Παραγωγή βιοκαυσίμων-Πρόβλημα;

Ορμώμενοι από την έρευνα του εκτελεστικού διευθυντή του Διεθνούς Ιδρύματος Πολιτικής Έρευνας Τροφίμων, Eric Holt-Giménez, σας παραθέτουμε τις πιθανές επιπτώσεις της ραγδαίας αύξησης παροχής βιοκαυσίμων που θα καταγραφούν στο άμεσο μέλλον.



Την στιγμή που πληθαίνουν τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν βιοκαύσιμα και προβάλλονται μονάχα τα θετικά της νέας μορφής ενέργειας, ενημερωθείτε για κάποια στοιχεία που μάλλον θα πρέπει να μας ανησυχήσουν.



Η οικονομία πολλών χωρών θα επηρεαστεί, το περιβάλλον θα επιβαρυνθεί και φυσικά το μονοπώλιο των εργοστασίων που θα παράγουν τη νέα μορφή ενέργειας, μόνο κακό μπορεί να κάνει στους μικροκαλλιεργητές και θα σας εξηγήσουμε αναλυτικά τι εννοούμε.




Μεγάλες ανάγκες, μικρές προμήθειες



Σύμφωνα με εκτιμήσεις, μέχρι το 2010 το 5,75 % των οχημάτων της Ευρώπης θα χρησιμοποιούν βιοκαύσιμα, ενώ το 2020 το ποσοστό θα φτάσει μέχρι και το 10%, την στιγμή που στις Ηνωμένες Πολιτείες θα χρειάζονται περίπου 35 εκ. γαλόνια ετησίως για μεταφορές.



Κάτι που σημαίνει πως οι απαιτήσεις υπερβαίνουν τις γεωργικές ικανότητες της Νότιας Αμερικής που παράγει αυτή τη στιγμή τα συγκεκριμένα βιοκαυσίμων. Για να γίνουμε ακόμα πιο κατανοητοί, θα σας πούμε ότι για να μπορέσει η Ευρώπη να παράγει από μόνη της βιοκαύσιμα θα πρέπει το 70 τοις εκατό των καλλιεργειών που υπάρχουν ήδη, να μετατραπούν σε καλλιέργειες μόνο βιοκαυσίμων.



Οι Ηνωμένες Πολιτείες από την άλλη θα χρειαστούν να μετατρέψουν τις τεράστιες σε έκταση καλλιέργειες καλαμποκιού και σόγιας σε φυτείες που θα παράχουν επεξεργασμένη αιθανόλη και biodiesel. Επειδή όμως όπως καταλαβαίνεται είναι δύσκολο να γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα, το βάρος για παραγωγή βιοκαυσίμων θα πέσει πάνω στη Νότια Αμερική με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί το περιβάλλον.



Αξίζει να σημειωθεί ότι το ενδιαφέρον των βιομηχανιών για βιοκαύσιμα είναι τεράστιο και φανερό αυτού είναι πως τα τελευταία τρία χρόνια η επένδυση κεφαλαίου στην συγκεκριμένη αγορά έχει αυξηθεί κατά 800 τοις εκατό!!! Και όλα αυτά σε ένα πεδίο όπου δεν έχει ακόμη θεσπιστεί νομικά μέτρα, για το τι μπορούν και τι δε μπορούν να κάνουν οι κολοσσιαίες αυτές εταιρείες.




Όχι και τόσο φιλικό προς στο περιβάλλον



Θα έχετε ακούσει φυσικά πως οι κινητήρες με βιοκαύσιμα είναι φιλικοί προς το περιβάλλον και δεν επιβαρύνουν πολύ το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αυτή είναι βέβαια η μια όψη του νομίσματος, καθώς η άλλη που δεν είναι και τόσο γνωστή, δε μπορούμε να πούμε ότι έχει θετικά δεδομένα.



Όλοι γνωρίζουμε πως η ύπαρξη φυτών και γενικά πρασίνου βοηθάει το περιβάλλον στη μείωση του φαινόμενου του θερμοκηπίου, όταν όμως για την ανάγκη μεγάλης ποσότητας βιοκαύσιμων θα

“θυσιαστούν” πολλά στρέμματα δάσους, η κατάσταση μπορεί να γίνει χειρότερη.



Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες κάθε τόνος πετρελαίου από φοίνικα παράγει διοξείδιο του άνθρακα, 10 φορές περισσότερο απ’ ότι το απλό πετρέλαιο. Τα τροπικά δάση που θα καταστραφούν προκειμένου να πάρουν τη θέση τους τα ζαχαρότευτλα και να μετατραπούν σε αιθανόλη θα παράγουν 50 τοις εκατό περισσότερα βλαβερά αέρια απ’ ότι η βενζίνη!!!



