Η δυσανεξία του ΣΥΡΙΖΑ με την αλήθεια

Όταν φτάνεις στο σημείο να συμφωνείς με τον Δημήτρη Καμμένο κάτι δεν πάει καλά. Είναι προφανές ότι ο βουλευτής των ΑΝΕΛ διατυπώνει δημοσίως απόψεις που τον εκφράζουν γιατί διαφορετικά δεν θα ήταν με το κόμμα που είναι.

Άλλωστε η συντριπτική πλειονότητα των μελών, στελεχών και οπαδών του κόμματος που συγκυβερνά με τον ΣΥΡΙΖΑ, διακατέχεται από ανάλογες απόψεις. 

Από την άλλη ο υπουργός Δικαιοσύνης εμφανίσθηκε ως υπερασπιστής της πιο σκοταδιστικής και συνάμα της πιο απάνθρωπης περιόδου του κομμουνιστικού κινήματος. Εκτός και ο κ. Κοντονής ταυτίζει τον σταλινισμό με τον κομμουνισμό. Δηλαδή πιστεύει, μαζί του και ο ΣΥΡΙΖΑ που εξέδωσε μάλιστα και ανακοίνωση στην οποία χαρακτηρίζει “αυτονόητη και επιβεβλημένη” την απουσία του από το συνέδριο στην Εσθονία, ότι η ιστορία “αδίκησε” τον δικτάτορα. Ότι οι διώξεις που υπέστησαν όσοι δεν συμφωνούσαν με τις μεθόδους του και οι εθνικές εκκαθαρίσεις ήταν στο… πνεύμα του σοσιαλισμού.

Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του 3% πιστεύει πραγματικά στη νοοτροπία και στις αντιλήψεις εκείνης της περιόδου. Αν δεν πίστευε, πολύ απλά, ο κ. Κοντονής θα έπαιρνε μέρος στο συνέδριο και με επιχειρήματα θα αποσυνέδεε την Αριστερά από τα εγκλήματα του Στάλιν. Συγχρόνως θα έπαιρνε αποστάσεις από τα χαρακτηριστικά του καθεστώτος που σήμερα ουδείς αμφισβητεί, είτε ανήκει στην Αριστερά είτε στη Δεξιά.

Στην αδιάκοπη παρακολούθηση της καθημερινής ζωής των πολιτών από μυστικές υπηρεσίες, με στόχο την εύρεση των αντιφρονούντων και στην πολιτική καταστολή στο ιδεολογικό πεδίο, με ποινικοποίηση απόψεων αντίθετων από αυτές των κυβερνώντων και εξόντωση (φυσική, πολιτική, επαγγελματική) των αντιπάλων, ή υπόπτων, για “ανυπακοή”. Θα είχε μάλιστα και μια μοναδική ευκαιρία να απαντήσει στους πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι εγκαλούν την κυβέρνηση για καθεστωτισμό, παίρνοντας αποστάσεις από το μοντέλο της σταλινικής διακυβέρνησης που μεταξύ άλλων ισοπέδωσε τη διάκριση των εξουσιών, επέβαλλε τα έκτακτα στρατοδικεία, άνοιξε τα στρατόπεδα εργασίας (γκουλάγκ) για τους αντιφρονούντες και προσέδωσε στο πρόσωπο του Στάλιν χαρακτηριστικά λατρείας (“πατερούλης”), μέσω ενός σκληρού προπαγανδιστικού μηχανισμού.

Ο κ. Κοντονής δεν πήγε γιατί, υποστηρίζει, κάτι τέτοιο θα εξίσωνε τον ναζισμό με τον κομμουνισμό! Μα ο πρώτος που τον εξίσωσε ήταν ο ίδιος ο Στάλιν με την περίφημη συμφωνία Ρίμπεντροπ- Μολότοφ. Εκτός και ο ΣΥΡΙΖΑ αγνοεί ότι, πέραν της συνθήκης που υπέγραψαν οι ναζί με τον Στάλιν το 1939, υπήρχε κι ένα συμπληρωματικό πρωτόκολλο(προσαρτήματα στη συνθήκη) που προέβλεπε τον διαμελισμό της Πολωνίας, την υπαγωγή στη σοβιετική σφαίρα επιρροής των βαλτικών χωρών(εξαιρείτο η Λιθουανία) καθώς της Ρουμανίας και της Φινλανδίας. Πριν λοιπόν ο κ. Κοντονής εκθέσει την Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο, αλλά και την Αριστερά όπως αυτή που υπηρέτησε ο Κύρκος, όφειλε να γνωρίζει ότι το περιεχόμενο των συμφωνιών δόθηκε στη δημοσιότητα το 1946, ενώ το σοβιετικό αντίγραφο αποχαρακτηρίστηκε το 1992 και δημοσιοποιήθηκε ένα χρόνο αργότερα.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο κ. Κοντονής εκφράζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης δεν υπάρχει, πλέον, καμία αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει ούτε κατά το ελάχιστο την ευρωπαϊκή ανανεωτική Αριστερά που εδώ και χρόνια έχει χαρακτηρίζει το καθεστώς του Στάλιν ως “σοσιαλισμό των στρατοπέδων”. Όπως βέβαια είναι πασιφανείς οι λόγοι που κάνουν το ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ να μοιάζουν σαν μια σταγόνα νερό. Κι ας φωνάζει ο Δ. Καμμένος υπό το φόβο να μη χάσει τους δεξιούς έως ακροδεξιούς ψηφοφόρους του. Όλα αυτά όμως αφορούν εκείνους που ψήφισαν το κόμμα που θέλει να αθωώσει τον Στάλιν από τα εγκλήματα που διέπραξε, αλλά και κάποιους άλλους που κάνουν πως δεν έγινε τίποτα προκειμένου να μη χάσουν τις καρέκλες τους. Βλέπετε είναι ζόρικα τα πράγματα εκτός κυβέρνησης και δεν είναι ώρα για ηρωισμούς με τέτοια ανεργία. Όλα αυτά λοιπόν εκφράζουν τον μικρόκοσμο ενός μεταλλαγμένου ΣΥΝ, κάποιων Πασόκων εθνικιστών και μιας λαϊκίστικης δεξιάς. Ωστόσο δεν εκφράζουν τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων, σε όποιο πολιτικό χώρο κι αν ανήκουν. Δεν είναι δυνατόν να μετέχουν όλες οι κυβερνήσεις στο συνέδριο, αλλά η Ελλάδα να είναι απούσα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται άβολα σ’ έναν κόσμο ελεύθερο και απαλλαγμένο από τα στερεότυπα και τις ιδεοληψίες της πιο σκοτεινής περιόδου της ιστορίας.

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.

(Φωτό: Sooc)