Η υπόθεση βιβλίο είναι κάτι που το έχουμε ακούσει πολλές φορές. Πόσο ευεργετικό θα μπορούσε να είναι να διαβάζει κανείς βιβλία, πώς σου ανοίγουν ένα παράθυρο στη φαντασία, στη σκέψη και στην διανόηση. Κι είναι αλήθεια, σε πολύ μεγάλο βαθμό. Το ζήτημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πόσοι από εμάς "μπαίνουμε στον κόπο" να ανοίξουμε ένα βιβλίο και να "εκτεθούμε" στον κόσμο του.
Η παγκόσμια λογοτεχνία έχει να επιδείξει δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες τίτλους από ισάριθμους μεγαλοφυείς συγγραφείς, των οποίων το ταλέντο προσέφερε απίστευτα διηγήματα, αφηγήσεις και περιγραφές άλλων εποχών, φανταστικών κόσμων ή και εικόνων από ένα φουτουρστικό και "πνιγηρό" μέλλον που σαν προφητεία έμελλε να επαληθέυσει τον κόσμο μας.
Το NEWS 247 σημειώνει δέκα βιβλία που θα γίνουν το πιο κλασικό, αξιόπιστο και χρηστικό δώρο φέτος τα Χριστούγεννα. Μια επιλογή που δεν θα απογοητεύσει σε καμιά περίπτωση κανέναν. Με το χειμώνα να ξεκινά να δείχνει τα... δόντια του άλλωστε, ένα ζεστό ρόφημα (ονειρικά αναμμένο τζάκι) και ένα καλό βιβλίο ίσως είναι η καλύτερη πρόταση για τον ελεύθερο χρόνο του καθενός από εμάς. Απλά, επιλέξτε εκείνο που νομίζετε πως θα ταιριάξει καλύτερα με τον... παραλήπτη, κάντε κλικ και αγοράστε το Online για να επωφεληθήτε και τον προσφορών.
Ξεκινώντας από ένα έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, στο πρόσωπο του θύτη, που είναι συγχρόνως και θύμα, προβάλλει την υπαρξιακή του αγωνία σε έναν κόσμο ζοφερό. Με το «Έγκλημα και τιμωρία» ο συγγραφέας θέτει ενώπιόν μας το υπαρξιακό πρόβλημα: Ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλοντάς την, προβληματίζεται αν σε τελευταία ανάλυση είναι ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που όσοι κάνουν τους πολέμους ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον κόσμο… Η ψυχολογική ανάλυση του ήρωα από το μεγάλο Ρώσο συγγραφέα δίνει στο έργο βάθος και ο προβληματισμός του το καθιστά διαχρονικό. Δίκαια θεωρείται ένα από τα μεγάλα μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και διδάσκεται σε πολλές σχολές Ψυχολογίας πανεπιστημίων του σύγχρονου κόσμου.
Ο "Οδυσσέας" είναι ο απολογισμός μιας μοναδικής μέρας, της 16 Ιουνίου 1904. Ο χώρος είναι συγκεκριμένος, το Δουβλίνο. Ένας πολίτης αυτής της πόλης, ο Λεοπόλδος Μπλουμ, ξυπνάει το πρωί και φεύγει για τη δουλειά του. Οι κοινωνικές, οι επαγγελματικές και οι συναισθηματικές υποχρεώσεις του καθυστερούν την επιστροφή του μέχρι τις πρώτες ώρες της επόμενης ημέρας. Αυτή η αργοπορία επιστροφής δεν συνιστά τη μοναδική ομοιότητα με το αρχαϊκό του πρότυπο. Ο Λεοπόλδος Μπλουμ περνάει μέσα από μια αντιστοιχία περιπετειών ανάλογων μ' εκείνες του Οδυσσέα. Το κατέβασμα στον Άδη βρίσκει την αντιστοιχία του στην μετάβαση του Μπλουμ στο νεκροταφείο, το οποίο επισκέπτεται συνοδεύοντας στην τελευταία του κατοικία ένα φίλο που πέθανε απροσδόκητα. Το νησί του Αιόλου βρίσκει την αντιστοιχία του στα γραφεία μιας εφημερίδας, όπου φυσάνε όλοι οι άνεμοι.
