Μέτρα κατά περίπτωση για το ενεργειακό κόστος της βιομηχανίας

Με τη “βεντάλια” να έχει ανοίξει προκειμένου να ενσωματωθούν περισσότεροι δικαιούχοι, πέραν της βαριάς ενεργοβόρου βιομηχανίας, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας συνεχίζει την «άσκηση» για τα μέτρα θωράκισης απέναντι στο υψηλό ενεργειακό κόστος των επιχειρήσεων. Οι σχετικές διαβουλεύσεις, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, βρίσκονται στην τελική ευθεία με τις οριστικές αποφάσεις να αναμένονται πιθανότατα εντός Νοεμβρίου.

Ειδικότερα, η προσέγγιση έχει μετατοπιστεί σε σχέση με τις απαρχές των συζητήσεων προ διμήνου, με το επικρατέστερο σενάριο να θέλει να προκρίνεται μια σειρά μέτρων που θα καλύπτει, κάθε ένα από αυτά, εξατομικευμένα τις διάφορες κατηγορίες επιχειρήσεων για τις οποίες θα αποφασιστεί να δοθεί στήριξη.

Αυτή τη στιγμή, όπως επισημαίνουν αξιόπιστες πηγές, η σχετική «άσκηση» εκ μέρους του ΥΠΕΝ έχει φτάσει στη διαμόρφωση 5-6 σεναρίων με το καθένα από αυτά να έχει υπέρ και κατά καθώς και διαφορετικό κόστος, στοιχεία που θα τεθούν υπόψη του Υπουργείου Οικονομικών και του Μεγάρου Μαξίμου, προκειμένου να προκύψουν οι οριστικές αποφάσεις.

Οι τελευταίες αναμένονται, όπως εκτίμησε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών Σπύρος Θεοδωρόπουλος, μιλώντας στο πρόσφατο συνέδριο της Ναυτεμπορικής και επιβεβαίωσαν νεότερες πληροφορίες, πιθανότατα εντός των επόμενων εβδομάδων, ακόμα και έως το τέλος του μήνα.

Όπως προαναφέρθηκε, το κυβερνητικό σχέδιο αναμένεται να διευρύνει την περίμετρο των δικαιούχων, επιχειρώντας εξειδικευμένα μέτρα που μπορεί να ξεκινούν από την καλύτερη αξιοποίηση υφιστάμενων «εργαλείων» μέχρι και την εισαγωγή νέων. Σε κάθε περίπτωση, η εν λόγω «φόρμουλα» δείχνει να ευθυγραμμίζεται καλύτερα με τις αρχικές κυβερνητικές εξαγγελίες που θέλανε περισσότερους δικαιούχους με όσο το δυνατόν μικρότερο δημοσιονομικό κόστος.

Η αξιοποίηση εξατομικευμένων μέτρων ανά κατηγορία επιχειρήσεων επιτρέπει μια ορισμένη ευελιξία με ελεγχόμενο οικονομικό «αποτύπωμα» που στην περίπτωση ενός οριζόντιου μέτρου θα ήταν εξαιρετικά πιο δύσκολο να επιτευχθεί. Επί παραδείγματι, στην περίπτωση της βιομηχανίας, το προκρινόμενο μέτρο θα μπορούσε να είναι, σύμφωνα με όσα λένε αρμόδιες πηγές του ΥΠΕΝ, η αύξηση των εσόδων από την αντιστάθμιση, αξιοποιώντας το περιθώριο που υπάρχει για αύξηση του ποσοστού των εσόδων από τις δημοπρασίες ρύπων που θα κατευθυνθεί υπέρ της βιομηχανίας (το μέγιστο που μπορεί να φτάσει είναι 25%, όταν σήμερα βρίσκεται στο 13%).

Με αυτό τον τρόπο, διοχετεύονται κάποιοι πρόσθετοι πόροι προς τη βιομηχανία χωρίς να δεσμεύονται κεφάλαια από την «πίτα» του κρατικού προϋπολογισμού και τα οποία θα μπορούν να αξιοποιηθούν σε περιπτώσεις επιχειρήσεων για τις οποίες δεν υπάρχει έτερη πηγή χρηματοδότησης των μέτρων που θα επιλεγούν για αυτές.

Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω προϋποθέτουν «αυστηρούς» και ακριβείς υπολογισμούς προκειμένου τα όποια μέτρα να μην καταλήξουν απλές «προθέσεις στο χαρτί» ελλείψει πόρων ή ακόμη χειρότερα να επιφέρουν παράπλευρες συνέπειες κατά την εφαρμογή τους, πράγμα που εξαρχής είχε τεθεί στο τραπέζι των συζητήσεων εκ μέρους της κυβέρνησης δια του Αντιπροέδρου Κωστή Χατζηδάκη.

Από την πλευρά του ο ΣΕΒ εμμένει στη λύση του ιταλικού μοντέλου καθώς έχει λάβει ήδη «πράσινο φως» από την Κομισιόν και επομένως μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα σε αντίθεση με κάθε άλλο μέτρο ή σχήμα, όπως αναφέρουν αρμόδιοι κύκλοι της βιομηχανίας, που θα χαρακτηριστεί κρατική ενίσχυση (state aid) και θα πρέπει να περάσει από το «κόσκινο» των Βρυξελλών για να εφαρμοστεί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και η βιομηχανία συγκλίνουν σε μια «άμεση λύση» με τη μεν κυβέρνηση να θέλει να αποφύγει ένα ακόμη μακροσκελή γύρο διαβουλεύσεων με την Κομισιόν για κάτι που έχει νόημα μόνο εφόσον τύχει άμεσης εφαρμογής, και τη δε βιομηχανία να «καίγεται» τώρα και κατά συνέπεια να επιζητά μια άμεση «πυροσβεστική» λύση που θα της επιτρέψει να αντισταθμίσει το πρόσθετο κόστος που έχει προκύψει και «κατατρώει» την ανταγωνιστικότητά της.