Μουσική: Tο μέλλον χλωμό, μας συντηρεί το παρελθόν

Πρέπει να είναι κανείς πολύ συγκαταβατικός για να μπορέσει να καταλήξει σε μία ανεκτή λίστα με τα καλύτερα άλμπουμ του πρώτου τετραμήνου.

Δυστυχώς περνάμε μια δύσκολη περίοδο που θα αφήσει τα σημάδια της σε όσους έχουν σχέση με την μουσική και θα οδηγήσει τους περισσότερους μουσικόφιλους στο παρελθόν.

Όλες οι λίστες που έχουν δημοσιευθεί μέχρι τώρα, εκτός του ότι περιλαμβάνουν ονόματα που πολύ δύσκολα θα μπορούσε κανείς να τα χαρακτηρίσει σαν κάτι το ξεχωριστό, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: κανένα δεν περιλαμβάνει ένα τραγούδι επιτυχία και όταν λέμε επιτυχία, δεν λέμε να αρέσει σε μένα στον Γιάννης στον Πέτρο την Μαίρη, την Σοφία, αλλά να κατάφερε να μπει έστω στα 30 πρώτα τραγούδια Αγγλίας-Αμερικής.

Υπάρχει εδώ και καιρό μια διάσταση απόψεων μεταξύ αυτών που παρακολουθούν εναλλακτικά ονόματα και όταν λέμε εναλλακτικά, μην φαντασθείτε τίποτα πρωτοποριακά ακούσματα, αλλά ονόματα που δεν τα ακούνε οι άλλοι.

Σε γενικές γραμμές τα άλμπουμ που διαλέγουν για τους πρώτους μήνες τα περιοδικά είναι αυτά των St Vincent, Future islands, Real estate, Tune-Yards, Beck, Perfect Pussy, Kelis, Future, Sun Kil Moon, Wild Beasts, Ray LaMontagne, Parquet Courts, Cloud Nothings, Angel Olsen και μερικά ακόμα ανάλογα.

Εξ ίσου δύσκολες μέρες περνάνε όμως και τα τραγούδια με τις επιτυχίες στην Αμερική να μην ανανεώνονται και να περνάνε 5-6 μήνες για να ανανεωθεί όλο το  τοπ 10.

Δειλά ανοίγματα στις επιτυχίες από την Αγγλία, που όμως δεν είναι αρκετά για να αλλάξουν το έντονα πτωτικό κλίμα των πωλήσεων ακόμα και στην ψηφιακή μορφή.

Στην Βρετανία τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα με τα τραγούδια να κάνουν σε επιτυχία πιο γρήγορα τον γύρο της Ευρώπης απ’ ότι χρειάζεται η Αμερική.

Δεν είναι τυχαίο το ότι η σημαντικότερη στιγμή  κάθε συναυλίας ή τηλεοπτικής εμφάνισης σε Αγγλία και  Αμερική, είναι όταν οι καλλιτέχνες κάνουν κάποια πετυχημένη διασκευή.

Το παρελθόν θα συντηρήσει λοιπόν την μουσική μέχρι να ξεπεταχτεί κάτι νέο, αλλά και αυτό δεν θα γίνει εύκολα, αν στο παρελθόν είχαμε κάθε 5-6 χρόνια νέα μουσικά κινήματα, τώρα απλά θα έχουμε πιο συχνές επιστροφές σε ανακυκλωμένα είδη από το μουσικό  παρελθόν.

Η χορευτική μουσική που κυριαρχεί τώρα στην Ευρώπη, δεν έχει βρει διέξοδο στο Αμερικάνικο ραδιόφωνο, μάλλον επειδή ένα τέτοιο άνοιγμα θα κατέστρεφε εντελώς την σύγχρονη Αμερικάνικη μουσική βιομηχανία.

Όμως αυτό που κάνουν οι Αμερικανοί, είναι το ότι παίρνουν Ευρωπαίους παραγωγούς και συνθέτες και τους χρησιμοποιούν στα μεγάλα τους αστέρια.

Ενδεικτικές κυκλοφορίες μέσα στον Μάιο στο παρελθόν: 1975 Jackson 5, Elvis Presley, James Taylor, Elton John, Captain and Tenνille, Wings, 1983 George Benson, New Order, Talking Heads, Iron Maiden, 1992 Lionel Ritchie, Iron Maiden, 2004 Keane, PJ Harvey, Avril Lavigne εντελώς τυχαία, τώρα θα αναζητήσω ποιοι δίσκοι κυκλοφόρησαν τότε. 

Κοινό χαρακτηριστικό όλως αυτών των άλμπουμ, το ότι είχαν από 1 ή περισσότερα τραγούδια που έγιναν επιτυχίες και παίχτηκαν στα ραδιόφωνα παράλληλα με την επιτυχία τους στα τσαρτς.

Όταν μουσικοκριτικοί, ραδιόφωνο και κοινό δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο τι πρέπει να ακούν, μοιραία η δοκιμασμένη λύση της μουσικής από το παρελθόν θα είναι πάντα νικητής στα επόμενα χρόνια.

* Αυτοί που χάθηκαν στα 27… Κώστας Ζουγρής: Συγγραφέας, μουσικός παραγωγός, συνδημιουργός του site #apotis4stis5, κατέχει μαζί με τον Γιάννη Πετρίδη το παγκόσμιο ρεκόρ της μακροβιότερης καθημερινής ραδιοφωνικής εκπομπής Άπό τις 4 στις 5 στο Α΄ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ της ΕΡΤ.