Grand Prix Αυστραλίας

Βλέπετε ο Βραζιλιάνος περσινός διεκδικητής του πρωταθλήματος οδηγών δεν τα έχει πάει καλά τα προηγούμενα χρόνια στην Αυστραλία. Μετράει τρεις εγκαταλείψεις σε έξι επισκέψεις στην οικοδέσποινα των Ολυμπιακών Αγώνων το 1956. Το καλύτερο αποτέλεσμα του ήταν η έκτη θέση το 2007 με τη Ferrari βέβαια.



Τα πράγματα ενδέχεται να αλλάξουν φέτος με τον Μάσα να διεκδικεί θέση σε ένα εκλεκτό κλαμπ. Φιλοδοξεί να γίνει μόλις ο 18ος οδηγός και ο πρώτος Βραζιλιάνος οδηγός στην ιστορία του πρωταθλήματος που θα έχει σημειώσει back to back νίκες: Στον τελευταίο αγώνα της περσινής σεζόν (Βραζιλία 2008) και στον πρώτο της φετινής χρονιάς. Μέλη του κλαμπ είναι οι: Αλμπέρτο Ασκάρι (1952-53), Χουάν Μανουέλ Φάντζιο (1953-54, 1955-56), Στίρλινγκ Μος (1957-58,1960-61), Μπρους ΜακΛάρεν (1959-60), Γκρέιαμ Χιλ (1962-63), Τζιμ Κλαρκ (1967-68), Νίκι Λάουντα (1975-76), Άλαν Τζόουνς (1980-81), Αλέν Προστ (1984-85, 1986-87), Ντέιμον Χιλ (1995-96), Μίκα Χάκινεν (1997-98), Μίκαελ Σουμάχερ (2000-01, 2001-02), Φερνάντο Αλόνσο (2005-06).



Στο περσινό αυστραλιανό γκραν πρι τα πράγματα εξελίχθηκαν στραβά για τη Ferrari. Δύο χρόνια (από το 2006 με τους Μ.Σουμάχερ και Μάσα) είχαν να εγκαταλείψουν και τα δύο μονοθέσια της εταιρείας στον ίδιο αγώνα. Έντεκα χρόνια είχε να συμβεί μηχανική βλάβη και στα δύο μονοθέσια (από το βρετανικό γκραν πρι το 1997). Επιπλέον, τόσο ο Μάσα, όσο και ο Ραϊκόνεν εγκατέλειψαν με πρόβλημα στον κινητήρα, κάτι που είχαν να πάθουν οι Ferrari 227 αγώνες μετά την εγκατάλειψη των Ζαν Αλεζί και Γκέρχαρντ Μπέργκερ στο βελγικό γκραν πρι το 1994!



Αν φέτος ο Ραϊκόνεν καταφέρει και τερματίσει, τότε αυτή θα είναι η 100η φορά που πραγματοποιεί κάτι τέτοιο στην καριέρα του στη Φόρμουλα 1.




Η McLaren στη χώρα του Οζ



Η ομάδα του Μάρτιν Γουίτμαρς ή καλύτερα η τέως ομάδα του Ρον Ντένις έχει σημειώσει τις περισσότερες νίκες από άλλη ομάδα στην Αυστραλία. Εννέα νίκες, δύο περισσότερες από τη Ferrari. Ο Λιούις Χάμιλτον έσπασε πέρυσι γκίνια πέντε ετών για τη McLaren. Ο Βρετανός μετέπειτα παγκόσμιος πρωταθλητής σημείωσε πέρυσι την τέταρτη νίκη και την έβδομη πολ ποζίσιον στην καριέρα του. Ο τιμέιτ του, Χέικι Κοβαλάινεν έγινε ο 110ος οδηγός στην ιστορία της Φόρμουλας 1 που πετυχαίνει ταχύτερο γύρο.



