Ο Γιώργος Σαμπάνης είπε σε μία συνέντευξη όσα δεν ήθελε να κάνει

Στον καναπέ του “Στούντιο 4” κάθισε ο Γιώργος Σαμπάνης το απόγευμα της Παρασκευής (10/10) και ανοίγοντας κάποια από τα σημαντικότερα κεφάλαια στη ζωή του, είπε όσα δεν ήθελε να κάνει και εντέλει έκανε.

“Τι ονειρευόσουν, τη μουσική ή τον αθλητισμό;“, ρώτησε τον τραγουδιστή και συνθέτη η Νάνσυ Ζαμπέτογλου. “Δεν ξέρω να σου απαντήσω. Ο αθλητισμός ήρθε στη ζωή μου πολύ νωρίς, περισσότερο επειδή ήθελα να κάνω κάτι να μοιάσω στον μπαμπά μου. Ο μπαμπάς μου ήταν αθλητής, εγώ ήθελα να βρω έναν τρόπο να προσεγγίσω τη σημασία του πατέρα μου, ήταν χωρισμένοι οι δικοί μου, αλλά τελικά και αυτό τυχαία έγινε. Ένας φίλος από το σχολείο ήθελε να γνωρίσει ένα κοριτσάκι από ένα σωματείο, εκείνος γνώρισε το κοριτσάκι και εγώ έκανα προπόνηση. Και μετά από 6 μήνες κέρδισα το πρώτο μου πρωτάθλημα.

Η μουσική ήταν ο τρόπος να εκφράζομαι, ο στίβος ήταν μια ταυτότητα που πήρα από νωρίς“, είπε ο Γιώργος Σαμπάνης και στη συνέχεια αναφέρθηκε στο κεφάλαιο Ολυμπιακοί Αγώνες 2004.

“Εκείνη τη χρονιά είχα έναν σοβαρό τραυματισμό, οπότε κάθε πιθανότητα συμμετοχής μου στην ολυμπιακή ομάδα τελείωσε. Εκείνη την εποχή πέθανε και ο παππούς μου, ο οποίος ήταν ήρωας για μένα και μεγάλη επιρροή στη ζωή μου και μπήκε σε δεύτερη μοίρα το τρέξιμο. Ο τραυματισμός και ο θάνατος του παππού μου έγιναν την ίδια μέρα“, πρόσθεσε.

Ο ίδιος όμως θα κέρδιζε την προσοχή όλων στην Τελετή Έναρξης, καθώς ήταν ο αθλητής που έτρεχε και έπεφτε κάθε φορά που είχαν ακυρωθεί οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην ιστορία.

“Κάτι που από αφέλεια και χαζομάρα δεν ήθελα να κάνω. Είχα πει στον Παπαϊωάννου ότι θα είμαι στην Ολυμπιακή ομάδα και θα τρέχω, οπότε πώς θα το έκανα. Επειδή όμως ήμουν τραυματίας μου έδωσε τον χρόνο της προσαρμογής και μάλλον ήμουν αυτός που έψαχνε”, είπε και εξομολογήθηκε για τη συμμετοχή του στην Τελετή Έναρξης: “Είναι κάτι που θα δείξω στα παιδιά μου, είμαι πολύ υπερήφανος που συμμετείχα σε αυτή την Τελετή“.

Ο Γιώργος Σαμπάνης μίλησε στη συνέχεια για τα πρώτα του βήματα στη μουσική όταν έδωσε ένα cd με τραγούδια του στην Έλενα Κουντουρά, η οποία τότε ήταν υπουργός Τουρισμού, η οποία έδωσε τα τραγούδια του στον Κώστα Αρβανίτη και εκείνος με τη σειρά του στη Sony. “Και έπεσα πάνω στη θεά που λέγεται Έλενα Παπαρίζου, άκουσε το τραγούδι ‘Φιλί της ζωής’ και τα υπόλοιπα είναι ιστορία“, είπε χαρακτηριστικά.

Ο ίδιος επιβεβαίωσε μάλιστα πως μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, το τραγούδι “Σε αφήνω τώρα στον επόμενο”, δεν ήθελε να το πει. “Τι να το θέλω; Είναι μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που έχω πει, το αγαπώ πάρα πολύ, αλλά δεν κάλυπτε τη μουσική αισθητική μου. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι θα τραγουδήσω κάτι τέτοιο. Δεν είχα άλλη επιλογή, εφ’ όσον ο παραγωγός μου πίστευε ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος να συστηθώ στο κοινό, τι επιλογές είχα; Ή θα το έκανα ή θα σταματούσα. Και πού θα ξαναβρισκόμουν σε δισκογραφική να δοκιμάζω την τύχη μου;“.

“Είμαι πολύ αυστηρός σαν καλλιτέχνης. Και με τους στίχους και με τη μουσική και με το πώς θα τραγουδηθούν”, είπε στη συνέχεια ο Γιώργος Σαμπάνης και σχολίασε το υλικό των τραγουδιστών που υπάρχει σήμερα στη χώρα. “Κάνω τις επιλογές μου, βάσει με το τι μπορώ να φτιάξω… επίσης δεν επιλέγω μόνο εγώ. Με επιλέγουν κιόλας. Πας πάντα με αυτούς που σε αγαπάνε. Δεν έχω το μαγικό ραβδί”, πρόσθεσε, τονίζοντας ότι η επιτυχία ενός τραγουδιού είναι αποτέλεσμα τεσσάρων παραγόντων. Της μουσικής, του στίχου, της ενορχήστρωσης και φυσικά του ανθρώπου που το τραγουδάει.

Τι είναι για εκείνον ο τραγουδιστής;

“Ο τραγουδιστής δεν είναι ένας καλλίφωνος άνθρωπος, ένας που τραγουδάει σωστά. Είναι καλλιτέχνης. Πρέπει να γνωρίζει τι τραγουδάει, να έχει ρεπερτόριο, να έχει θέση στα καλλιτεχνικά πράγματα, να έχει ερμηνευτική ικανότητα, να μην μιμείται κανέναν, δυνατότητες φωνής”, είπε μεταξύ άλλων. “Δεν είχα φανταστεί να γίνω τραγουδιστής, δεν το είχα επιλέξει, με έβαλαν στο λούκι. Το έφερε η ζωή. Πάντα προσπαθούσα και μάλλον έδειχνα στο σύμπαν τι είμαι. Από το πρωί μέχρι το βράδυ έκανα μουσική”, κατέληξε.