Καύση κερδών

Τελικά αυτή η κυβέρνηση έχει βάλει στόχο να μην αφήσει κανέναν τομέα της οικονομίας ανέγγιχτο.

Δεν φτάνει που μειώνει μισθούς και συντάξεις, που απελευθερώνει τις απολύσεις και αυξάνει κάθε μήνα τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, τώρα αποφάσισε να χτυπήσει και μια βιομηχανία που έμοιαζε αχτύπητη.

Τη βιομηχανία εκμετάλλευσης ανθρώπινου πόνου (υπάρχουν πολλές τέτοιες, αλλά αναφέρομαι συγκεκριμένα σε αυτήν που βασίζει τα κέρδη της, στο αναπόφευκτο).

Περίπου 23 χρόνια απ’ όταν το θέμα τέθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας και τέσσερα απ’ όταν δόθηκε η έγκριση της εκκλησίας για όσους το επιτρέπει η θρησκεία τους και ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος, η ελληνική πολιτεία εδέησε να πάρει την απόφαση για την αδειοδότηση Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών και στη χώρα μας.

Μπορεί να πρόκειται για απόφαση που δίνει τη δυνατότητα επιλογής του τρόπου ταφής, να επιβαρύνει λιγότερο το περιβάλλον και τις τσέπες των συγγενών και να γλυτώσει αρκετούς από αυτούς από τα ταξίδια στη Βουλγαρία, τη Σλοβενία και την Ιταλία, αλλά ουδείς σκέφτηκε τι θα γίνουν όλοι όσοι ζουν από τον θάνατό μας (χτυπήστε ξύλο).

Διότι αν αποκτήσουμε τα πρώτα Κέντρα Αποτέφρωσης, είναι πιθανό μετά τον οδοστρωτήρα του ΔΝΤ, πολλοί άνθρωποι να τα επιλέξουν, αντί να επιβαρύνουν τους δικούς τους ανθρώπους με τα έξοδα μια κηδείας, που αρχίζουν από 2.000-3000 ευρώ και μπορεί να φτάσουν τα 20.000.

Αν συμβεί αυτό, ποιος θα αποζημιώσει τα γραφεία τελετών και τους συνεργάτες τους στα νοσοκομεία που ειδοποιούν όταν πλησιάζει η ώρα του αρρώστου να δει τα ραδίκια ανάποδα;

Ποιος θα αποζημιώσει τους δήμους που ενοικιάζουν ή πωλούν τελευταίες κατοικίες και εισπράττουν μάλιστα και τέλος φροντίδας των τάφων;

Ποιος θα αποζημιώσει ιερείς και δεσπότες, που με συγκεκριμένο κατάλογο τιμών, παρίστανται στις κηδείες;

Τζάμπα δηλαδή επεκτείνουν οι δήμοι τα νεκροταφεία, καταπατώντας εκτάσεις, για να έρθει ξαφνικά η Τίνα Μπιρμπίλη και να δίνει άδειες για κέντρα καύσης νεκρών και άλλα μοντέρνα πράγματα, που στην Ευρώπη εφαρμόζονται εδώ και δύο αιώνες;

Άσε που με την καύση και τις στάχτες, έχεις και τον μπελά της τελευταίας επιθυμίας και μπορεί να τρέχεις σε θάλασσες και βουνά για να τη σκορπάς.

Για όλα τα παραπάνω, θα πρέπει να υπάρξει αντίδραση μεγάλη. Ένα συλλαλητήριο, μια πορεία με νεκροφόρες στο κέντρο, μια καθιστική διαμαρυρία με κεριά.

Δεν πρέπει να περάσει. Είναι πολλά τα λεφτά Άδη…