Η άλλη σπουδαία βρετανική ομάδα, η Williams συμμετείχε το 2008 για 500η φορά σε γκραν πρι ως ομάδα. Ωστόσο η Williams αγνοεί τη χαρά της νίκης στην Αυστραλία 13 χρόνια (Ντέιμον Χιλ 1996). Πέρυσι ένας οδηγός της, ο Νίκο Ρόσμπεργκ, βρέθηκε για πρώτη φορά στο αυστραλιανό πόντιουμ από το 2003. Ο Γερμανοφινλανδός οδηγός ανέβηκε στο βάθρο στον 36ο αγώνα του στη Φόρμουλα 1.




Η επέτειος του Μπαρικέλο



Ο Βραζιλιάνος οδηγός που κάνει φέτος όνειρα νίκης με τη Brawn GP γιόρτασε πέρυσι τον Μάρτιο 250 εκκινήσεις στη Φόρμουλα 1. Βέβαια η Μελβούρνη δεν αποδείχθηκε ποτέ φιλόξενη για τον «Ποπάι» που έχει ανέβει τέσσερις φορές στο βάθρο, ενώ έχει εγκαταλείψει επτά φορές σε 15 συμμετοχές.



Φέτος είναι η σειρά του Γιάρνο Τρούλι να γιορτάσει. Ο Ιταλός οδηγός από την Πεσκάρα συμπληρώνει 200 εκκινήσεις στη Φόρμουλα 1. Μαζί με τον Μπαρικέλο και τον Τζιανκάρλο Φιζικέλα είναι οι μοναδικοί που έχουν τρέξει με σλικ ελαστικά, κανείς τους όμως δεν έχει πάρει νίκη φορώντας ελαστικά χωρίς αυλακώσεις!



Στον περσινό αγώνα ο Σεμπαστιάν Μπουρντέ επανέφερε τη γαλλική σημαία στο προσκήνιο. Τρία χρόνια (58 αγώνες) είχε να βαθμολογηθεί Γάλλος οδηγός στη Φόρμουλα 1. Ο τελευταίος ήταν ο Ολιβιέ Πανίς που είχε τερματίσει όγδοος στο βελγικό γκραν πρι το 2004 με την Toyota.



Ο νέος τιμέιτ του, ο Σεμπάστιαν Μπουέμι είναι ο πρώτος Ελβετός που θα αγωνιστεί στη Φόρμουλα 1 μετά τον Ζαν Ντενί Ντελατράζ που είχε τρεις συμμετοχές την περίοδο 1994-95. Αν ο ρούκι της Toro Rosso καταφέρει και πάρει βαθμούς φέτος, τότε θα γίνει ο πρώτος Ελβετός μετά τον Μαρκ Σούρερ που είχε τερματίσει τέταρτος στο βραζιλιάνικο γκραν πρι το 1981.



Τέλος, σε ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο που θα έπαψε να κάνει εντύπωση στην εξέλιξη της σεζόν: Ο Ρόμπερτ Κούμπιτσα ξεπέρασε για πρώτη φορά τον Νικ Χάιντφελντ στην εκκίνηση και ξεκίνησε για πρώτη φορά σε 23 προσπάθειες στην πρώτη σειρά.




Ιστορική αναδρομή



Δύο Αυστραλοί οδηγοί, ο σερ Τζακ Μπράμπαμ και ο Άλαν Τζόουνς έχουν αναδειχθεί παγκόσμιοι πρωταθλητές εκπροσωπώντας την Αυστραλία. Η χώρα έχει μεγάλη παράδοση στους αγώνες, αλλά μόλις το 1985 φιλοξενήθηκε εκεί για πρώτη φορά γκραν πρι της Φόρμουλας 1. Οι δρόμοι της Αδελαΐδας φιλοξένησε για δέκα χρόνια τον αγώνα πριν η κυβέρνηση της Βικτόρια τα… σκάσει χοντρά στον Μπέρνι Έκλεστοουν προκειμένου να αποσπάσει το GP. Έτσι το 1996 το τσίρκο έκανε για πρώτη φορά στάση στο πάρκο Αλβέρτος (Άλμπερτ Παρκ) παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων. Περίπου 401.000 θεατές παρακολούθησαν τον ρούκι Ζακ Βιλνέβ να παίρνει την πολ ποζίσιον και να χάνει τη νίκη από τα χέρια του, όταν ένα μηχανικό πρόβλημα στη Williams Renault τον ανάγκασε να καθυστερήσει και να τον προσπεράσει ο τίμεϊτ του, Ντέιμον Χιλ.



