Η disco που θα χορέψετε φέτος το καλοκαίρι
Διαβάζεται σε 7'
Ο Παναγιώτης Μένεγος κάθε εβδομάδα τεντώνει τα αυτιά του. Προτείνει καινούριους ή ξεχασμένους δίσκους, βλέπει μουσικά ντοκιμαντέρ, ακούει podcasts και διαβάζει μουσικά βιβλία. Και φτιάχνει μια playlist για τα δικά σας ακουστικά…
- 26 Ιουνίου 2025 13:15
«Τι σημαίνει “disco”»; θα ρωτήσει κάποιος.
«Τίποτα δε σημαίνει», θα απαντήσει βιαστικά κάποιος άλλος. Και θα έχει και δίκιο, στη σύγχρονη μεταμοντέρνα μουσική πραγματικότητα, και ειδικά στη χορευτική που πάντα ήταν υβριδική κι εφευρετική με τα genres, ποιος μπορεί να τα ορίσει και τι σημασία έχουν πια τα είδη;
«Σημαίνει πολλά», θα απαντήσει κάποιος άλλος, πιο στοχαστικός. Έχοντας κλείσει πάνω από μισό αιώνα που χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο, το περιεχόμενό του έχει αλλάξει/ανανεωθεί τόσες πολλές φορές που έχει ξεχειλώσει.
Η disco όμως ήταν, και παραμένει πέρα από ορισμούς, vibe. Εξωστρεφής και ηδονιστική, πάντα έτοιμη να να μεταλλαχθεί από άλλα είδη, πάντα πρόθυμη να επανεφεύρει τον εαυτό της συνομιλώντας με το παρελθόν. Όπως συμβαίνει με τους δίσκους και τη λίστα αυτής της εβδομάδας…
A SIDE
VA, A Love From Outer Space by Sean Johnston
(Material Music, 2025)
Ο Andrew Weatherall χρειαζόταν κάποιον να τον πετάξει από το Λονδίνο μέχρι το Μπράιτον για να μη χάσει ένα προγραμματισμένο gig. Ο Sean Johnston, φίλος της συντρόφου του, προσφέρθηκε να το κάνει. «Έχεις τίποτα καλό να ακούσουμε;», ήταν η επόμενη ερώτηση μόλις πήρε μπρος η μηχανή και το αυτοκίνητο ξεκίνησε την πορεία του. Φυσικά και είχε. Ο Sean είχε κλείσει πάνω από δύο δεκαετίες μπαινοβγαίνοντας σε διαφορετικά πόστα της μουσικής βιομηχανίας (DJ, promoter, A&R). Mεγαλώνοντας στο Γιορκσάϊρ, είχε ανατραφεί μουσικά με τη Factory Records, έχοντας ζήσει όμως την αλλαγή της κουλτούρας με την έκρηξη του ηλεκτρονικού ήχου, επεκτείνοντας το γούστο του και σε άλλες περιοχές όπως το hip hop και η dub. Κάπως σαν αυτό που έκανε όλη του τη ζωή κι ο Weatherall (μέχρι να φύγει τόσο ξαφνικά το 2020) καταλήγοντας ο ήρωας που διαμόρφωσε το γούστο τόσων μα τόσων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη.
Τα CDs με τις επιλογές του Sean άρεσαν στον Andrew, «να κάνουμε κάτι μαζί». Κι έκαναν τη βραδιά A Love From Outer Space (από το ομώνυμο τραγούδι των A.R. Kane). Βασικός κανόνας: Δεν υπήρχαν όρια στις μουσικές επιλογές παρά μόνο ο περιορισμός που επέβαλλαν στον εαυτό τους (κουρασμένοι από τη βαρετή ομοιομορφία της dance σκηνής) κανένας δίσκος που θα έπαιζαν να μην ξεπερνά, τουλάχιστον εν γνώσει τους, τα 122 bpm. Ο πάντα γλαφυρός Weatherall το περιέγραψε κάποτε ως «ως μια όαση βραδύτητας σε έναν κόσμο διαρκώς αυξανόμενης ταχύτητας». Τελικά, αυτή η βραδιά που ξεκίνησε το 2010 τελείως πειραματικά για 80-100 ανθρώπους στο πίσω δωμάτιο μιας λονδρέζικης παμπ κατέληξε να είναι περιζήτητο act ακόμα και σε καλοκαιρινά φεστιβάλ, ενσαρκώνοντας μια από τις σημαντικότερες τάσεις που χαρακτήρισαν τη χορευτική μουσική των 10s. Ο Sean Johnston, δεινός αναρριχητής μάλιστα, ξαναβρήκε το ενδιαφέρον του παρότι ήταν έτοιμος να παρατήσει τη μουσική βιομηχανία και να πάρει κυριολεκτικά τα βουνά.
