Ο Άγιος Φεβρουάριος να βάλει το χέρι του

Όταν οι δανειστές μιλούν, όπως κάνουν ξανά, για κάλυψη του δημοσιονομικού κενού εννοούν προφανώς νέο πακέτο μέτρων. Και επειδή η δοκιμασμένη για αυτούς συνταγή, ενώ δεν βοήθησε επ’ ουδενί τη χειμαζόμενη κοινωνία, έχει αποδόσει αυτά που ήθελαν βάσει των σχεδιασμών τους, σπρώχνοντας τα περιφερειακά αεροδρόμια στη Frapport και το πρώτο λιμάνι της χώρας στην Cosco, δεν πρόκειται να αλλάξουν τη.. δόση.

Τα νέα μέτρα λοιπόν θα είναι τα… παλιά. Οι περικοπές των συντάξεων, οι αλλαγές στα εργασιακά, οι αυξήσεις φόρων και η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων. Και επειδή τίποτε ουσιαστικά δεν έχει γίνει για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, αύξηση φόρων θα σημαίνει άλλη μια φορά νέα επιβάρυνση σε όσους ήδη σήκωσαν το βάρος της κρίσης και περπατούν στους ελληνικούς δρόμους παραμιλώντας.

Λάθος η συνταγή, πολλαπλές οι παρενέργειες. Η ανεργία θα εξακολουθήσει να δίνει τον τόνο, τα λουκέτα θα ορίζουν τον βασικό οδικό χάρτη της… επιχειρηματικότητας και οι χορηγίες θα συνεχίσουν να είναι αυτό που η συντεταγμένη πολιτεία ονομάζει… παράλληλο πρόγραμμα.

Ό,τι συνέβη θα ξανασυμβεί κι ό,τι ξορκίζαμε δεν θα το αποφύγουμε, αφού, σε πείσμα όσων διδάσκει η φυσική, η δράση τους δεν προκαλεί αντίδραση και η κυβερνητική αφήγηση -όπως τη σκιαγραφούν οι ημιεπίσημοι παραμυθάδες- μιλάει πλέον για την ανάγκη να κρεμάσουμε τις φωτογραφίες των Γερμανών επικυρίαρχων στα σπίτια μας και στις πλατείες, διατηρώντας πάντως το… δικαίωμα να μην τις προσκυνάμε.

Με απλές σταράτες λέξεις, από αυτές που συχαίνεται η νεωτερικότητα σε όλες της τις εκφάνσεις, ζήτω που καήκαμε, όπως έχει ήδη προαναγγείλει ο Τσακαλώτος που από καιρό πέταξε τη λευκή πετσέτα αλλά οι… διαιτητές κάνουν ότι δεν το βλέπουν! Ή, μάλλον, επειδή ακριβώς το είδαν έχουν βάλει ολόκληρη τη χώρα στη θέση του γάιδαρου του Χόντζα, περιμένοντας να δουν πότε θα το συνηθίσουμε. Η νεκροψία δηλαδή θα… αποδείξει την επιτυχημένη εφαρμογή της τελικής λύσης!

Με αυτά τα δεδομένα, ο πρωθυπουργός μοιάζει χαμένος στη μετάφραση όταν δηλώνει πριν από τη Σύνοδο Κορυφής ότι “αν η κάθε χώρα βάζει στο τραπέζι ό,τι τη συμφέρει και την εξυπηρετεί και η συζήτηση δεν γίνεται στη βάση αξιών, αργά ή γρήγορα η Ευρώπη θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο”.

Γιατί εδώ και έξι χρόνια, σε κάθε Σύνοδο, οι εκπρόσωποι της γερμανικής Ευρώπης αυτό ακριβώς κάνουν συστηματικά. Βάζουν στο τραπέζι ό,τι τους συμφέρει και ό,τι τους εξυπηρετεί. Και για αυτό, όσο κι αν “εκπλήσσεται” τώρα ο Έλληνας πρωθυπουργός, καμιά συζήτηση όλα αυτά τα χρόνια δεν έγινε “σε βάση αξιών”. Η φαντασιακή Ευρώπη στην οποία προσβλέπει ο κ. Τσίπρας και για την οποία μας πιπίλησαν τα αυτιά όλοι οι προκάτοχοι του, απλώς δεν υπάρχει.

Αυτό που υπάρχει και μας δείχνει τα δόντια του είναι το ασφυκτικό αδιέξοδο στο οποίο μας σπρώχνει η κατά Σόιμπλε “εφαρμογή” των τριών Μνημονίων. Και από αυτό το αδιέξοδο δεν πρόκειται να βγούμε ακόμα κι αν κρεμάσουμε την φωτογραφία του σε όλα τα μαγαζιά της επικράτειας, κατά πώς μας συστήνουν οι Λάκηδες, εάν πρώτα δεν αλλάξουν χέρια τα βουνά, τα νερά, τα νησιά και οι θάλασσες!

Η δεδηλωμένη αδυναμία της κυβέρνησης να αντιταχτεί σε όλα αυτά που έρχονται δεν καλύπτεται με τίτλους σαν κι αυτόν της κομματικής και όχι αυτονομημένης εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, που προχτές φώναζε, “Ευρωπαϊκή λύση ή τους ζυγούς λύσατε”!

Γιατί οι ζυγοί δεν λύνονται με πρωτοσέλιδα αλλά με Plan B ή έστω με Plan X. Αλλά αυτό δεν μας είπαν ότι είναι το “Σχέδιο Σόιμπλε”;

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας