GP Ουγγαρίας

Η περιοχή λόγω της μορφολογίας του εδάφους, δημιουργεί φυσικές εξέδρες για το κοινό, έτσι το 1986 στον πρώτο αγώνα της F1 επί Ουγγρικού εδάφους, συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 200.000 θεατές.



Η συγκεκριμένη πίστα έχει γίνει μάρτυρας, σε μερικές από τις πιο δυνατές στιγμές του σπορ, με πιο σημαντική αυτή της νίκης του Τιερί Μπούτσεν το 1990, απέναντι στον Άυρτον Σένα, με διαφορά μόλις 0,3 του δευτερολέπτου.



Ένας εξίσου μοναδικός αγώνας, ήταν αυτός του 1997, καθώς οι θεατές είδαν την προσπέραση που έκανε η Arrows του Ντέιμον Χιλ στην Ferrari του Μίκαελ Σουμάχερ. Προς απογοήτευση όλων όμως, το μονοθέσιο του πρώτου, εγκατέλειψε στον τελευταίο γύρο λόγω μηχανικού προβλήματος.



Τα 4.381 χιλιόμετρα της πίστας, βρίσκονται βορειοανατολικά της Βουδαπέστης και κυριότερο χαρακτηριστικό τους είναι, τα σφιχτά κομμάτια που δημιουργούν οι πολλές στροφές. Αδιαμφισβήτητα ένα σιρκουί που συνήθως κρύβει εκπλήξεις στα φαβορί!




Αργό μεν, ενυπωσιακό δε



Μπορεί το Μονακό να έχει την φήμη αλλά και το Ουγγρικό GP δεν… πάει πίσω. Μαζί με την πίστα του Μόντε Κάρλο είναι από τα πιο αργά σιρκουί του πρωταθλήματος!



Το αργό όμως δεν σημαίνει και εύκολο. Η πίστα είναι εξαιρετικά δύσκολη για τους οδηγούς και όποιος βγει από την αγωνιστική γραμμή και βρεθεί στο ακάθαρτο κομμάτι είναι ένα βήμα πριν καταστρέψει τον αγώνα του.



Οι στροφές είναι συνεχόμενες και επίπονες για οχήματα/πιλότους και οι ευθείες είναι λέξη άγνωστη στο λεξικό του Χουνγκάρορινγκ. Τα ελαστικά των μονοθεσίων ταλαιπωρούνται αρκετά από τις αλλαγές κατευθύνσεις και οι θερμοκρασίες σε αυτά χτυπάνε “κόκκινο”.



Όπως είναι εύκολα κατανοητό από τα παραπάνω τα προσπεράσματα στην Ουγγαρία δεν είναι πολλά, όπως ακριβώς και στο Μονακό. Γι αυτό το λόγο και παίζουν πάρα πολύ σημαντικό ρόλο οι κατατακτήριες.



Παρά τα πολλά κοινά με το Μονακό η Ουγγαρία έχει μία τεράστια διαφορά. Οι μπαριέρες δεν απειλούν κανέναν καθώς υπάρχει παλετος χώρος για ασφαλή έξοδο μετά από ένα λάθος σε στροφή.



Από θέμα αεροδυναμικής το GP είναι ιδιαίτερα απαιτητικό και οι συνολικά 14 στροφές πονοκεφαλιάζουν τους μηχανικούς.



Συγκεκριμένα εκτός από το ότι θα πρέπει να συνδυάσουν την τελική ταχύτητα στην μεγάλη ευθεία με τις πολλές κλειστές στροφές, θα πρέπει ν βρουν και ένα τρόπο να κυρώσουν τα φρένα. Στις περισσότερες πίστες αυτό γίνεται “φυσικά” στις ευθείες αλλά στο Χουνγκάρορινγκ δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.



Το σιρκουί της Ουγγαρίας μπορεί να είναι επίπονο και χωρίς πολύ θέαμα αφού τα προσπεράσματα απουσιάζουν αλλά δεν παύει να είναι εντυπωσιακό. Ένα μικρό λάθος μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω και όπως είναι αυτή τη στιγμή το πρωτάθλημα όλα μετράνε.