότι ο νέος συνδυασμός θεραπείας με λουρμπινεκτεδίνης και ατεζολιζουμάμπης, που χορηγείται ως θεραπεία συντήρησης μετά την πρώτη γραμμή θεραπείας, βοηθά τους ασθενείς να ζήσουν περισσότερο και μειώνει τον κίνδυνο εξέλιξης της νόσου ή θανάτου. Αυτό το αποτέλεσμα αποτελεί σημαντικό ορόσημο και θα μπορούσε να προσφέρει μια πολύ αναγκαία επιλογή για την πρόοδο της θεραπείας αυτής της επιθετικής νόσου», δήλωσε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, Luis G. Paz Ares, MD, PhD, του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου 12 de Octubre στη Μαδρίτη.

Η μελέτη IMforte συμπεριέλαβε 660 ασθενείς με ES-SCLC που δεν είχαν λάβει προηγούμενη θεραπεία, χωρίς ιστορικό μεταστάσεων στον εγκέφαλο ή στον νωτιαίο μυελό και με καλή λειτουργική κατάσταση.

Όλοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη έλαβαν θεραπεία επαγωγής σύμφωνα με το πρότυπο περίθαλψης με ατεζολιζουμάμπη, καρβοπλατίνη και ετοποσίδη σε 4 κύκλους.

Μετά την ολοκλήρωση του θεραπευτικού σχήματος, οι ασθενείς ήταν επιλέξιμοι να συνεχίσουν στη μελέτη εάν παρουσίαζαν συνεχιζόμενη ανταπόκριση του όγκου ή σταθερή νόσο μετά από 4 κύκλους.

Οι 483 ασθενείς συνέχισαν να λαμβάνουν θεραπεία συντήρησης. Χορηγήθηκαν τυχαία είτε λουρμπινεκτεδίνη και ατεζολιζουμάμπη (242 ασθενείς) είτε ατεζολιζουμάμπη μόνο (241 ασθενείς).

Οι συμμετέχοντες προέρχονταν από 91 κέντρα μελέτης σε 13 διαφορετικές χώρες. Περίπου το 82% ήταν λευκοί, το 13% ασιατικής καταγωγής και το 5% άλλης φυλετικής καταγωγής. Περίπου το 7% ήταν ισπανόφωνοι ή λατινοαμερικανοί. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 66 έτη και περίπου το 63% των ασθενών ήταν άνδρες.

Τα βασικά ευρήματα της μελέτης IMforte

• Μετά από μέση παρακολούθηση 15 μηνών, η μέση επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου (PFS) ήταν 5,4 μήνες στην ομάδα που έλαβε λουρμπινεκτεδίνη και ατεζολιζουμάμπη έναντι 2,1 μηνών στην ομάδα που έλαβε μόνο ατεζολιζουμάμπη.
• Οι ασθενείς που έλαβαν λουρμπινεκτεδίνη και ατεζολιζουμάμπη είχαν 46% χαμηλότερο κίνδυνο εξέλιξης του καρκίνου σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν μόνο ατεζολιζουμάμπη, όπως γράφει η Wall Street Journal.
• Η μέση συνολική επιβίωση ήταν 13,2 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν λουρμπινεκτεδίνη και ατεζολιζουμάμπη και 10,6 μήνες για τους ασθενείς που έλαβαν μόνο ατεζολιζουμάμπη.
• Οι ασθενείς που έλαβαν λουρμπινεκτεδίνης και ατεζολιζουμάμπη είχαν 27% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με εκείνους που έλαβαν μόνο ατεζολιζουμάμπη.
• Η μέση διάρκεια της θεραπείας ήταν 4,1 μήνες με λουρμπινεκτεδίνη και 4,2 μήνες με ατεζολιζουμάμπη στην ομάδα λουρμπινεκτεδίνη και ατεζολιζουμάμπης.

Στην ομάδα που έλαβε μόνο ατεζολιζουμάμπη, ήταν 2,1 μήνες.

Μια μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας θεραπεία μπορεί συχνά να προσφέρει μεγαλύτερο όφελος, καθώς γίνονται ανεκτές περισσότερες δόσεις του φαρμάκου, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες του θεραπευτικού σχήματος

Υπήρξε μια αξιοσημείωτη διαφορά στις ανεπιθύμητες ενέργειες μεταξύ των δύο ομάδων.

Ανεπιθύμητες ενέργειες σχετιζόμενες με τη θεραπεία εμφανίστηκαν στο 83,5% των ασθενών στην ομάδα που έλαβε συνδυασμό με λουρμπινεκτεδίνη και ατεζολιζουμάμπη, σε σύγκριση με το 40% στην ομάδα που έλαβε μόνο ατεζολιζουμάμπη.

Στην ομάδα που έλαβε λουρμπινεκτεδίνης και ατεζολιζουμάμπη, το 25,6% των ασθενών παρουσίασε ανεπιθύμητη ενέργεια βαθμού 3 ή 4 και το 0,8% παρουσίασε ανεπιθύμητη ενέργεια βαθμού 5.

Στην ομάδα που έλαβε μόνο ατεζολιζουμάμπη, το 5,8% παρουσίασε ανεπιθύμητη ενέργεια βαθμού 3 ή 4 και το 0,4% παρουσίασε ανεπιθύμητη ενέργεια βαθμού 5.

Στην ομάδα που έλαβε λουρμπινεκτεδίνη και ατεζολιζουμάμπη, το 6,2% των ασθενών διέκοψε τη θεραπεία λόγω παρενεργειών, σε σύγκριση με το 3,3% στην ομάδα που έλαβε μόνο ατεζολιζουμάμπη.

Διευκρινίζεται ότι η μελέτη IMforte βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι ερευνητές θα συνεχίσουν να παρακολουθούν τους ασθενείς που συμμετέχουν στη μελέτη.

Επίσης, εξετάζουν άλλες περιπτώσεις στις οποίες θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτός ο συνδυασμός θεραπειών, όπως η θεραπεία πρώτης γραμμής.