Υδρογόνο: Το καύσιμο του μέλλοντος;

Δεν χρειάζονται πλέον θεωρίες και λόγια για να αντιληφθούμε την καταστροφή που έχει υποστεί το περιβάλλον από την ακατάσχετη χρήση των ορυκτών καυσίμων ανά τον κόσμο. Οι επιστήμονες κρούουν το καμπανάκι: κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν οι πάγοι στον Βόρειο Πόλο θα λιώσουν ή όχι, το καλοκαίρι που διανύουμε. Ναι, καλά ακούσατε, όχι το καλοκαίρι του 2020 ή του 2040 αλλά το φετινό. Η μέση θερμοκρασία του πλανήτη έχει αυξητικές τάσεις και το νιώθουμε στο πετσί μας καθημερινά. Σε συνδυασμό με τις πυρκαγιές στην χώρα μας που αφανίζουν κάθε πράσινο “πνεύμονα” δημιουργείται ένα αποπνικτικό κοκτέιλ που προβληματίζει ακόμα και τους πιο αισιόδοξους ή αδιάφορους. Πώς όμως μπορείς να απαλλαγείς σε μεγάλο βαθμό από το πετρέλαιο; Και για έρθουμε στο θέμα μας, υπάρχει εναλλακτική λύση όσον αφορά τα μεταφορικά μέσα και ιδιαίτερα τα Ι.Χ. που να είναι πρακτική και βιώσιμη;








Το πρώτο μέλημα σε κάθε περίπτωση είναι να εξασφαλιστούν οι μηδενικοί ρύποι. Το υδρογόνο το κάνει. Η αρχή λειτουργίας του είναι απλή: το υδρογόνο αντιδρά με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας παράγωντας αρκετή ενέργεια για να κινήσει ένα όχημα και παράλληλα εκπέμπει καθαρό νερό. Το πρόβλημα που υπάρχει όμως είναι ότι επειδή το υδρογόνο δεν υπάρχει στο περιβάλλον ως αυτόνομο στοιχείο αλλά συνήθως μαζί με οξυγόνο ή άνθρακα πρέπει με κάποια διαδικασία να “απομονωθεί” με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό και οικονομικά συμφέρον τρόπο. Σε πολλές όμως περιπτώσεις για την “παραγωγή” υδρογόνου απαιτείται η χρήση πετρελαίου ή φυσικού αερίου με αποτέλεσμα να μη θεωρείται ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Ιδανικά η λύση ακούει στο όνομα υδροηλεκτρική ενέργεια που μπορεί να παρέχει την απαιτούμενη ενέργεια για τις ανάγκες της ηλεκτρόλυσης.



Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος για τις κυψέλες καυσίμου ή ενεργειακές κυψέλες (fuel cells). Πρόκειται για μια τεχνολογία που έχει τις ρίζες της πολύ πίσω, στο 1839 όταν και πρωτοπαρουσιάστηκε από τον Sir William Grove αλλά στην ουσία δεν υπήρχε συσκευή που να δουλεύει μέχρι το 1959. Η συγκεκριμένη τεχνολογία χρησιμοποιήθηκε και σε ορισμένες αποστολές της NASA και ξαναείδε άνθιση στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Στην ουσία πρόκειται για μια ηλεκτροχημική συσκευή που παράγει ηλεκτρισμό χρησιμοποιώντας κατά κύριο λόγο υδρογόνο και οξυγόνο.




Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί αρκετά μοντέλα που χρησιμοποιούν την συγκεκριμένη τεχνολογία όπως για παράδειγμα το Honda FCX. Πρόκειται για το ηλεκτροκίνητο μοντέλο της ιαπωνικής φίρμας που χρησιμοποιεί την τεχνολογία fuel cell και ως καύσιμο το υδρογόνο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Οι πωλήσεις στις Η.Π.Α. θα ξεκινήσουν αυτό το μήνα (στην Ιαπωνία το Νοέμβριο) και η παραγωγή αναμένεται να φτάσει τα 70 αυτοκίνητα το χρόνο. Ήδη ορισμένοι celebrities έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο όπως η Jamie Lee Curtis που έχει παραγγείλει δύο FCX ένα για την ίδια και ένα για τον σύζυγό της. Και μη νομίζετε ότι πρόκειται για κάποιο πανάκριβο μοντέλο.



