Αλ Καπόνε: Η “γνωριμία” με το έγκλημα και η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου

Αλφόνσο “Αλ” Καπόνε, “Σημαδεμένος”, ή απλά συνώνυμο και σύμβολο της λέξης “γκάνγκστερ” και “μαφιόζου”. Ο μύθος του πιο διαβόητου κακοποιού στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ ζει μέχρι σήμερα και συνεχίζει να εμπνέει σκηνοθέτες και συγγραφείς με βιογραφικές ταινίες, ρίχνοντας φως στα σκοτεινά σημεία της ζωής του.

Μία τέτοια κυκλοφορεί από τις 12 Μαΐου στις on demand πλατφόρμες, σε σκηνοθεσία Τζος Τρανκ και με πρωταγωνιστή τον γνωστό Βρετανό ηθοποιό, Τομ Χάρντι που πρωταγωνίστησε μεταξύ άλλων στο “Peaky Blinders”. Η ταινία, που κυκλοφόρησε νωρίτερα, πριν παιχτεί στη μεγάλη οθόνη λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, δίνει την αφορμή να “ξεσκονίσουμε” και να ξετυλίξουμε το νήμα της ζωής και της ακμής του στο οργανωμένο έγκλημα, το οποίο “διοίκησε” και άπλωσε στους δρόμους του Σικάγο, την εποχή της ποτοαπαγόρευσης (1920-1933). Το νήμα που ξηλώθηκε, αρχικά με την καταδίκη του σε 11 χρόνια φυλάκισης τον Μάιο του 1931 και έπειτα κόπηκε όταν, εξασθενημένος και σε άσχημη διανοητική κατάσταση από τη σύφιλη, πέθανε σε ηλικία 48 ετών. Αυτή η περίοδος της “πτώσης” και τα χρόνια της “παρακμής” απασχολούν την ταινία του Τρανκ.

Η μετακόμιση στο Σικάγο και η “γνωριμία” με το έγκλημα

Γεννήθηκε έναν χρόνο πριν τη στροφή στον 20ο αιώνα, στις 17 Ιανουαρίου του 1899 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, έχοντας άλλα οκτώ αδέρφια. Ο Ιταλοαμερικανός γκάνγκστερ άρχισε να δείχνει τα πρώτα βίαια ένστικτά του όταν, σε ηλικία 14 ετών εγκατέλειψε το σχολείο του (φήμες θέλουν να χτύπησε έναν εκ των δασκάλων του) και άρχισε να μυείται στις συμμορίες και να γίνεται μέλος τους πριν καν ενηλικιωθεί. Λίγα χρόνια αργότερα, μετά την μετακόμισή του στο Σικάγο (μαζί με την οικογένειά του, τη σύζυγό του και τον νεαρό γιο τους) αποτελούν τον Νο1 γκάνγκστερ της Αμερικής, έχοντας πλουτίσει χάρη στο λαθρεμπόριο του αλκοόλ, την πορνεία και τα τυχερά παιχνίδια. Και φυσικά, τη φοροδιαφυγή. Οι δωροδοκίες της αστυνομίας και η περιφρούρησή του από 1.000 ένοπλους άντρες τον είχαν κάνει άθικτο αλά και ανέγγιχτο από τον νόμο. Τουλάχιστον μέχρι τη “Σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου”.

Έχοντας υιοθετήσει τη ζωή και κερδίσει τον χαρακτηρισμό του “γκάνγκστερ” από μικρή ηλικία, η περίοδος της ακμής για τον Καπόνε δεν άργησε να έρθει, έχοντας και τη βοήθεια του μέντορά του, Τζόνι Τόριο. Αυτή ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη και κορυφώθηκε στο Σικάγο, όπου και εγκαταστάθηκε το 1920, αμέσως μετά την αποχώρηση του Τόριο, με τη σκυτάλη να περνά πια στα χέρια του Καπόνε. Η εκμετάλλευση της ποτοαπαγόρευσης, η βία και η διακίνηση όπλων δημιούργησαν μία περιουσία περίπου 100 εκατομμυρίων δολαρίων, ελέγχοντας πλέον τους οίκους ανοχής και τα κέντρα διασκέδασης, με την ανοχή του δημάρχου του Σικάγου, τον οποίο φημολογείται ότι είχε επίσης δωροδοκίσει.

Η σφαγή του Αγίου Βαλεντίνου

Η 14η Φεβρουαρίου του 1929 έμεινε στην ιστορία ως το μεγαλύτερο έγκλημα της σύγχρονης ιστορίας. Έμελλε να αποτελέσει, όμως, και την αρχή του τέλους για την παρανομία και αυτοκρατορία του “Σημαδεμένου”, όπως ήταν το παρατσούκλι του (ο μύθος λέει ότι η ουλή στο αριστερό του μάγουλο έγινε από θαμώνα ενός πανδοχείου). Εκείνη τη ματωμένη 14η Φεβρουαρίου, άντρες του Καπόνε, μεταμφιέστηκαν σε αστυνομικούς και εισέβαλαν σε ένα γκαράζ σκοτώνοντας επτά άντρες του Τζορτζ Μόραν, αρχηγού συμμορίας, εχθρού του Καπόνε που ήταν και ο στόχος εκείνης της επίθεσης. Αυτή η μαζική δολοφονία ήταν και η αφορμή που έψαχναν οι αρχές για να συλλάβουν τον Καπόνε. Η πρώτη απόπειρα βρήκε “τοίχο” αφού οι κατηγορίες προς το πρόσωπό του έπεσαν στο κενό και ο Καπόνε είχε πια αποκτήσει τη φήμη του πιο διαβόητου αλλά και “ατσαλάκωτου” στις ανεπιτυχείς προσπάθειες της αστυνομίας κακοποιού. Δεν κράτησε πολύ..

Η πτώση και το μαρτυρικό τέλος

Έναν χρόνο αργότερα (1931), οι έρευνες των αρχών και η λυσσαλέα προσπάθεια να τον συλλάβει καρποφορεί. Με τα στοιχεία να επαρκούν και με κάθε επιχείρηση δωροδοκίας να μην έχει την ανταπόκριση των προηγούμενων ετών, ο Καπόνε καταδικάζεται με 11 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 50.000 δολαρίων. Μεταφέρεται στις φυλακές της Ατλάντα και έπειτα του Αλκατράζ, όπου το 1935 άρχισε να έχει συφιλιδικής παράνοιας που στη συνέχεια δημιούργησαν διανοητικά προβλήματα και τον γιατρό του να αναφέρει ότι ο Καπόνε είχε διανοητικές ικανότητες 12χρονου παιδιού. Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Καλιφόρνια, ενώ το 1939 αποφυλακίστηκε λόγω των προβλημάτων υγείας και με εγγύηση σχεδόν 38.000 ευρώ.

Μεταφέρθηκε σε ψυχιατρικό νοσοκομείο, όπου και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του, από την οποία έφυγε σε ηλικία 48 ετών (25 Ιανουαρίου 1947), έχοντας ταλαιπωρηθεί από καρδιακά προβλήματα (αιτία θανάτου), παράνοια και εφιάλτες, εν μέσω των ποίων φημολογείται ότι συχνά φώναζε το όνομα “Τζίμι”. Το όνομα ενός εκ των θυμάτων της σφαγής του Αγίου Βαλεντίνου.