Γιατί όλοι πάθαμε italo ξανά;

Χορεύεται σε «πίστα» καλοκαιρινής ντίσκο νησιού. Ταιριάζει με ολντ σκουλ ξεχασμένα ποτά, σαν να λέμε «καμικάζι» ή «μαλιμπού ανανά». Φέρνει στο νου τον Στάθη Ψάλτη και τον Πάνο Μιχαλόπουλο και διερμηνεύθηκε στα ελληνικά ως “I Miss You” από Big Alice ή “Lost In The Night” από Costas Charitodiplomenos.

H italo disco ήταν ένα παρακλάδι της ντίσκο που εμφανίστηκε στα τέλη των 70s κι άκμασε στα πρώτα 80s. Ονομάστηκε έτσι, πολύ απλά για να δηλώσει τον τόπο καταγωγής των περισσότερων και βασικότερων παραγωγών. Λιγότερο soulful από την παραδοσιακή ντίσκο, το italo βασίστηκε στα ρομποτικά synths (που γλύκαιναν από ζεστές αναλογικές μπασογραμμές) και τα cheesy φωνητικά (καμιά φορά περασμένα από vocoders, ενώ οι Daft Punk ήταν ακόμα νήπια), ο Giorgio Moroder υπήρξε σαφώς σημείο αναφοράς.

Ήταν μια ευρωκεντρική «ένοχη απόλαυση» που έσβηνε όσο προχωρούσαν τα 80s κι εξαφανίστηκε από το προσκήνιο. Μέχρι να αρχίσουμε το παιχνίδι της νοσταλγίας. Από το 2000 και μετά το italo ζει μια συνεχή αναβίωση που φτάνει ως το τώρα. Το επιβεβαιώνουν και οι γκεστ των αθηναϊκών decks τον επόμενο καιρό, όπως οι viral Mind Enterprises τα Χριστούγεννα και οι σπουδαίοι Sound Metaphors (δείτε παρακάτω το mix της εβδομάδας) αυτό το Σάββατο…

A SIDE

Mind Enterprises

Δε γίνεται να κυκλοφορείτε στην ποπ επικράτεια των σόσιαλ και να μην τους έχετε πετύχει. Σε κάθετο frame. Να διαλέγουν μουσική, όχι με φόντο κάποιο κλαμπ, αλλά στριμωγμένοι σε μια (ολοφάνερα μεσογειακή) κουζίνα ή σε κάποιο (ολοφάνερα μεσογειακό) μπαλκόνι. Χωρίς τη συνήθη στοχοπροσήλωση των DJs ή τα ταχυδακτυλουργικά τους κόλπα αλλά με αργές κινήσεις και μια μποέμικη χαλαρότητα – μπλαζέ, δεν έγινε και κάτι. Καπνίζοντας επιδεικτικά το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, ρουφώντας μεγάλες γουλιές από το καμπάρι (ή το μαρτίνι, ή το κουαντρό) τους.

Φορώντας γυαλιά ηλίου, στενά κοντά σορτσάκια και πόλο μπλουζάκια, σαν paninari που επιστρέφουν από το μάθημα του τένις πριν φορέσουν ριγέ κοντομάνικο πουκάμισο για τη βραδινή έξοδο. Στάζοντας εϊτίλα όσο πιο επιτηδευμένα γίνεται, ενώ έχουν βάλει το “Boys Boys Boys” της Sabrina ή πατάνε οι ίδιοι τα πλήκτρα σε και το μικρόφωνο τους παραμορφώνει καθώς δηλώνουν “negroni love”.

