Όλα συνδέονται

“Όλα συνδέονται”. Το tagline της εξαιρετικής ταινίας Syriana συνόψισε ήδη από το 2005 μία πολιτική πραγματικότητα, αναφορικά με τη Μέση Ανατολή, το πετρέλαιο και τα βρώμικα πολιτικά παιχνίδια Αράβων και Δυτικών γύρω από αυτό.

Όλα συνδέονται. Μας το θύμισε και το εύστοχο σκίτσο του Δημήτρη Γεωργοπάλη για την επέτειο του Πολυτεχνείου με το σύγχρονο “Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία” της Ευρώπης, απεικονίζοντας τη βαθιά σύνδεση μεταξύ των τριών μεγάλων ζητημάτων που ταλανίζουν τη γηραιά ήπειρο.

Η μόνιμη πολιτική της λιτότητας ως τσιρότο που δε θεραπεύει τα βαθιά οικονομικά προβλήματα της ευρωπαϊκής οικονομίας, το προσφυγικό το οποίο ορισμένοι νομίζουν ότι θα λυθεί εάν κλείσουν τα μάτια και τις πόρτες τους και η απειλή της τρομοκρατίας, μπλέκονται σε ένα τρομακτικό τρίγωνο που δε θα λυθεί με φανατισμό και δογματισμό.

Ο φόβος πλανάται μετά την Παρασκευή σαν φάντασμα πάνω από την Ευρώπη, η οποία παρόλα αυτά δεν έχει υποκύψει ακόμη σε ακρότητες όπως αυτές που έγιναν στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Όμως οι φανατικοί στη γηραιά ήπειρο μιλούν ήδη για κλείσιμο συνόρων, έκτακτα μέτρα και στοχοποιούν προσφυγες και μετανάστες μουσουλμάνους- κάποιοι αναρωτιούνται ακόμη γιατί δε βομβαρδίζει η Ευρώπη με πυρηνικά τη Συρία.

Η Γαλλία δηλώνει ότι κηρύττει πόλεμο στο ISIS και επικαλείται το άρθρο 42 της συνθήκης της Λισαβόνας, το οποίο όμως για να εφαρμοστεί χρειάζεται ευρωστρατό που δεν υπάρχει. Στην πραγματικότητα το όλο γεωπολιτικό παιχνίδι μοιάζει να αφορά το εάν θα κατέβει και το ΝΑΤΟ στη Συρία όπου ήδη εμπλέκονται οι Ρώσοι.

Όμως είναι άλλο η αποτελεσματική (όσο γίνεται) αντιμετώπιση δολοφόνων και άλλο τα γεωπολιτικά παιχνίδια. ‘Οπως άλλο πρόσφυγας κι άλλο τρομοκράτης, άλλο άνθρωπος κι άλλο ρατσιστής.

Πόσο βολική ήταν η επίθεση για την ευρωπαϊκή ακροδεξιά; Και πόσο εξυπηρετεί ένα κύμα ρατσισμού κατά των μουσουλμάνων στην Ευρώπη τους στόχους του ISIS; Η απάντηση (θα έπρεπε να) είναι αυτονόητη.

Πόσο σαθρή είναι η “λογική” του ρατσισμού γίνεται αντιληπτή εάν λάβει κανείς υπόψη ότι η θεωρία περί κατωτερότητας των μαύρων και ανωτερότητας των λευκών δημιουργήθηκε όταν οι μεγάλοι γαιοκτήμονες στις ΗΠΑ άρχισαν να φέρνουν σκλάβους από την Αφρική για να μην πληρώνουν εργάτες. Στους φτωχούς λευκούς είπαν βεβαίως να είναι ευχαριστημένοι, διότι εκείνοι ήταν ανώτεροι από τους μαύρους που ήταν περίπου ζώα. Έτσι ήταν όλα καλά- για τους ιδιοκτήτες των φυτειών βέβαια.

Το παραμύθι αυτό αποδείχθηκε δυστυχώς στη συνέχεια ότι πιάνει. Πολύ βολικό και σήμερα να τα βάζουν οι πολιτισμένοι Ευρωπαίοι με τους απολίτιστους κακούς μουσουλμάνους, αντί να διαμαρτύρονται για τον πόλεμο που δέχονται τα πολιτικά, ανθρώπινα και εργασιακά τους δικαίωματα από μία οικονομική πρωτίστως και δευτερευόντως πολιτική καθεστηκυία τάξη, που δεν έχει πατρίδα ούτε θρησκεία.

Το γεγονός δε πως όλα τα στοιχεία δείχνουν ως πιθανότερο οι δράστες της τρομοκρατικής επίθεσης να ήταν στρατολογημένοι πολίτες χωρών της ΕΕ, δε δικαιώνει όσους κραυγάζουν κατά των “μουσουλμάνων που έχουν κατακλύσει την Ευρώπη”. Απλώς επιβεβαιώνει ότι όπου υπάρχει γκέτο, υπάρχει και πρόσφορο έδαφος για στρατολόγηση από φανατικούς.

Όλα συνδέονται λοιπόν. Και δεν είπε κανείς ότι οι ζωές μας δε θα αλλάξουν μετά το Παρίσι. Ούτε πως δεν θα ληφθούν μέτρα προστασίας της ανοιχτής μας κοινωνίας, υπό την προϋπόθεση να παραμείνει ανοιχτή.

Αλλά εάν δεν κατανοήσουμε πως όλα συνδέονται, θα παραμένουμε θεατές όσο τα γρανάζια της Ιστορίας γυρνάνε ερήμην μας.

ΥΓ: Εν τω μεταξύ ενώ η Μέρκελ συσκεπτόταν με τους υπουργούς της για το προσφυγικό, ο Γιούνκερ έπαιρνε το μέρος του Ολάντ ζητώντας να εξαιρεθεί η Γαλλία από τους δημοσιονομικούς περιορισμούς λόγω των εξόδων αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και ο Νταβούτογλου σφύριζε αδιάφορα όταν ο Τσίπρας επιχείρησε να του πετάξει το μπαλάκι διαχείρισης του προσφυγικού, πράγμα αναμενόμενο βέβαια…

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι επικεφαλής του Πολιτικού Τμήματος του NEWS 247