Προδημοσίευση Βιβλίου: Από τον Κεμαλισμό στον Ριζοσπαστισμό. Το Τουρκικό Φοιτητικό Κίνημα, 1923-1980

Πρόκειται για ένα ιστορικό δοκίμιο, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται το τουρκικό φοιτητικό κίνημα και παρουσιάζονται διεξοδικά τα διάφορα στάδια του: από την ταύτισή του με το κεμαλικό κράτο,ς στη σταδιακή ριζοσπαστικοποίηση και μαζικοποίησή του τη δεκαετία του 1960, και τέλος, το πέρασμά του στον αντιφασιστικό και ένοπλο αγώνα τη δεκαετία του 1970.

Μέσα από αυτή την πρωτότυπη, για την ελληνική βιβλιογραφία, μελέτη αναδεικνύονται, συνολικά, οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες στη μεταπολεμική Τουρκία, οι οποίοι επιχείρησαν, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα, να διαμορφώσουν μια διαφορετική πολιτική πραγματικότητα, όχι αποκομμένη από τις κατακλυσμιαίες εξελίξεις που δημιούργησε αργότερα το παγκόσμιο κινηματικό κύμα της «μακράς δεκαετίας του 1960», αλλά σε άμεσο διάλογο με αυτές.

Σε αντίθεση λοιπόν, με την καθιερωμένη προσέγγιση του τουρκικού κοινωνικού σχηματισμού, το παρόν βιβλίο ευελπιστεί να φέρει στο προσκήνιο μια πιο σύνθετη και πολύπλευρη πραγματικότητα και να βοηθήσει το ελληνικό κοινό να έρθει σε επαφή με σχετικά άγνωστες πτυχές της γειτονικής χώρας.

Ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο:

[Τ]ο 1968 δεν αποτέλεσε ούτε τέλος ούτε αφετηρία, αλλά μόνο σημαδιακό μήνυμα.

Η παρούσα μελέτη έχει διττό χαρακτήρα. Αφενός επιχειρεί να φέρει σε επαφή τον Έλληνα αναγνώστη με μία, εν πολλοίς, άγνωστη πτυχή της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής τουρκικής ιστορίας, αυτή του φοιτητικού κινήματος, και αφετέρου να αναδείξει τις δυναμικές που δημιουργήθηκαν στο εσωτερικό της Τουρκίας, σε μια ομολογουμένως από τις σημαντικότερες περιόδους της σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής της ιστορίας. Επιπλέον, επιχειρεί να αναδείξει πώς αυτές οι δυναμικές επηρέασαν και διαμόρφωσαν την ιστορία του τουρκικού φοιτητικού κινήματος, από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923 μέχρι το πραξικόπημα του 1980, και να συγκαταλέξει την τουρκική περίπτωση στο παγκόσμιο κινηματικό κύμα της «μακράς δεκαετίας του 1960».

Η παρούσα μελέτη σταματάει το 1980, με το τρίτο πραξικόπημα στην ιστορία της Τουρκίας, μια χρονολογία ορόσημο όχι μόνο για το κίνημα των νέων, αλλά γενικότερα για την πολιτική ιστορία της Τουρκίας. Οι επιπτώσεις του πραξικοπήματος είναι εμφανείς ακόμη και σήμερα σε διάφορες εκφάνσεις της ιστορίας της χώρας. Όσον αφορά τις αντιπολιτευτικές ομάδες και τα κοινωνικά κινήματα, αυτά καταστάλθηκαν βίαια από το στρατιωτικό καθεστώς. Μάλιστα, το αριστερό ριζοσπαστικό φοιτητικό κίνημα, και γενικότερα η αριστερά, δεν κατάφερε ποτέ να ανακάμψει από το πλήγμα που δέχθηκε.

Σε αντίθεση με το πρίσμα μέσω του οποίου η Τουρκία αντιμετωπίζεται, στην Ελλάδα αλλά και αλλού, ως μία στατική οντότητα, τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά, η παρούσα μελέτη ευελπιστεί να φέρει στο προσκήνιο μια πιο πολύπλοκη πραγματικότητα, η οποία θα βοηθήσει το ελληνικό κοινό να κατανοήσει καλύτερα την Τουρκία και τις αντιθέσεις που παρουσίαζε η χώρα στο εσωτερικό της μεταπολεμικά. Μέσα σε αυτήν τη διαδικασία κομβικό σημείο αποτελεί το επίσημο δόγμα της Τουρκίας, ο Κεμαλισμός, ο οποίος ακόμη και σήμερα – το ίδιο παρατηρείται και όσον αφορά το Ισλάμ – αντιμετωπίζεται ως ενιαίος, αμετάβλητος στον χρόνο, ως ένα υπερβατικό δόγμα, θα λέγαμε, που διέπει την τουρκική κοινωνία χωρίς αυτό να μεταλλάσσεται στον χώρο και στον χρόνο. Έτσι, συχνά, όταν αναλύεται η Τουρκία και γίνονται αναφορές στον Κεμαλισμό, αυτός παρουσιάζεται στον ενικό, σαν να παρέμεινε αναλλοίωτος από το 1923 μέχρι τις ημέρες μας. Υπό αυτή την έννοια, η παρούσα μελέτη, μέσα από την ανάλυση του φοιτητικού κινήματος, έχει στόχο να παρουσιάσει μια διαφορετική ανάγνωση της Τουρκίας. Με άλλα λόγια, το παρόν βιβλίο επιχειρεί να παρουσιάσει τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες στην Τουρκία, οι οποίοι επιχείρησαν, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα, να δημιουργήσουν μια διαφορετική πολιτική πραγματικότητα, όχι όμως αποκομμένη από τις παγκόσμιες εξελίξεις που παρουσίαζαν αργότερα τα long 60s, όπως έχει καθιερωθεί στην παγκόσμια βιβλιογραφία, αλλά σε άμεσο διάλογο με αυτά