Φανοποιείαι-βαφαί ‘το μπάχαλον’

Η πολιτική αντιπαράθεση για το θέμα της κατάληψης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου από κατασκηνωτές αναδεικνύει την αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να αντιμετωπίσει ακόμη και τα πιο απλά θέματα. Καλύπτει τα πάντα με έναν μανδύα ιδεολογικής σύγκρουσης και αρνείται να δει την πραγματικότητα. Κυρίως διότι δεν θέλει να κάνει τη δουλειά του και να αναλάβει την ευθύνη των επιλογών. Αφήνουν τα πάντα στην τύχη τους και μόνον η πολιτική σκοπιμότητα υπαγορεύει τις όποιες κινήσεις γίνονται.

Η οποία πραγματικότητα δεν είναι άλλη από το γεγονός ότι πάνω από 1500 ετερόκλητοι κατασκηνωτές αποφάσισαν να διοργανώσουν summer camp  εντός του πανεπιστημιακού ιδρύματος με παράλληλες εκδηλώσεις επαναστατικής γυμναστικής στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Χωρίς ΑΔεια, χωρίς στοιχειώδη ασφάλεια και χωρίς κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη για όσα συμβαίνουν.

Ακόμη και αν ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη κος Τόσκας, θεωρεί ότι δεν είναι η ώρα να ανοίξει ξανά η συζήτηση για το πανεπιστημιακό άσυλο, θα περίμενε κανείς μια απάντηση σχετικά με τα περιστατικά που έλαβαν χώρα εκτός του ιδρύματος. Εκεί που δεν υπάρχει άσυλο. Οι “κατασκηνωτές” αποφάσισαν τις προηγούμενες ημέρες να “ξεμουδιάσουν”. Αφού ανεπιτυχώς επιχείρησαν να καταλάβουν τον τοπικό κρατικό τηλεοπτικό σταθμό, εν συνεχεία βγήκαν στους δρόμους της πόλης και μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, έβαψαν ένα λεωφορείο.

Ο κος. Τόσκας απέφυγε να σχολιάσει οτιδήποτε εξ’ αυτών και εξαπέλυσε επίθεση κατά της ΝΔ κατηγορώντας την αξιωματική αντιπολίτευση ότι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί μικροπολιτικά το γεγονός. Ενδεχομένως οι σκοποί της ΝΔ να κινούνται από μικροπολιτικά κίνητρα. Ωστόσο αυτό δεν σχετίζεται με το αν ο ίδιος ο Υπουργος κάνει αυτό που πρέπει για τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης.

Ιδίως καθώς σε άλλες περιπτώσεις η Κυβέρνηση του έχει επιλέξει διαφορετική διαχείριση. ‘Οπως στις διαδηλώσεις κατά των κυβερνητικών επιλογών για παράδειγμα όπου η αστυνομία φροντίζει να επιβάλλει την τάξη όταν τα πράγματα παρεκτρέπονται. Ακόμη όμως και στην κατάληψη της Πρυτανείας του Καποδιστριακού πανεπιστημίου της Αθήνας πέρυσι την Άνοιξη, η Αστυνομία επέλεξε  να παρέμβει δυναμικά.

Τότε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κος Παπαδημούλης είχε γράψει στο twitter ότι: “Η κυβερνητική απόφαση για τερματισμό της κατάληψης της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ, υπηρετεί την δημοκρατία και στηρίζει την δημόσια εκπαίδευση”. Σήμερα η επιλογή είναι διαφορετική. ίσως η μαζικότητα της συμμετοχής στο camping να επιβάλλει δεύτερες σκέψεις.

Το είχε άλλωστε υπαινιχθεί τότε ο σημερινός Υπουργός Περιβάλλοντος και ενέργειας κος. Σκουρλέτης: «Είδαμε μία κατάληψη η οποία αφορούσε 14 ανθρώπους. Αυτή η κίνηση δεν είχε στην παραμικρή της στιγμή τη στοιχειώδη συναίνεση, έστω του χώρου από τον οποίο προέρχονται αυτοί οι οποίοι κινητοποιήθηκαν» (ΑΝΤ1 Απρίλιος 2015). Το έμπειρο πολιτικό στέλεχος υπονόησε ότι η έλλειψη συμμετοχής και άρα νομιμοποίησης ήταν αυτή που επέβαλε την έφοδο.

Αλοίμονο όμως αν η Κυβέρνηση εφαρμόζει επιλεκτικά το νόμο ανάλογα με τη συμμετοχή στην παραβατική συμπεριφορά. Άλλωστε οι ερασιτέχνες φαναρτζήδες που έβαψαν το πούλμαν δεν ήταν περισσότεροι από τους καταληψίες της Πρυτανείας του Καποδιστριακού. Σϋμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας “Έθνος” δεν ήταν περισσότεροι από 10-15.

Εν συνεχεία η ομάδα που κινήθηκε κατά του Γερμανικού προξενείου ήταν πιο πολυπληθής. Υπολογίζονται γύρω στους 200. ίσως γι’ αυτό να εκτιμήθηκε ότι φθάνουν για να δικαιολογήσουν το κάψιμο της σημαίας και την ρίψη μπογιάς στους δρόμους. Είναι άδικο όμως το γεγονός ότι οι ίδιοι 200 κινήθηκαν στη συνέχεια κατά του Γαλλικού ινστιτούτου αλλά δεν τους επετράπη να το πλησιάσουν. Παρά το γεγονός ότι ήταν επίσης 200. Ίσως διότι οι Γάλλοι είναι σύμμαχοι και οι Γερμανοί εχθροί… Η Κυβέρνηση πάντως θα πρέπει να ξεκαθαρίσει πόσοι χρειάζονται για να δικαιολογείται η βία.

Η σημειολογία όσων συμβαίνουν στο camping του ΑΠΘ και στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Θεσσαλονίκης αποτελούν την απόδειξη της διάλυσης των πανεπιστημίων στο βωμό της διατήρησης ενός ιδιότυπου ασύλου. Ενός ασύλου που δεν στοχεύει στην διασφάλιση της διάδοσης των ιδεών αλλά στη συλλήβδην προστασία όσων βρίσκονται στους χώρους του. Ακόμη και αν έχουν παραβατική συμπεριφορά. Ακόμη και αν εμπορεύονται όπλα, λευκή σάρκα ή ναρκωτικά, μπορούν να βρουν προστασία.

Τι ακριβώς προστατεύει το ιδιότυπο αυτό άσυλο είναι άγνωστο. Ιδίως καθώς οι υποστηρικτές του θεωρούν ότι θα αποτελέσει ένα προπύργιο αντίστασης σε περίπτωση ενός απολυταρχικού καθεστώτος. Είναι όμως αστείο να περιμένεις από μια χούντα που δεν σέβεται το ίδιο το σύνταγμα, να σεβαστεί τον νόμο περί ασύλου. Το μόνο που προστατεύει είναι θύλακες από καθ’ εξιν μπαχαλάκηδες που περνούν την ώρα τους γελοιοποιώντας το κράτος. Αν και δεν είναι σίγουρο ότι το ίδιο το κράτος που δεν σέβεται τον εαυτό του, χρειάζεται καμία βοήθεια για να γελοιοποιηθεί…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).