Ζοχράν Μαμντάνι – Ποιος είναι ο ύμνος της αλλαγής του Dylan

Ο 34χρονος Ζοχράν Μαμντάνι, νεαρός εκπρόσωπος της προοδευτικής πτέρυγας των Δημοκρατικών και αμετακίνητος αντίπαλος του Ντόναλντ Τραμπ, εξελέγη δήμαρχος της Νέας Υόρκης. Η αναμέτρηση συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από κάθε άλλη στις χθεσινές τοπικές εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες, που θεωρήθηκαν η πρώτη πραγματική δοκιμασία του Τραμπ στις κάλπες μετά την έναρξη της δεύτερης προεδρικής του θητείας.

Τον είδαμε σε βίντεο να χορεύει υπό τους ήχους του “Empire State Of Mind” του JAY-Z ft. Alicia Keys (την ίδια στιγμή που ο Τραμπ υψώνει τις μπουνίτσες του στο Y.M.C.A) αλλά σε μια από τις πρόσφατες αναρτήσεις του Δημάρχου στα social σε βίντεο -στο μεταίχμιο της εκλογής του- χρησιμοποίησε ένα κάλεσμα αφύπνισης: το τραγούδι του Dylan «The Times They Are a-Changin’» που παραμένει συγκινητικά επίκαιρο 60 και πλέον χρόνια μετά από τη δημιουργία του.

The Times They Are a-Changin’: Ο ύμνος της αλλαγής του Bob Dylan

Το «The Times They Are a-Changin’» είναι τραγούδι του Bob Dylan, που κυκλοφόρησε το 1964 στο ομώνυμο άλμπουμ του. Ο Dylan το συνέθεσε ως ύμνο μιας εποχής που άλλαζε, αντλώντας έμπνευση από τις παραδοσιακές ιρλανδικές και σκωτσέζικες μπαλάντες.

Η κυκλοφορία του τραγουδιού σε δίσκο 45 στροφών στη Βρετανία, το 1965, το έφερε στο Νο. 9 των UK Singles Charts, αν και στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν κυκλοφόρησε ποτέ ως single. Το 2025, ο BPI το πιστοποίησε ως Χρυσό, αναγνωρίζοντας τη διαχρονικότητά του.

Οι κριτικοί το χαρακτήρισαν παγκόσμιο μήνυμα αλλαγής, χάρη στη συμβολική και οικουμενική δύναμη των στίχων του.  Η επιρροή του τραγουδιού παραμένει τεράστια: έχει διασκευαστεί από καλλιτέχνες όπως οι Nina Simone, Josephine Baker, The Byrds, The Seekers, Peter, Paul and Mary, Tracy Chapman, Simon & Garfunkel, Blackmore’s Night, Runrig, The Beach Boys, Joan Baez, Phil Collins, Billy Joel, Bruce Springsteen, Me First and the Gimme Gimmes, Brandi Carlile και Burl Ives.

Το περιοδικό Rolling Stone το κατέταξε στο Νο. 59 της λίστας του “500 Greatest Songs of All Time” (2004), επιβεβαιώνοντας πως η φράση “the times they are a-changin’” δεν ανήκει πια μόνο στον Dylan, αλλά στην ίδια την Ιστορία.

Το 1985, σε συνέντευξή του στον Cameron Crowe, ο Dylan είχε δηλώσει:

«Ήταν σίγουρα ένα τραγούδι με σκοπό. Επηρεάστηκε, φυσικά, από τις ιρλανδικές και σκωτσέζικες μπαλάντες — ‘Come All Ye Bold Highway Men’, ‘Come All Ye Tender Hearted Maidens’. Ήθελα να γράψω ένα μεγάλο τραγούδι, με σύντομα, πυκνά κουπλέ που να στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο με έναν υπνωτιστικό ρυθμό. Το κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων και το κίνημα της φολκ μουσικής ήταν τότε πολύ κοντά, συμπορεύονταν εκείνη την εποχή».

Τραγική ειρωνεία… λιγότερο από έναν μήνα μετά την ηχογράφηση του τραγουδιού, στις 22 Νοεμβρίου 1963, δολοφονήθηκε ο πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι. Την επόμενη κιόλας βραδιά, ο Bob Dylan άνοιξε τη συναυλία του με το «The Times They Are a-Changin’». Όπως αφηγήθηκε αργότερα στον βιογράφο Anthony Scaduto:

«Σκέφτηκα, Θεέ μου, πώς μπορώ να ξεκινήσω με αυτό το τραγούδι; Θα μου πετάξουν πέτρες. Αλλά έπρεπε να το τραγουδήσω — όλη η συναυλία ξεκινά από εκεί. Δεν καταλάβαινα τίποτα. Κάτι είχε στραβώσει μέσα στη χώρα, κι εκείνοι χειροκροτούσαν. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί χειροκροτούσαν, ούτε γιατί έγραψα το τραγούδι. Τίποτα δεν καταλάβαινα. Για μένα, ήταν απλώς τρέλα.»

Η στιγμή εκείνη σφράγισε το τραγούδι ως αντανάκλαση ενός έθνους που άλλαζε χωρίς πυξίδα, με τον Dylan να γίνεται άθελά του ο εκφραστής μιας συλλογικής σύγχυσης.

****Trivia – Τον Ιανουάριο του 1984, ο νεαρός Steve Jobs άνοιξε τη συνέλευση των μετόχων της Apple απαγγέλλοντας τη δεύτερη στροφή του «The Times They Are a-Changin’». Ήταν η στιγμή που παρουσίαζε για πρώτη φορά τον υπολογιστή Macintosh, σηματοδοτώντας όχι μόνο μια τεχνολογική επανάσταση, αλλά και έναν νέο ρυθμό αλλαγής – ακριβώς όπως εκείνον που είχε προβλέψει ο Dylan, είκοσι χρόνια νωρίτερα.