Μεγάλες και καταστροφικές απαιτήσεις

Οι υποστηρικτές των βιοκαυσίμων κάνουν λόγο για προφύλαξη του περιβάλλοντος και όχι καταστροφή. Ίσως αυτό σκέφτηκε και η κυβέρνηση της Βραζιλίας όταν δέσμευσε 200.000 εκτάρια που ανήκουν στο Ατλαντικό οικοσύστημα και συγκεκριμένα στα δάση Cerrado και Pantanal, για την παραγωγή βιοκαυσίμων.



Τα παραπάνω δάση εκμεταλλεύονται μικροκαλλιεργητές που όπως γίνεται εύκολα κατανοητό μπορεί να χάσουν μέρος της δουλειάς τους. Στην Βραζιλία το 40 τοις εκατό της παραγόμενης σόγιας, χρησιμοποιείται για τη νέα αυτή μορφή ενέργειας, ενώ εκτιμήσεις της NASA αναφέρουν πως στον Αμαζόνιο θα καταστρέφονται το πρώτο διάστημα περίπου 325.000 εκτάρια τροπικού δάσους!!!




Μειώνονται οι δουλείες, ωφελούνται οι βιομηχανίες



Ένα ακόμα αρνητικό της ραγδαίας ανάπτυξης των βιοκαύσιμων είναι η μείωση εργατικών χεριών και θα σας εξηγήσουμε αμέσως το γιατί. Στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, σε 100 εκτάρια μοιράζονται περίπου 35 δουλείες.



Για την παραγωγή λαδιού φοίνικα και ζαχαροκάλαμου χρειάζονται περίπου 10 εργάτες, για ευκάλυπτο μόλις δυο, ενώ για τη σόγια περίπου μισός εργάτης σε 100 εκτάρια, πράγμα που σημαίνει ότι μειώνονται οι θέσεις εργασίας και αυξάνεται η εκμετάλλευση.



Μέχρι σήμερα πάντως τα βιοκαύσιμα πωλούνται κυρίως σε τοπικές και περιφερειακές αγορές. Ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες η παραγωγή αιθανόλης είναι μικρή και γίνεται κυρίως από μικροκαλλιεργητές. Με την αυξημένη ζήτηση βιοκαυσίμων που πρόκειται να συμβεί στην αγορά τα επόμενα χρόνια, θα εποφελιθούν δυστυχώς μόνο οι μεγάλες εταιρίες και όχι οι απλοί καλλιεργητές.



Όσο για τις καλλιέργειες άλλων υλικών στις εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα θα καλυφθούν αυτόματα από 500 εκατομμύρια εκτάρια σόγιας στην Νότια Βραζιλία, στη βόρεια Αργεντινή, στη Παραγουάη και στη Νότια Βολιβία.




Αύξηση στις τιμές των πρώτων υλών



Αρνητικές συνέπειες από τη μεταφορά των συμβατικών καυσίμων στα βιοκαύσιμα δε θα έχει μόνο το περιβάλλον αλλά άμεσα και ο ίδιος ο άνθρωπος, καθώς θα αυξηθούν οι τιμές στα τρόφιμα. Το πως προκύπτει αυτό θα σας το εξηγήσουμε αμέσως.



Όταν τα βιοκαύσιμα θα μπουν για τα καλά στην ζωή μας, η παραγωγή θα αυξηθεί με συνέπεια να αυξηθούν οι απαιτήσεις αλλά και οι τιμές στις πρώτες ύλες, δηλαδή στο νερό και στις τροφές.



Συγκεκριμένα έρευνες του Διεθνούς Ιδρύματος Πολιτικής Έρευνας Τροφίμων αναφέρουν πως οι τιμές σε πρώτες ύλες θα αυξηθούν από 20 έως 30 τοις εκατό μέχρι το 2010 και από 26 έως 135 τοις εκατό μέχρι το 2020!!!




Το βάρος στην Λατινική Αμερική



Σε όλες αυτές τις αυξημένες απαιτήσεις της νέας ανανεώσιμης μορφής ενέργειας που μπορεί να προκύψουν στο μέλλον, θα πρέπει να μπουν κάποια όρια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις.



Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι ακόμα έτοιμες να παράγουν μεγάλες ποσότητες βιοκαυσίμων και γι’ αυτό το λόγο το βάρος θα πέσει στην Λατινική Αμερική, όπου το έδαφος και το κλίμα είναι κάτι παραπάνω από κατάλληλο.



Οι βιομηχανίες που θα αναπτυχθούν απότομα σ’ αυτές τις χώρες δε θα ωφελήσει την τοπική οικονομία στις επαρχίες.



Η μόνη λύση που μπορεί να δώσει σημαντικά οφέλη στην επαρχία είναι να χρησιμοποιηθούν τα βιοκαύσιμα όχι ως βασική μορφή ενέργειας, αλλά κατά κάποιον τρόπο ως συμπλήρωμα.