Στις Η.Π.Α. το FCX θα πωλείται με την μορφή leasing που θα στοιχίζει μόλις $600 το μήνα ή αλλιώς περίπου € 380. Ούτε όσο ένα πολυτελές μεσαίο sedan δηλαδή που καίει ορυκτό καύσιμο και ρυπαίνει το ήδη βεβαρυμένο περιβάλλον! Μη νομίζετε όμως ότι οι οδηγοί του θα νιώσουν την έλλειψη δύναμης να τους χτυπά τα νεύρα: κάθε άλλο, αφού το FCX Clarity (όπως είναι η πλήρης ονομασία του) αποδίδει 136 ίππους και 26,1 kgm ροπής που προσδίδουν τελική ταχύτητα 160 km/h. Η αυτονομία κυμαίνεται στα 620 km σύμφωνα με την ίδια την εταιρεία και το κυριότερο χωρίς καμία οικολογική επιβάρυνση. Υδρατμοί και νεράκι τρέχουν από την εξάτμιση του Honda FCX Clarity!




Η BMW προσφέρει τη ναυαρχίδα της, την Σειρά 7, με τον θηριώδη 12κύλινδρο κινητήρα των 6,0 λίτρων που έχει τη δυνατότητα να καταναλώνει υδρογόνο αλλά και βενζίνη.



Το “πέρασμα” από το ένα καύσιμο στο άλλο πραγματοποιείται με το πάτημα ενός μπουτόν στο εσωτερικό αλλά η 760i λειτουργεί με κύριο καύσιμο το υδρογόνο.



Οι 260 ίπποι και τα 39,8 kgm ροπής που αποδίδει ο 6.0 V12 είναι αρκετά για να χαρίσουν πολύ καλές επιδόσεις στο βαυαρικό μοντέλο (0-100 Km/h σε 9,5 sec, τελική ταχύτητα: 230 km/h με ηλεκτρονικό κόφτη). Η 760i καταναλώνει 4 κιλά/100 km υδρογόνο οπότε με απλά μαθηματικά η δεξαμενή των σχεδόν 8 κιλών προσφέρει αυτονομία 200 km.









Η Mazda θεωρεί ότι ο περιστροφικός κινητήρας Renesis του RX-8 αποτελεί ιδανική περίπτωση για τη χρήση υδρογόνου αφού οι 4 χρόνοι της λειτουργίας του λαμβάνουν χώρα σε διαφορετικό σημείο και όχι στο ίδιο όπως συμβαίνει με τα εμβολοφόρα μοτέρ και δεν είναι τόσο ευπαθής στην προανάφλεξη. Μάλιστα, φαίνεται να το πιστεύει τόσο πολύ που “μεταμόσχευσε” τον Renesis στο 5θέσιο πολυμορφικό Premacy για την ιαπωνική αγορά προσδίδοντας καλύτερα χαρακτηριστικά: η αυτονομία διπλασιάστηκε (από τα 100 στα 200 km) ενώ όπως και στην περίπτωση του RX-8 μπορεί να καταναλώσει και βενζίνη.



Η επόμενη μέρα μετά το πετρέλαιο είναι ακόμα στον αέρα. Το υδρογόνο φαίνεται να έχει όλα τα εχέγγυα για μια “ομαλή” προσγείωση στην πραγματικότητα. Γιατί αυτό που ζούμε μάλλον σαν virtual reality μοιάζει, κάτι σαν την ταινία Matrix, με την ανθρωπότητα στριμωγμένη στη γωνία σκεπτόμενη πώς μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που η ίδια δημιούργησε. Μόνο που στην πραγματική ζωή δεν υπάρχει τηλεχειριστήριο να πατήσουμε off.