Fake news και αλήθειες για τον Τσάρλι Κερκ

Ο Τσάρλι Κερκ δεν ήταν απλώς ένας «συντηρητικός ακτιβιστής» με επικοινωνιακό χάρισμα, που επιδίωκε να κάνει cool τις παραδοσιακές αξίες απέναντι στη woke ατζέντα. Η δολοφονία του δεν ήταν μια στιγμή «αριστερής τρομοκρατίας που μαστίζει την Αμερική».

Κι αν η αμερικανική κοινωνία, πολωμένη όσο ποτέ (πολιτικά, κοινωνικά, φυλετικά), μοιάζει να βρίσκεται σε προεμφυλιακή περίοδο ιδίως τις τελευταίες εβδομάδες, δεν είναι γιατί αυτό επιδιώκουν τα «άκρα»: είναι διότι η θρησκεία των όπλων, της πολιτικής βίας και της φίμωσης των πολιτικών αντιπάλων, που προπαγάνδιζε ο Κερκ, στις ΗΠΑ έχει αρχιερέα τον πρώτο άνδρα του Λευκού Οίκου. Το δεξιό άκρο είναι ο Αμερικανός Πρόεδρος. Και με δεδομένη την ισχύ παραδείγματος που έχει ο τραμπισμός για την Δεξιά όπου γης, όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ προφανώς δεν αφορούν μόνο την αμερικανική κοινωνία.

Απλώς «συντηρητικός»;

H αναβάπτιση του Κερκ σε «συντηρητικό» σχολιαστή και ακτιβιστή ήταν μια από τις πρώτες προσπάθειες να νομιμοποιηθούν οι αντιδραστικές απόψεις και, ακόμα χειρότερα, οι ακροδεξιές πρακτικές του. Ήταν γνήσιος αντιδραστικός ο Κερκ: απέδιδε τα προβλήματα των μαύρων κοινοτήτων στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα και στον ίδιο τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον οποίο, μαζί με ομοϊδεάτες του, θεωρούσε «ανήθικο» και «ηλίθιο». Δεν έχανε ευκαιρία να υποτιμά τους μαύρους και τις γυναίκες. Προπαγάνδιζε τη λευκή υπεροχή και την αντιμεταναστευτική θεωρία της «Μεγάλης Αντικατάστασης». Ζητούσε οι ΗΠΑ να γίνουν θρησκευτικό κράτος. Προειδοποιούσε ότι το Ισλάμ είναι «σπαθί της Αριστεράς». Υποστήριζε ότι οι Δημοκρατικοί μισούν τις ΗΠΑ και θέλουν την κατάρρευσή τους. Ζητούσε «δίκες τύπου Νυρεμβέργης» για γιατρούς που αναλαμβάνουν επεμβάσεις φυλομετάβασης. Και βεβαίως θεωρούσε θεμιτούς κάποιους θανάτους από όπλα, αν ήταν να προστατευτεί το «δικαίωμα» στην οπλοκατοχή.

Από το 2016, μέσω της ιστοσελίδας-παρατηρητηρίου Professor Watchlist, το ίδρυμα του Κερκ, το Turning Point USA, συνέτασσε λίστες καθηγητών α λα Μακάρθι, στοχοποιώντας εκπαιδευτικούς που διέδιδαν «αντεθνικές» απόψεις. Αυτά μπορεί να τα θεωρήσει κανείς «απλώς δεξιά» μόνο αν η Δεξιά ενοποιείται πια στο σκληρό πυρήνα των απόψεων της Ακροδεξιάς. Αυτό ακριβώς συμβαίνει στις ΗΠΑ. Και γι’ αυτό η αμερικανική Ακροδεξιά κάνει σημαία ευκαιρίας τη δολοφονία του Κερκ, όπως δείχνουν τα καλέσματα για εκδίκηση που κατακλύζουν το διαδίκτυο.

Από το 2019, εκδηλώσεις του Turning Point διακόπτονταν από άλλους ακροδεξιούς, υποστηρικτές του Νικ Φουέντες και των Groypers. Κατηγορούσαν τον Κερκ ότι «νερώνει» το μήνυμα του Τραμπ (ότι δεν υπερασπίζεται επαρκώς την υπόσχεση «Πρώτα η Αμερική»). Αυτό όμως δεν κάνει τον Κερκ απλώς «συντηρητικό». Δείχνει ότι όλα πηγαίνουν όλο και πιο ακροδεξιά. Η σαφής κυριαρχία του Τραμπ στην αμερικανική Δεξιά και την αμερικανική κοινωνία αφήνει έδαφος για αντιπολίτευση εκ δεξιών – ακόμα και με τα όπλα.