Οι Σειρήνες είναι τα κορίτσια του μπαρ του ξενοδοχείου Όρμοντ, στο οποίο καταφεύγει ο Μπλουμ για ένα καθυστερημένο γεύμα και ακούει από τη διπλανή αίθουσα μερικούς φίλους να τραγουδούν με την συνοδεία του πιάνου. Η σπηλιά του Κύκλωπα είναι το μπαρ Μπάρνεϋ Κίερναμ, όπου συχνάζει κάποιος φανατικός εθνικιστής που κατονομάζεται ως Πολίτης και που διακηρύσσει τη μισαλλοδοξία του απέναντι σε καθετί που δεν είναι ιρλανδέζικο και που προκαλεί ένα μικρής έκτασης πογκρόμ στον Μπλουμ ο οποίος είναι εβραϊκής καταγωγής. Η Κίρκη είναι ένα πορνείο της νυχτερινής πόλης, το οποίο επισκέπτεται ο Μπλουμ για να βοηθήσει ένα μισοπεθαμένο νεαρό που συνάντησε πριν λίγο και που νιώθει γι' αυτόν ένα ισχυρό αίσθημα πατρικής φροντίδας.
Ο τραπεζικός υπάλληλος Γιόζεφ Κ. συλλαμβάνεται ένα πρωί χωρίς να γνωρίζει γιατί κατηγορείται. Ξεκινά έναν αδιέξοδο αγώνα για να αποδείξει την αθωότητά του, επιδιώκοντας παράλληλα να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από αυτή την αινιγματική κατηγορία. Ωστόσο, παντού συναντάει αξεπέραστες δυσκολίες και αδυνατεί να φτάσει σε οποιοδήποτε λογικό συμπέρασμα. Οι δικαστές παραμένουν αθέατοι, οι υπάλληλοι του δικαστηρίου δίνουν ασαφείς εξηγήσεις, ενώ όσα διαδραματίζονται στο δικαστήριο είναι ακατάληπτα. Κάθε προσπάθεια να αποδείξει την αθωότητά του πέφτει στο κενό. Σταδιακά ο κλοιός της ενοχής που τον βαρύνει γίνεται ασφυκτικός και ο ίδιος χάνεται στον λαβύρινθο ενός κόσμου όπου η παρατεταμένη ασάφεια του παραλόγου τον κυριεύει.
Γραμμένη το 1914, Η δίκη είναι ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα του εικοστού αιώνα. Η ιστορία του Γιόζεφ Κ. μπορεί να διαβαστεί ως μια αναζήτηση για το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης, μια παραβολή που εκφράζει την αγωνία και την αποξένωση του σύγχρονου ανθρώπου ή μια προφητεία των υπερβολών της σύγχρονης γραφειοκρατίας και του παραλογισμού των ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Ο γέρος και η θάλασσα, η κλασική νουβέλα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, γραμμένη με αξιοθαύμαστη απλότητα και δύναμη, πραγματεύεται την πάλη του ανθρώπου για την επιβίωση. Ο γέρος ψαράς Σαντιάγκο θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο ξιφία που έχει δει ποτέ στη ζωή του και θα υποβληθεί στην υπέρτατη δοκιμασία, θα δώσει μία εναγώνια μάχη ολομόναχος στα ανοιχτά της Κούβας. «Ο άνθρωπος μπορεί να καταστραφεί, αλλά όχι να νικηθεί», μονολογεί ο Σαντιάγκο, ακόμα και όταν φαίνεται ότι όλα έχουν τελειώσει. Ένα πολύτιμο μάθημα ζωής για την υπομονή και την επιμονή, για το μεγαλείο του αγώνα, για την πεποίθηση ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπει την προσπάθεια.
Ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ είναι ένα αγόρι ορφανό. Βρίσκεται λοιπόν στο έλεος του πατριού του, του σκληρόκαρδου Μάρντσον. Ο πατριός θα βγάλει τον Ντέιβιντ απ' το σχολείο και θα τον στείλει να εργαστεί σε μια άθλια τρώγλη στο Λονδίνο. Ολομόναχος, ο μικρός Ντέιβιντ περιφέρεται στους δρόμους της μεγάλης πόλης. Είναι έρημος και απογοητευμένος. Ωστόσο δεν χάνει την πίστη του στη ζωή. Παλεύει, αγωνίζεται και ονειρεύεται ένα καλύτερο αύριο.
Τα Σταφύλια της οργής, είναι το πιο πολυσυζητημένο αμερικάνικο βιβλίο του 20ού αιώνα. Από το 1939 που πρωτοεκδόθηκε, έχει κυκλοφορήσει σε εκατοντάδες εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί και ξαναμεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα-σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Ο Στέινμπεκ περιγράφει με μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο το Μεγάλο Κράχ, την αρχετυπική οικονομική κρίση που εντυπώθηκε με τρόμο στο συλλογικό φαντασιακό. Τα Σταφύλια της οργής είναι η ιστορία μιας από τις χιλιάδες οικογένειες του αμερικανικού Νότου που έχασαν τα πάντα στη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, όταν καταστράφηκαν οι σοδειές τους από την παρατεταμένη ξηρασία και από τους θυελλώδεις ανέμους. Με τα λιγοστά υπάρχοντά τους φορτωμένα σε ένα σαραβαλιασμένο φορτηγάκι ταξιδεύουν προς τη Γη της Επαγγελίας, την Καλιφόρνια, ελπίζοντας να βρουν δουλειά και ψωμί. Μα ακόμα και όταν φτάνουν στον προορισμό τους, δεν αργούν να αντιληφθούν ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως είχαν ελπίσει. Τα Σταφύλια της οργής είναι ένας ύμνος στον άνθρωπο και την ανθρωπιά, στη δύναμη της οικογένειας, στη μάχη για τον επιούσιο, στις μικρές πράξεις καλοσύνης των ανθρώπων.