Κανένας δε θα σας κατηγορήσει αν μπερδευτήκατε στην αρχή. Και τους περάσατε για content creators, κι όχι για κάποιο μουσικό, ή έστω dj, σχήμα. Επίσημα, οι Mint Enterprises είναι «το αισθητικό σύμπαν και η μουσική ονειροχώρα του Αντρέα Τιρόνε, 40χρονου παραγωγού μεγαλωμένου στο Τορίνο». Δίπλα του με το καλτ «Ρον Τζέρεμι» παχύ μουστάκι είναι ο ντράμερ του Ρομπέρτο Κονιλιάρο, του οποίου «η περίεργη στιλιστική στροφή πριν κάποια χρόνια» υπήρξε καθοριστική για το στυλ των Mind Enterprises. Μια οπτική ταυτότητα ειρωνική που «κάνει πλάκα με τον καταναλωτισμό και την αθώα ανοησία των 80s». 

Οι Mind Enterprises κάνουν «το παλιό italo, το ορθόδοξο», αξιοποιώντας τη μεγάλη συλλογή του Τιρόνε από vintage συνθεσάιζερ («είναι σαν διαφορετικά χρώματα στην παλέτα μου»), έχουν γράψει 2-3 hits σαν το “Idol” πριν γίνουν social media sensation, έχουν συνεργαστεί με δημοφιλείς dance παραγωγούς όπως ο Purple Disco Machine. Εντάξει, όταν βάλεις να ακούσεις κάποιο άλμπουμ τους, το αστείο εξαντλείται κάπως γρήγορα, αλλά πόση σημασία έχει;

Οι Mind Enterprises είναι κυρίως vibe.

Aκούστε τoυς Mind Enterprises. Εμφανίζονται στις 28/12 στο Ωδείο, στο πλαίσιο των Eden Sundays.

 

B SIDE

Johnny Sais Quois, Love On Ice
(Music On Memory, 2025)

Τι ξέρουμε εμείς για τον Τζόνι, για να παραφράσουμε λίγο το καλλιτεχνικό του όνομα; Όχι πολλά είναι η αλήθεια. Έρχεται από την αλήτικη Μασσαλία, κυκλοφορεί το ντεμπούτο EP του (7 κομμάτια – 23 λεπτά στην αξιοσέβαστη Music From Memory και μας κάνει μια πρόταση απόλυτα ταιριαστή με το σημερινό μας θέμα.

Το Love On Ice EP παίρνει τον τίτλο του από το ομώνυμο κομμάτι, ένα έξοχο δείγμα italo pop – από τα καλύτερα της χρονιάς. Κι αυτό δίνει τον τόνο και στα υπόλοιπα που πότε σέβονται τον κανόνα του coldwave (η Γαλλία έχει μακρά παράδοση στο είδος) και πότε αφήνουν τα synths να αγγίξουν ως και την περιοχή του ambient.

Από τις απόλυτα αουτσάιντερ κυκλοφορίες του 2025 που αξίζει να ανακαλύψετε…

Ακούστε το Love On Ice EP

 

 

Sound Metaphors –> Είναι ο Castro κι ο Nemo κι έρχονται από το Βερολίνο. Από τα πιο hot ονόματα της χορευτικής σκηνής τα τελευταία χρόνια. Καταρχάς ως ευρηματικοί DJs με πολυσυλλεκτικά σετ που κάνουν ζιγκ ζαγκ ανάμεσα στα είδη (κι έχουν κι αυτοί το δικό τους μερίδιο στην italo αναβίωση, όπως θα ακούσετε στο παραπάνω υπέροχο εξάωρο mix τους). Έπειτα, γιατί μέσα από μερικά labels που διευθύνουν κυκλοφορούν εξαιρετική καινούρια μουσική κι επανεκδίδουν, ενίοτε italo, παραγνωρισμένα gems του παρελθόντος. Και, τέλος, γιατί όλα αυτά έχουν ως έδρα το πολύ καλά ενημερωμένο τους δισκάδικο, πάντα στη γερμανική ανήσυχη πόλη…

Το Σαββατο 4/10 οι Sound Metaphors παίζουν για πρώτη φορά στην Αθήνα στο AUX Athens. 
Μαζί τους Lex x Chevy και Polatof.