Ας το θυμόμαστε: η επικράτηση του Τραμπ στηρίχθηκε, μεταξύ άλλων, στην ιδέα ότι κάθε δεξιά κριτική στο νεοσυντηρητικό «κατεστημένο» των Ρεπουμπλικάνων προ Τραμπ ήταν «εναλλακτική δεξιά» – ακόμα κι αν ήταν ρατσιστική, νεοναζιστική ή τρομοκρατική. Αυτή την αίσθηση αδελφοσύνης των δεξιών όλων των αποχρώσεων καλλιέργησε ο ίδιος ο Τραμπ, στην πρώτη θητεία, αλλά και με την έναρξη της δεύτερης – αμνηστεύοντας, λόγου χάρη, ηγετικά στελέχη των Oath Keepers και Proud Boys. Πρόκειται για οργανώσεις που πρωτοστάτησαν στα έκτροπα του Καπιτωλίου το 2021 και που δεν κάνουν απλώς προπαγάνδα, αλλά φέρουν βαρύ οπλισμό.

Ας θυμόμαστε επίσης ότι προπαγανδιστές αυτού του (ακρο)δεξιού «εναλλακτισμού», όπως ο Κερκ, καλλιέργησαν το «χάρισμά» τους χάρη σε σπόνσορες από τον επιχειρηματικό κόσμο, πριν τελικά γίνουν και αυτοί επιχειρηματίες: στα 19 του, ο Κερκ ενθαρρύνθηκε να εγκαταλείψει το κολέγιο από τον ακτιβιστή του Tea Party και επιχειρηματία Μπιλ Μοντγκόμερι, ενώ το 2012 το Turning Point του Κερκ χρηματοδότησε ο πολυεκατομμυριούχος επενδυτής Φόστερ Φρις. Καθόλου «αντισυστημικό».

«Αριστερή τρομοκρατία» στις ΗΠΑ;

Από τις πρώτες κιόλας ώρες μετά τη δολοφονία του Κερκ, και χωρίς να υπάρχει κανένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τον ισχυρισμό τους, τόσο ο ίδιος ο Τραμπ όσο και οι ανά τον κόσμο μιμητές του έσπευσαν να αποδώσουν το συμβάν στην «τρομοκρατία της Αριστεράς».

Ο Τραμπ ενέταξε τους antifa στον κατάλογο των οργανώσεων της εγχώριας τρομοκρατίας και συζήτησε με τον γενικό εισαγγελέα το ενδεχόμενο να απαγγελθούν κατηγορίες για εκβιασμό εναντίον ορισμένων επιχειρήσεων. Ο ίδιος απείλησε να κόψει τις φοροαπαλλαγές πολιτικά φιλελεύθερων ΜΚΟ και να ασκήσει ποινικές διώξεις σε βάρος ομάδων ή ατόμων που δεν παρανομούν, αλλά …ασκούν κριτική στις απόψεις του Κερκ, υποβαθμίζουν τη δολοφονία του ή θεωρείται ότι στοχοποιούν συντηρητικούς.

Απολύσεις και ανακλήσεις βίζας είναι ήδη τα πρώτα μέτρα – o Τζίμι Κίμελ του ΑΒC ήταν, για λίγες μέρες, η κορυφή του παγόβουνου.

Οι απειλές αυτές δεν διατυπώνονται σε πολιτικό κενό. Η κινητοποίηση της Εθνοφρουράς σε πολιτείες υπό τον έλεγχο των Δημοκρατικών, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, και γενικά η προσπάθεια απαλλαγής του Τραμπ από κάθε πολιτικό αντίβαρο, είναι η πεμπτουσία του ολοκληρωτικού «Project 2025» – ενός σχεδίου υπερσυγκέντρωσης της εξουσίας γύρω από τον ίδιο τον Πρόεδρο, που επεξεργάστηκε το ίδρυμα Heritage. Πρόκειται για το άτυπο πρόγραμμα της δεύτερης θητείας Τραμπ.

Το σημαντικότερο: οι απειλές αυτές, με πρόσχημα την πάταξη της «αριστερής τρομοκρατίας», λειτουργούν ως ξέπλυμα στην τρομοκρατία της Ακροδεξιάς – που στις ΗΠΑ αποτελεί μακράν την κύρια αιτία θανάτου λόγω πολιτικής βίας, κατά τις πλέον επίσημες πηγές. Τον περασμένο Ιούνιο, ακροδεξιός δολοφόνησε την πολιτειακή βουλευτή των Δημοκρατικών Μελίσα Χόρτμαν και τον σύζυγό της, σε συνέχεια ενός αιματηρού κρεσέντο, από την επίθεση στη συναγωγή «Το Δέντρο της Ζωής», στο Πίτσμπουργκ (2018), και την αιματοχυσία σε κατάστημα της Walmart, στο Ελ Πάσο του Τέξας (2019), ως τη δολοφονία 10 ανθρώπων στο Μπάφαλο από υποστηρικτή της λευκής υπεροχής (2022).

