Τα όμορφα σενάρια, όμορφα καίγονται!

Αν οι δημοσκοπήσεις είναι, όντως, η φωτογραφία μιας στιγμής, τότε η δημοσκόπηση της MRB που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας,  είναι η φωτογραφία της χειρότερης στιγμής του ΣΥΡΙΖΑ.

Εγκλωβισμένη η κυβέρνηση στις συμπληγάδες αμφίπλευρων πιέσεων, αντιμέτωπη ταυτόχρονα με τις απαιτήσεις των δανειστών,  των συνδικάτων και των κοινωνικών ομάδων που θίγονται από το ασφαλιστικό και τα φορολογικά, εκτεθειμένη στα πυρά όλης της αντιπολίτευσης, χάνει σύμφωνα με την έρευνα το δημοσκοπικό προβάδισμα και την υποστήριξη στρωμάτων που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογή του Σεπτεμβρίου.

Προδικάζει τις εξελίξεις η έρευνα της MRB; Πιστοποιεί μια οριστική πολιτική ανατροπή και φέρνει σε θέση αδιαφιλονίκητου οδηγού της κούρσας τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Καταρρέει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως με βεβαιότητα προεξοφλούν διάφοροι αναλυτές ή, μήπως, ο Αλέξης Τσίπρας έχει εφόδια για να γυρίσει πάλι το παιχνίδι;

Ο καιρός θα δείξει… Το βέβαιο είναι, ωστόσο, ότι και η συγκεκριμένη έρευνα κοινής γνώμης, ανεξαρτήτως προβολών στο μέλλον, αποτυπώνει την εδραίωση του διπολισμού και τη συμπίεση του ενδιάμεσου χώρου. Υπό αυτή την έννοια, αποτυπώνει και το κεντρικό δίλημμα που θα τεθεί στην κοινή γνώμη, οποιαδήποτε στιγμή κι αν στηθούν οι κάλπες και που δεν θάναι άλλο παρά το αν θα διαχειρισθεί την έξοδο από την κρίση μια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ ή μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επί του παρόντος, οι εταίροι του νέου διπολισμού ξορκίζουν την πιθανότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες και την ξορκίζουν ειλικρινά. Το ενδιαφέρον είναι, μάλιστα, ότι, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, και οι δύο θεωρούν ότι αυτό που προέχει είναι η ολοκλήρωση της διαδικασίας αξιολόγησης. Επειδή, μάλιστα, για να κλείσει η αξιολόγηση τα προαπαιτούμενα είναι δεδομένα, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση συμφωνούν επί της ουσίας ότι απαιτείται και το κλείσιμο του ασφαλιστικού, ασχέτως αν ψηφίζουν ή αν καταψηφίζουν το σχέδιο Κατρούγκαλου.

Σύμφωνα με το σενάριο της ΝΔ, η κυβέρνηση Τσίπρα πρέπει να πιει μέχρι τέλους το ποτήρι των προαπαιτούμενων του τρίτου μνημονίου και, αφού το πιεί, να καταρρεύσει υπό το βάρος της κοινωνικών αντιδράσεων και της απογοήτευσης που σπέρνει η διάψευση των προσδοκιών. Τα υπόλοιπα, κατά τους υπολογισμούς της Συγγρού, θα αποδειχθούν απλά: η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πέσει ως ώριμο φρούτο και ο Κυριάκος θα γίνει ο πρώτος πρωθυπουργός σε μνημονιακό περιβάλλον που δεν θα κρατά καυτές πατάτες στα χέρια του.

Το σενάριο της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά από μία παρόμοια παραδοχή – της πάση θυσία ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, άρα και της ανάγκης υπερψήφισής των προαπαιτούμενων. Η διαφορά βρίσκεται στα μετέπειτα: η κυβέρνηση θεωρεί ότι έχοντας αφήσει πίσω της την αξιολόγηση, όσο επώδυνα κι αν συμβεί αυτό, θα διαχειρισθεί εκείνη την αναδιάρθρωση του χρέους, άρα και τη σταδιακή επιστροφή σε μια χρηματοδοτική κανονικότητα, που θα σημάνει την αρχή του τέλους της κρίσης και θα αιμοδοτήσει εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τι θα συμβεί, τελικά, κανείς δεν είναι σε θέση να προεξοφλήσει. Η πολιτική Ιστορία, άλλωστε, πρόσφατη και  παλαιότερη, είναι γεμάτη από περιπτώσεις σεναρίων υψηλών προδιαγραφών, που έγιναν στάχτη στην πυρά του απρόοπτου ή που “κάηκαν”  από κάποιον πολιτικό αιφνιδιασμό.

Στη ρευστή και πολύπλοκη συγκυρία που διανύουμε, υπάρχουν παράμετροι διεθνείς και εσωτερικοί, όπως η επίπτωση του προσφυγικού στην τελική στάση των δανειστών ή η αλλαγή της εκλογικής νομοθεσίας, που θα επηρεάσουν την έκβαση των πραγμάτων και θα σφραγίσουν τη φορά των εξελίξεων. Έχουμε δρόμο μπροστά… Αν μη τι άλλο, δεν θα προλάβουμε να πλήξουμε.

*Ο Χρήστος Μαχαίρας είναι δημοσιογράφος