Αδέρφια μου, αλήτες, εφοριακοί

Αν και σε περίοδο κατοχής, ακούμε και καμιά ευχάριστη είδηση αραιά και που. Ανακαλύψαμε λοιπόν ότι μεταξύ των στελεχών της κυβέρνησης, που στέλνει με μεγάλη ευκολία στη φτώχεια και τη δυστυχία μισθωτούς και συνταξιούχους, υπάρχουν και άνθρωποι με ευαισθησίες.

Η Άντζελα Γκερέκου έκανε χάρη στον ελληνικό λαό και παραιτήθηκε ως μη όφειλε -το τονίζω αυτό- διότι δεν ήξερε τίποτα για τα χρέη του συζύγου της Τόλη Βοσκόπουλου στην εφορία και δεν είχε και ιδέα για τα ακίνητα και τα διαμερίσματα. Με λίγα λόγια το ζεύγος δεν ήξερε τι είχε.

Στο σημείο αυτό κρατάω ενός λεπτού σιγή για τον Πολιτισμό και τον Τουρισμό.

Επί 17 χρόνια ο κ. Βοσκόπουλος δεν είχε δώσει ούτε ευρώ στην εφορία, αλλά έκανε αγορές ακινήτων. Η σύζυγός του και πρώην υφυπουργός δεν γνώριζε τίποτα και αν συνεχίσετε να είστε δύσπιστοι θα το επαναλαμβάνω κάθε τέσσερις γραμμές. Λέγε λέγε, πού θα πάει, θα το πιστέψουμε.

Η υπόθεση αυτή εξηγεί και το γιατί η κυβέρνηση επιλέγει να χτυπήσει τα γνωστά κορόιδα, ακόμα και με τον κίνδυνο να διαλύσει την κοινωνία.

Ποιον θα χτυπήσεις; Τον Βοσκόπουλο τον “άρχοντα”, (όσοι τραγουδούσαν χαζοτράγουδα την περίοδο της δικτατορίας φέρουν τίτλους τιμής) με τις εκκρεμείς δικαστικές αποφάσεις, τις ενστάσεις και τις καθυστερήσεις ή τη γιαγιά, τον παπού και τον κάθε πολίτη, που ακούει απλώς τις ανακοινώσεις ότι τον επόμενο μήνα θα πάρει λιγότερα χρήματα ή ότι ο τάδε φόρος αυξήθηκε για τρίτη φορά σε έξι μήνες;

Τον αδύναμο θα χτυπήσεις, γιατί όπως απέδειξε και η υπόθεση Βοσκόπουλου τους διάφορους “θεούς” της ελληνικής μέρας και νύχτας, ο διαλυμένος φοροεισπρακτικός μηχανισμός δεν τους ακουμπά.

Χρειάστηκε η αποκάλυψη μιας εφημερίδας και ο ντόρος για το γεγονός ότι ο καλλιτέχνης φοροφυγάς ήταν σύζυγος υφυπουργού για να δούμε να έρχεται με γοργά βήματα από το μέλλον, το νέο πακέτο μέτρων.

Αν η αύξηση των εσόδων βασίζεται στον συγκεκριμένο φοροεισπρακτικό μηχανισμό, τότε η αποτυχία του προγράμματος σταθερότητας είναι δεδομένη.

Επομένως, οι πολίτες μπορούν να περιμένουν νέους φόρους και νέες μειώσεις μισθών γιατί αυτός είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας και να συνεχιστεί η χρηματοδότησή της από τις δυνάμεις κατοχής.

Κουράγιο λοιπόν γιατί μας περιμένουν μέρες αγωνίας και λαχτάρας…

ΥΓ Αν τελικά μας μείνει κάτι στην τσέπη, θα πρέπει, μιας και έρχεται καλοκαίρι, να σπεύσουμε σε όλες τις συναυλίες που θα γίνουν για… φιλανθρωπικό σκοπό. Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι (και κορόιδα).