Από τη δεκαετία του 1960, με πολυπληθείς παραστρατιωτικές οργανώσεις όπως οι Minutemen, και από τη δεκαετία του 1970, με πολιτικά μυθιστορήματα όπως το Turner Diaries του Γουίλιαμ Λούθερ Πιρς, το φαντασιακό της αμερικανικής Ακροδεξιάς δεν έπαψε να τρέφεται από φαντασιώσεις βίαιης ανατροπής της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Μόλις όμως την τελευταία δεκαετία οι αμερικανικές Αρχές ασχολούνται όλο και πιο συστηματικά με έναν γαλαξία νεοναζιστικών ομάδων που επιδιώκουν ρητά να επιταχύνουν την πορεία των ΗΠΑ προς έναν «καθαρτήριο» δεύτερο εμφύλιο (accelerationists). Οι ιστορικοί του πρώτου εμφυλίου σημειώνουν ανήσυχοι πως, παρά τις διαφορές, στρατός στις πόλεις και εντεινόμενη πολιτική βία θυμίζουν τα μέσα του 19ου αιώνα.

Σιωπητήριο στη δημοκρατική αντιπολίτευση, πειθάρχηση της αμερικανικής κοινωνίας σαν να ετοιμάζεται για πόλεμο, συγκάλυψη και σινιάλο στην πολιτική βία του δεξιού άκρου: αυτή είναι η τριπλή λειτουργία του fake περί «αριστερής τρομοκρατίας» στις ΗΠΑ. Κι αυτά δείχνουν πόσο ρευστά είναι τα όρια μεταξύ «μεταφασισμού» και του σημερινού made in USA φασισμού.

«Δικαίωμα» στην οπλοκατοχή

Η κουλτούρα των όπλων είναι ριζωμένη στο Σύνταγμα των ΗΠΑ (Δεύτερη Τροπολογία, 1791). Σήμερα, 4 στους 10 ενηλίκους έχουν όπλο και οι Αρχές θεωρούν τους θανάτους από όπλα αιτία κρίσης δημόσιας υγείας: από το 2020, οι τραυματισμοί από πυροβόλα όπλα έχουν γίνει η κύρια αιτία θανάτου για παιδιά και εφήβους ηλικίας από ενός έως 19 ετών. Θα περίμενε κανείς η δολοφονία ενός θερμού προπαγανδιστή της οπλοκατοχής να σημάνει την αντίστροφη μέτρηση για μια καμπάνια αποκλιμάκωσης και αφοπλισμού, προκειμένου να σταματήσει η κατρακύλα των ΗΠΑ στη βία και τον θάνατο.

Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: η στενή διαπλοκή Ρεμπουμπλικάνων και εμπόρων όπλων κάνει μια τέτοια προσδοκία απλώς εξωπραγματική. Τόσο πριν από τον Τραμπ, λοιπόν, και πολύ περισσότερο επί των ημερών του, η αμερικανική Δεξιά έχει αντισταθεί σθεναρά σε κάθε προσπάθεια περιορισμού της «ελευθερίας» να έχεις όπλο. Τραγική ειρωνεία: ο 22χρονος Τάιλερ Ρόμπινσον, ύποπτος για τη δολοφονία του Κερκ, και αντιμέτωπος με την απειλή της θανατικής ποινής, κατηγορείται μεταξύ άλλων για χρήση πυροβόλου, που στις ΗΠΑ αποτελεί κακούργημα. Για την κυβερνώσα αμερικανική Ακροδεξιά, η ζωή των ανθρώπων είναι μέγεθος όλο και πιο αναλώσιμο.

Για τους υποστηρικτές της οπλοκατοχής ο μακαρίτης Κερκ επιβεβαίωσε έμπρακτα και μακάβρια ότι «Αξίζει να πληρώνουμε το τίμημα, δυστυχώς, με κάποιους θανάτους από όπλα κάθε χρόνο, προκειμένου να διατηρούμε τη Δεύτερη Τροπολογία». Έτσι, η αντιδραστική Αμερική μαζί με το National Rifle Association και το λόμπι των όπλων θα τον τιμούν ως μεγάλο μάρτυρα που έπεσε υπέρ πίστεως. Γι’ αυτούς, οι ζωές των μαύρων και των Δημοκρατικών που έχουν σκοτωθεί από όπλα λευκών ακροδεξιών μετρούν σαφώς λιγότερο από τη ζωή ενός δικού τους.