Ο Σκωτσέζος Ντέιβιντ Κούλθαρντ χάρισε μία ανέλπιστη νίκη στη McLaren το 1997, αλλά μόνο σύμπτωση δεν ήταν η επανάληψη του θριάμβου την επόμενη χρονιά για τα «ασημένια βέλη». Οι Μίκα Χάκινεν και Κούλθαρντ έκαναν το 1-2 και έριξαν γύρο μέχρι και στον τρίτο! Ο Σκωτσέζος άφησε τον Χάκινεν να τον προσπεράσει. Ξέσπασε σκάνδαλο και η FIA απαγόρευσε στους οδηγούς της ίδιας ομάδας να ανταλλάζουν θέσεις.



Ο γρήγορος Έντι κατά κόσμο Έντι Ιρβάιν διεκδίκησε το 1999 τον παγκόσμιο τίτλο από τον Χάκινεν χάρη βέβαια και στο ατύχημα του Μίκαελ Σουμάχερ στο Σίλβερστοουν. Ο Ιρλανδός έδειξε ότι δύο χρόνια στη σκιά του Γερμανού ήταν αρκετά και πήρε την πρώτη του νίκη, αν και βέβαια το δίδυμο της McLaren Mercedes είχε εγκαταλείψει στους πρώτους γύρους με σπασμένο κινητήρα. Ο Ιρβάιν είναι ο μοναδικός οδηγός που πήρε την παρθενική του νίκη στην Αυστραλία, τον πρώτο αγώνα της χρονιάς.



Τα δύο επόμενα χρόνια (2000-01) η αναξιοπιστία του κινητήρα της McLaren έφερε μόνο πρώτο και ανενόχλητο τον Μίκαελ Σουμάχερ με τη Ferrari. Το 2001 ένας κριτής έχασε τη ζωή του, όταν τραυματίστηκε θανάσιμα από θραύσματα από τα μονοθέσια του Ραλφ Σουμάχερ (Williams) και Ζακ Βιλνέβ (BAR).

Ο «μικρός» Σουμάχερ ενεπλάκη σε νέο ατύχημα την επόμενη χρονιά και έξι μονοθέσια τέθηκαν εκτός αγώνα λίγες στροφές μετά την εκκίνηση. Μετά από έναν περιπετειώδη αγώνα ο Μίκαελ Σουμάχερ πήρε μία ακόμα νίκη, αφού πρώτα η Ferrari του ήρθε τροχό με τροχό με τη Williams του Χουάν Πάμπλο Μοντόγια.

Ο Κούλθαρντ πήρε τη δεύτερη νίκη του το 2003, όμως το 2004 δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να σταματήσει το 1-2 των Σουμάχερ-Μπαρικέλο με Ferrari σε έναν αγώνα που θύμισε έντονα εκείνον του 1998!



Η βροχή που «έπνιξε» τις επίσημες δοκιμές το 2005 έφερε τα μεγάλα ονόματα στις τελευταίες θέσεις της εκκίνησης και επέτρεψε στον poleman Τζιανκάρλο Φιζικέλα της Renault να πάρει μία σπάνια νίκη. Ο τιμέιτ του, Φερνάντο Αλόνσο αντίκρισε πρώτος την καρό σημαία.



Η καριέρα του Κίμι Ραϊκόνεν στη Ferrari ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο το 2007. Ο Φινλανδός οδηγός σημείωσε χατ τρικ (πολ ποζίσιον-νίκη-ταχύτερος γύρος). Πέρυσι νικητής, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αναδείχθηκε ο Λιούις Χάμιλτον. Μόλις έξι μονοθέσια πέρασαν τη γραμμή του τραυματισμού σε μία ισοφάριση του ρεκόρ του ισπανικού γκραν πρι το 1996.