Υπάρχει Ζωή χωρίς Μητσοτάκη;

Η ενωμένη «αντισυστημική» αντιπολίτευση απευθύνει στον πρωθυπουργό την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας για το δυστύχημα των Τεμπών. Και ο Γιάννης Τριάντης εξήγησε πολύ πειστικά για ποιο λόγο η κίνηση αυτή αποτελεί γενναιόδωρη χορηγία προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ενδεχομένως στο Μαξίμου να στενοχωρήθηκαν για την απουσία της Μαρέβας από το κάδρο.

Και επειδή η κυρία Μαρία Καρυστιανού, που συνέταξε την πρόταση, παραμένει κατά βάση ανέγγιχτη, με αναγνωρισμένο το δικαίωμα να κλιμακώνει τον αγώνα της κατά πώς βουλεύεται, όλο το χάχανο πέφτει πάνω στις υπογραφές κάτω από το σχετικό κείμενο.

Τώρα ας κάνουμε μία, κάπως τραβηγμένη, υπόθεση. Ας πούμε ότι ο Μητσοτάκης εξαφανίζεται από το πολιτικό σκηνικό. Μπορεί η Ζωή Κωνσταντοπούλου να μην καταφέρει να τον κλείσει στη φυλακή, αλλά επειδή ο ίδιος δεν αντέχει να δέχεται τα ραπίσματα του Στέφανου Κασσελάκη και του Βελόπουλου, αποφασίζει να αποσυρθεί. Χάνεται, γίνεται καπνός. Ξυπνάμε ένα πρωί και δεν υπάρχει Μητσοτάκης. Πόσο νομίζετε ότι θα αντέξουν όλοι αυτοί;

Δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά ισχύει στον απόλυτο βαθμό: Αυτή τη στιγμή ένα κομμάτι του πολιτικού συστήματος αντλεί λόγο ύπαρξης από την ηγεμονία Μητσοτάκη. Χωρίς Μητσοτάκη δεν θα έχουν τι να πουν, θα μείνουν άφωνοι. Αν αφήσουμε τη Νίκη στην άκρη, που ούτως ή άλλως απευθύνεται σε ένα πολύ ιδιαίτερο κοινό, οι υπόλοιποι πορεύονται στον πολιτικό στίβο σηκώνοντας πλακάτ εναντίον του Μητσοτάκη. Διότι αυτό τους τρέφει, πολιτικά. Εκφράζουν με ακραίο τρόπο το αντι-Μητσοτακικό μέτωπο, υιοθετώντας συμπεριφορά θερμόαιμου σχολιαστή των social media.

Ειδικά η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν λέει τίποτα άλλο. Ούτε ο Κασσελάκης. Ο Βελόπουλος πετάει και καμιά πατριωτική μπαρούφα για να ικανοποιείται το βορειοελλαδίτικο καφενείο. Ομως κατά βάση πουλάνε στους πελάτες τους ξόρκια και κατάρες κατά του Μητσοτάκη. Χωρίς Μητσοτάκη δεν θα μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους.

Και κάπως έτσι, διαμορφώνεται μία ιδιόμορφη σιωπηρή συμμαχία. Από τη μία ο Μητσοτάκης πετάει τη σκούφια του όταν η Ζωή και ο Βελόπουλος εμφανίζονται ψηλά στις δημοσκοπήσεις, κατηγορώντας τον για εσχάτη προδοσία. Τους χρησιμοποιεί ως σκιάχτρα, καλώντας τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους να επιλέξουν ανάμεσα στον ίδιο και σε αυτούς. Αλλά, παράλληλα, όσο ο Μητσοτάκης παραμένει κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό, τόσο διατηρούνται τα ερείσματα των «αντισυστημικών».

Ετσι βέβαια διαμορφώνεται και το διακύβευμα των επόμενων εκλογών που θα επικεντρωθεί γύρω από το πρόσωπο του Μητσοτάκη. Ο ίδιος ο Μητσοτάκης θα εμφανίζεται αντιπαρατιθέμενος με το χάος. Και οι άλλοι θα παριστάνουν τα στρουμφάκια που προσπαθούν να γλιτώσουν από το Δρακουμέλ. Απαντες θα έχουν το ρόλο τους και όλοι θα είναι χαρούμενοι. Μέχρι και πάρτι στο Μαξίμου θα κάνουν, όλοι μαζί, για να γιορτάσουν την απουσία του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βουλή και το βάλτωμα του ΠΑΣΟΚ. Και καταπίνοντας τα καναπεδάκια θα θυμούνται, με γέλια, την πρόταση περί εσχάτης προδοσίας.