Μπέλινγχαμ: “Προσπάθησα να δείχνω δυνατός, αλλά όλοι χρειαζόμαστε κάποιον”

Σε μια σπάνια και βαθιά εξομολόγηση με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, ο Τζουντ Μπέλινγχαμ άφησε για λίγο στην άκρη το λαμπερό προφίλ του ποδοσφαιρικού σούπερ σταρ και μίλησε με ειλικρίνεια για τις εσωτερικές του μάχες και για τη σημασία του να δείχνεις την ανθρώπινη πλευρά σου.

“Προσπάθησα να κρατήσω την εικόνα του “μάτσο αθλητή” που δεν χρειάζεται κανέναν”, παραδέχτηκε ο Άγγλος διεθνής σε συνέντευξή του. “Αλλά η αλήθεια είναι πως χρειάζομαι, όπως και όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται ανθρώπους γύρω τους. Υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ευάλωτος, που αμφέβαλα για τον εαυτό μου, και είχα ανάγκη να μιλήσω με κάποιον“.

Όπως γράφει το SPORT24, o Μπέλινγχαμ, μόλις 22 ετών, είναι ήδη ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ωστόσο, πίσω από τις διακρίσεις και τη φήμη, δεν διστάζει να μιλήσει για τις δυσκολίες που φέρνει η πίεση, αλλά και για τη σκληρότητα των social media: “Όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράζουν άποψη για το ποδόσφαιρο, αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν όρια στα απαράδεκτα πράγματα που γράφονται. Όταν ήμουν πιο μικρός, έψαχνα το όνομά μου στο Twitter και διάβαζα όλα όσα έλεγαν. Ακόμα και τα θετικά σχόλια με επηρέαζαν. Μετά σκέφτηκα: γιατί να αφήνω αγνώστους να καθορίζουν πώς νιώθω για τον εαυτό μου;” Γι’ αυτό και ο νεαρός μέσος εξήγησε ότι πλέον αποφεύγει να διαβάζει σχόλια ή αναρτήσεις που μπορεί να τον επηρεάσουν αρνητικά.

Για τον Μπέλινγχαμ, η ψυχική ανθεκτικότητα δεν σημαίνει να κρύβεις τα συναισθήματά σου, αλλά να τα αναγνωρίζεις και να μιλάς γι’ αυτά: “Αν εμείς οι αθλητές δείξουμε την ευαλωτότητά μας, ανοίγουμε έναν ευρύτερο διάλογο για τα σκοτάδια μας. Το να παραδέχεσαι πως χρειάζεσαι βοήθεια δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη”.

Ο ποδοσφαιριστής αποκάλυψε ότι στη Μαδρίτη έχει ένα ισχυρό σύστημα υποστήριξης γύρω του, προπονητές, συμπαίκτες και μέλη του προσωπικού του συλλόγου, με τους οποίους μπορεί να μιλήσει όταν νιώθει πίεση ή αμφιβολία.

“Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η αυτοπεποίθηση. Όταν την έχεις, νιώθεις πως μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Όταν τη χάνεις, νιώθεις πιο κάτω κι από το έδαφος. Πρέπει να μάθεις να αποδέχεσαι ότι δεν είσαι τέλειος, δεν θα πετυχαίνεις κάθε πάσα ή κάθε γκολ, και αυτό είναι εντάξει”.

Ο Μπέλινγχαμ, ως πρεσβευτής του ιδρύματος Laureus, μίλησε και για τον ρόλο του αθλητισμού στην ψυχική υγεία: “Ο αθλητισμός φέρνει τους ανθρώπους κοντά, σε κάνει να γελάς, να συνδέεσαι, να αποκτάς φίλους και συχνά είναι το πρώτο βήμα για να μιλήσεις όταν κάτι δεν πάει καλά στη ζωή σου. Αυτό είναι το πραγματικό του μεγαλείο”.

Ο ίδιος θέλει να είναι πρότυπο για τη νέα γενιά, όχι μόνο ως παίκτης, αλλά και ως άνθρωπος: “Υπάρχει ακόμη στίγμα γύρω από την ψυχική υγεία, αλλά κάθε φορά που ένας αθλητής μιλάει ανοιχτά, δίνει θάρρος και σε κάποιον άλλο να κάνει το ίδιο. Αν μπορούμε να βοηθήσουμε έστω κι ένα άτομο να νιώσει λιγότερο μόνο του, τότε αξίζει τον κόπο”.

Ένα διαφορετικό πρόσωπο του Τζουντ Μπέλινγχαμ… λιγότερο “σταρ”, περισσότερο άνθρωπος.

Γιατί, όπως λέει και ο ίδιος: “Το να είσαι δυνατός δεν σημαίνει να μην έχεις ανάγκη κανέναν, σημαίνει να έχεις το θάρρος να το παραδεχτείς”.