Ο Μεγάλος Αδελφός είναι αλάνθαστος και παντοδύναμος. Αγνωστο το πότε γεννήθηκε, σίγουρο το ότι δεν θα πεθάνει. Τα πάντα απορρέουν κατ'ευθείαν από τη διοίκηση και την έμπνευσή του. Γραμμένο στα 1945, το βιβλίο είναι σήμα κινδύνου για τον επερχόμενο ολοκληρωτισμό.
Πρόκειται για ένα από τα πιο θρυλικά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μία από τις πιο συναρπαστικές λογοτεχνικές περιπέτειες του 20ου αιώνα. Στις σελίδες του ξεδιπλώνεται η απίθανη ιστορία της οικογένειας Μπουενδία-Ιγουαράν, με τα θαύματά της, τις φαντασίες της, τις έμμονες ιδέες της, τις τραγωδίες, τις αιμομιξίες, τις μοιχείες, τις επαναστάσεις, τις ανακαλύψεις και τις καταδίκες της...Μια οικογένεια που αντιπροσωπεύει, παράλληλα, το μύθο και την ιστορία, την τραγωδία και τον έρωτα ολόκληρου του κόσμου.
"Η δεσποινίδα Αλμπερτίν έφυγε"! Είναι απίστευτο πως η οδύνη διεισδύει με περισσότερη οξυδέρκεια στα ζητήματα της ψυχής από την ίδια την ψυχολογία! Δεν είχε κυλήσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που, αναλύοντας τα συναισθήματά μου, είχα σχηματίσει την πεποίθηση πως ο οριστικός αυτός χωρισμός ήταν ακριβώς εκείνο που επιθυμούσα και, συγκρίνοντας την ένδεια των απολαύσεων πού μου πρόσφερε η Αλμπερτίν με την πληθώρα των απολαύσεων τις οποίες μου στερούσε, είχα καταλήξει στο συμπέρασμα, πιστεύοντας βέβαια πως η σκέψη μου διέθετε την απαραίτητη διεισδυτικότητα, ότι δεν ήθελα πια να τη βλέπω, ότι δεν ήμουν πλέον ερωτευμένος μαζί της. Εντούτοις τα λόγια: "Η δεσποινίδα Αλμπερτίν έφυγε" είχαν σε τέτοιο βαθμό ραγίσει την καρδιά μου που ένιωθα ότι δεν θ' άντεχα για πολύ. Έτσι εκείνο που θεωρούσα μηδαμινό ήταν τελικά ο πυρήνας της ζωής μου.
«Είμαι νέος. Είμαι είκοσι χρονών. Μα από τη ζωή μονάχα την απελπισιά έχω γνωρίσει, αυτή την αγωνία, το θάνατο και το πιο επιπόλαιο, το πιο παράλογο αλυσόδεμα της ζωής σε μια άβυσσο πόνου. Βλέπω να σπρώχνονται οι λαοί, να χτυπούν ο ένας τον άλλον και να σκοτώνονται δίχως να λένε τίποτα, δίχως να ξέρουν τίποτα, με τρέλα, πειθήνια κι αθώα».
Αυτή είναι η παρακαταθήκη του νεαρού στρατιώτη Πάουλ Μπόυμερ, που μαζί με μια παρέα συμμαθητών του βρέθηκε από τα θρανία στα χαρακώματα, στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου θα ζήσουν τη φρίκη του θανάτου και τη σκληρή πραγματικότητα της μάχης, τη διάψευση των προσδοκιών τους και την προδοσία. Ωστόσο οι νεαροί στρατιώτες της γερμανικής Σιδηράς Νεολαίας στέκονται στις θέσεις τους, υπακούουν εντολές, σκοτώνουν για να επιβιώσουν, έτοιμοι να θυσιάσουν τη ζωή τους σε έναν πόλεμο που δεν καταλαβαίνουν. Το μυθιστόρημα Ουδέν νεώτερον από το δυτικόν μέτωπον εκδόθηκε το 1929 και χαρακτηρίστηκε ως το πιο συναρπαστικό λογοτεχνικό έργο για τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταφράστηκε σε 45 γλώσσες, έκανε εκατομμύρια πωλήσεις και γυρίστηκε δύο φορές σε κινηματογραφική ταινία.
