Απέναντι στην Κίνα, το παιχνίδι δασμών του Τραμπ δυσκολεύει

Χωρίς συμφωνία ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις των ΗΠΑ με την Κίνα στη Στοκχόλμη. Ένα οικονομικό “παιχνίδι” που φαίνεται πως δεν θα έχει σύντομα τέλος, καθώς η Κίνα εμφανίζεται αποφασισμένη να μη λυγίσει στις πιέσεις Τραμπ, ενώ ο Λευκός Οίκος εξετάζει επέκταση της αναστολής στους αμοιβαίους δασμούς.

Δύο ημέρες αφότου η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφώνησε σε ένα πλαίσιο εμπορικής συμφωνίας με τον Λευκό Οίκο -μια συμφωνία που πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες ερμηνεύουν ως υποχώρηση- οι εμπορικές συνομιλίες των ΗΠΑ με την Κίνα κατέληξαν χωρίς αποτέλεσμα.

Αν και οι διαβουλεύσεις θα συνεχιστούν, η έλλειψη ουσιαστικής προόδου επιβεβαιώνει ότι το Πεκίνο δεν προτίθεται να ενδώσει. Για τον Τραμπ, που έχει ήδη επιβάλει δυσανάλογους δασμούς σε Ε.Ε., Ηνωμένο Βασίλειο και Ιαπωνία, η Κίνα αποδεικνύεται πιο σκληρός αντίπαλος.

Σύντομα οι Αμερικανοί διαπραγματευτές θα παρουσιάσουν στον πρόεδρο πρόταση για παράταση της προσωρινής αναστολής των αμοιβαίων δασμών, η οποία λήγει στις 12 Αυγούστου. Ο πρόεδρος καλείται να αποφασίσει: νέα πίστωση χρόνου ή επανέναρξη μιας καταστροφικής εμπορικής σύγκρουσης.

«Θα του παρουσιάσουμε τα δεδομένα, κι εκείνος θα αποφασίσει», δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ, που ηγήθηκε της αμερικανικής αντιπροσωπείας στη Σουηδία.

Η Κίνα είναι ο πραγματικός αντίπαλος

Αν και ο Τραμπ μπορεί να καυχιέται για νίκες με σειρά συμφωνιών που επιβάλλουν μονομερείς όρους στις ΗΠΑ -μεταξύ άλλων με την Ε.Ε., τη Βρετανία, την Ιαπωνία και τις Φιλιππίνες- η Κίνα δεν παίζει με τους ίδιους όρους.

Ο Σι Τζινπίνγκ δεν έχει να φοβηθεί πολιτικό κόστος, ούτε εξαρτάται από δυτικά συμμαχικά δίκτυα όπως η Ευρώπη. Επιπλέον, για το κινεζικό καθεστώς, η εμπορική αντίσταση στις ΗΠΑ έχει χαρακτήρα εθνικής κυριαρχίας και πολιτικής επιβίωσης.

Η Κίνα παραμένει κυρίαρχος στην παγκόσμια παραγωγή σπάνιων γαιών -μεταλλευμάτων κρίσιμων για την τεχνολογία, από smartphones έως δορυφόρους και όπλα ακριβείας- και γνωρίζει καλά πόσο ζωτικής σημασίας είναι αυτά για τις ΗΠΑ.

Η απαγόρευση εξαγωγής τους αποτέλεσε το πρώτο «χτύπημα» της Κίνας όταν ξεκίνησε ο εμπορικός πόλεμος. Παρότι οι εξαγωγές άνοιξαν ξανά, η Ουάσινγκτον διαμαρτύρεται για καθυστερήσεις στην έγκριση αιτήσεων από αμερικανικές εταιρείες.

Παράλληλα, οι Κινέζοι διαπραγματευτές είναι στρατηγικά προετοιμασμένοι, αναθέτοντας τις κρίσιμες διαβουλεύσεις σε κατώτερα επίπεδα, ενώ ο Τραμπ αναζητά θεαματικές κορυφώσεις και φωτογραφίες τύπου «Art of the Deal».

Δημοσίευμα του CNN γράφει ότι ο Σι Τζινπίνγκ δεν πρόκειται να εμφανιστεί σε συνάντηση κορυφής και να παραχωρήσει δημόσια επαίνους στον Τραμπ, όπως έκανε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Αντιθέτως, στο Πεκίνο πιστεύουν ότι ο Τραμπ μπορεί να πιεστεί και να υποχωρήσει.

«Οι Κινέζοι ειδικοί που συμβουλεύομαι πιστεύουν ότι τον θεωρούν διαχειρίσιμο. Ότι μπορούν να τον “παίξουν”», δήλωσε ο Μπρους Στόουκς του German Marshall Fund.

Η Ουάσινγκτον πανηγυρίζει, αλλά οι επιπτώσεις αργούν

Παρά τα διθυραμβικά σχόλια εντός του Λευκού Οίκου, τα αποτελέσματα των εμπορικών πολιτικών Τραμπ δεν έχουν ακόμη αποτυπωθεί στην οικονομία. Οι προβλέψεις για αύξηση τιμών καταναλωτή, προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα και αβεβαιότητα για τις επιχειρήσεις ενδέχεται να φανούν στους επόμενους μήνες.

Η Goldman Sachs εκτιμά ότι οι αυξήσεις τιμών θα αρχίσουν να γίνονται αισθητές οκτώ μήνες μετά την επιβολή των δασμών. Η ομοσπονδιακή τράπεζα (Fed) παραμένει επιφυλακτική, αποφεύγοντας να μειώσει επιτόκια, παρά τις πιέσεις του Τραμπ.

Αν και ο Τραμπ υποστηρίζει ότι οι δασμοί θα αναγκάσουν τις εταιρείες να επιστρέψουν παραγωγικά στην Αμερική, μέχρι στιγμής δεν έχουν υπάρξει μαζικές μετακινήσεις. Οι επιχειρήσεις ίσως προτιμήσουν να περιμένουν την αλλαγή κυβέρνησης ή μια πιο προβλέψιμη εμπορική πολιτική.

Ακόμη, σε αντίθεση με την Ε.Ε., ο Καναδάς δείχνει αμετακίνητος. Ο νέος πρωθυπουργός Μαρκ Κάρνεϊ, με ατζέντα αντι-αμερικανισμού, δεν δείχνει πρόθυμος να υποχωρήσει, δημιουργώντας ένα επιπλέον εμπόδιο στην τακτική πίεσης του Τραμπ.

Παρά τις επιτυχίες με άλλες χώρες, η πραγματική πρόκληση παραμένει η Κίνα. Και το Πεκίνο το γνωρίζει.

Η κινεζική ηγεσία είναι απίθανο να συναινέσει σε μια συμφωνία που θα εκληφθεί εσωτερικά ως ταπείνωση. Το σύστημα της μοιάζει πιο έτοιμο να αντέξει μακροχρόνια πίεση από την αμερικανική πολιτική σκηνή, όπου οι εκλογές πλησιάζουν και η επιβάρυνση των πολιτών μπορεί να κοστίσει.

Ο Σι δεν έχει κανένα κίνητρο να προσφέρει στον Τραμπ μια προεκλογική «νίκη». Κι έτσι, ενώ οι ΗΠΑ διαπραγματεύονται με συμφωνίες-πλαίσιο, η Κίνα παίζει το δικό της, μακροπρόθεσμο παιχνίδι ισχύος.