Ο «κυβερνήτης» Weatherall έφυγε δυστυχώς πρόωρα, το ALFOS έμεινε. «Σκέφτηκα να το σταματήσω, αλλά κάτι μέσα μου λέει ότι κι ο Andrew θα ήθελε να συνεχιστεί αυτό που φτιάξαμε», λέει ο Johnston. Κι αυτή εδώ η συλλογή είναι το απόσταγμα της αισθητικής τους. Αργό chug λίγο πάνω από τα 100 bpm, tribal house συμφωνίες, φλερτ με το γκοθ, robo-disco στιγμές – κομμάτια που δοκιμάστηκαν κι αποτέλεσαν «κρυφά όπλα» στα πάρτι τους, υπερσπάνια ή πανάκριβα σήμερα από άγνωστους -ως επί το πλείστον- παραγωγούς που σκόπιμα δεν αναφέρω για να μη χαωθείτε με το namedropping.
H συλλογή είναι σίγουρα κομμάτι της παρακαταθήκης του sir Andrew. Δείχνει όμως επίσης πόσο επάξιος συνοδοιπόρος και πλέον συνεχιστής του είναι ο Sean Johnston. Ακούστε την από την αρχή ως το τέλος γιατί πάνω απ’ όλα είναι η συμπύκνωση σε 19 κομμάτια μια ολόκληρης αισθητικής που διαπνέει χιλιάδες ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη που τους αρέσει η καλή μουσική χωρίς ταμπέλες και διαχωρισμούς. Μπορείτε να το διαπιστώσετε κι από κοντά αυτό το ΣΚ, 28-29/6, που ο Sean Johnston θα είναι headliner στο Space Odyssey φεστιβαλ στον Σχοίνο Κορινθίας…
Ακούστε το A Love From Outer Space
O Sean Johnston εμφανίζεται στο Space Odyssey @ Cariocas beach bar (28&29/6) μαζί με τον Vladimir Ivkovic, τη Lena Willikens και local DJs.
B SIDE
Mamacita feat. Persona RS, Tu Amor (Mr. Bongo, 2025)
Magic Source, Voodoo Ray (Favorite, 2025)
Back to basics αλλά με ένα πολύ μοντέρνο twist. “Your Love” και “Voodoo Ray” – δυο κομμάτια-θεμέλια πάνω στα οποία χτίστηκε το οικοδόμημα της σύγχρονης χορευτικής μουσικής. Στο πρώτο, ο αξέχαστος Frankie Knuckles συνεργάστηκε με τον Jamie Principle για να δώσουν τον ύμνο του Chicago house και στο δεύτερο ο A Guy Called Gerald έφτιαξε ένα διαχρονικό acid house anthem. Και τα δύο, κομμάτια που επιβιώνουν από τα τέλη των 80s, ακούγοντας ακόμα φρέσκα κι επίκαιρα προκαλώντας το ίδιο ρίγος στην σπονδυλική στήλη ή το στήθος (αναλόγως αν το παθαίνετε με τα φωνητικά ή το μπάσο, εμείς δεν κρίνουμε…).
To 2012, η χιλιανή DJ και Mamacita (Carolina Vallejos) και ο συμπατριώτης της παραγωγός (Sebastian Roman) με φθηνό οικιακό εξοπλισμό έφτιαξαν αυτή τη μοντέρνα εκδοχή του “Your Love” που δεν απομακρύνεται από τη δομή του origiναλ, απλά απογειώνεται με τα σπανιόλικα φωνητικά. Το κομμάτι ταξίδεψε γρήγορα από την underground σκηνή του Σαντιάγο στις λίστες ανήσυχων DJs όπως ο Luke Una, έμεινε ζωντανό στο dancefloor κι έτσι φτάσαμε και στο φετινό reissue που δε λείπει από κανένα ενημερώμενο Balearic dj set του 2025. (Στο b-side ένα re-edit από τον ίδιο τον Luke Una και τον Luke Solomon με ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στα αξεπέραστα synths του αυθεντικού.)
Το ίδιο και με το “Voodoo Ray”. Όταν ο Gerald Simpson το κυκλοφόρησε το 1989 στη Μεγάλη Βρετανία, ένα έθνος που κυριολεκτικά βρισκόταν υπό την eπήρεια, βρήκε ένα κομμάτι που θα ξεχώριζε σε αυτή τη νέα μουσική που προκαλούσε φρενίτιδα. Στα 35+1 χρόνια που πέρασαν το κομμάτι διασκευάστηκε ακόμα και από συμφωνική ορχήστρα, ενώ τα επίσημα κι ανεπίσημα remixes/re-edits είναι αμέτρητα. Φέτος, οι Magic Source του Bjorn Wagner του επιφυλάσσουν μια φανταστική διασκευή αναδεικνύοντας τα tribal στοιχεία και κάνοντάς το πιο ζεστό π.χ. αντικαθιστώντας την synth μπασογραμμή με κανονικό μπάσο. Το αποτέλεσμα είναι ένα κομμάτι που γράφτηκε στο βροχερό Μάντσεστερ να ακούγεται σαν να ξεπήδησε από κάποιο τροπικο νησί οδηγού διακοπών.
Ακούστε τα Tu Amor και Voodoo Ray.