Tα “τεμπέλικα” μυρμήγκια στην υπηρεσία των διασώσεων σε φυσικές καταστροφές
Έρευνα που έκανε Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια επισημαίνει τους τρόπους που η ανθρωπότητα μπορεί να επωφεληθεί, από το πώς λειτουργούν τα μυρμήγκια και δη αυτά που... δεν είναι ακριβώς εργάτες.
- 21 Αυγούστου 2018 22:52
Νέα έρευνα που είχε ως αντικείμενο τον τρόπο που δουλεύουν τα μυρμήγκια και τα ρομπότ, έδειξε πως το να ‘χεις περισσότερους εργάτες δεν σημαίνει ότι έχεις το καλύτερο αποτέλεσμα, όταν η δουλειά γίνεται σε περιορισμένο χώρο. Φάνηκε πως κάποια μυγμήγκια εσκεμμένα μένουν σε αδράνεια, ώστε να μην “μπλοκάρει” το σύστημα.
Γιατί όμως, οι ερευνητές ασχολήθηκαν με μυρμήγκια; Όπως είπαν οι υπεύθυνοι “τα ευρήματα μπορούν να βοηθήσουν στο σχεδιασμό στρατηγικών, ώστε να αποφύγουμε τη συσσώρευση σε περιορισμένα ή γεμάτα κόσμο περιβάλλοντα. Όπως για παράδειγμα, σε επιχειρήσεις αντιμετώπισης καταστροφών“, εξήγησε ο καθηγητής Daniel Goldman,
φυσικός και ειδικός επί της ρομποτικής, στο Georgia Institute of Technology. Πρόσθεσε ότι “η κατανόηση του τρόπου με τον οποίον αποφεύγουν το συνωστισμό τα μυρμήγκια και λειτουργούν αποτελεσματικά στο σκάψιμο τούνελ, μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση καταστάσεων όπου δεν υπάρχουν τροχαία και οι οδηγοί δουλεύουν με περιορισμένη γνώση του τι κάνουν οι άλλοι“.
Ό,τι είδαν οι ερευνητές πως έκαναν τα μυρμήγκια, τα “ζήτησαν” από ρομπότ, τα οποία έβαλαν σε συνθήκες φυσικών καταστροφών. “Αν πήγαιναν όλα μαζί, θα έφραζε η είσοδος. Άρα έπρεπε να βρούμε τρόπο να τα κάνουμε να ελίσσονται και επ’ αυτού δουλεύουμε”.
Τα μυρμήγκια δεν δημιουργούν συνωστισμό
Ο Goldman μελετά επεμβατικά μυρμήγκια εδώ και οκτώ χρόνια. Από τότε που διαπ΄σιτωσε πως το να κατανοήσει τον τρόπο που συνεργάζονται, για να σκάψουν τούνελ μπορούν να ‘χουν πραγματικές συνέπειες στο σχεδιασμό ρομπότ. Η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Science δείχνει πως κάποιες φορές το να κάνεις πίσω, να ‘χεις μια πιο χαλαρή προσέγγιση, είναι ευεργετική ως προς την ολοκλήρωση μιας εργασίας.
Το 30% έκανε το 70% της δουλειάς
Τα μυρμήγκια φαίνεται να ‘χουν βρει τον τρόπο να μη δημιουργούν (να αποφεύγουν) τις κυκλοφοριακές συμφορήσεις. “Έχουμε ζωγραφίσει την κοιλιά των μυρμηγκιών με λαδομπογιά, ώστε να παρακολουθούμε ποια εμφανίζονται στο τούνελ. Ανακαλύψαμε πως το 30% του συνόλου έκανε το 70% της δουλειάς. Ήταν αυτά που εμφανίζονταν στο τούνελ με μεγαλύτερη συχνότητα και έκαναν το σκάψιμο.
Θελήσαμε να μάθουμε γιατί μόνο το 30% σκάβει, ώστε να καταλάβουμε πώς λειτουργούν οι βασικοί νόμοι της φυσικής. Καταλήξαμε στο ότι η ανισότητα στην εργασία δεν οφείλεται στο γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι εργάτες έχουν γνώσεις επί της εκσκαφής“.
Τα μυρμήγκια που ήταν πιο ενεργά, αναγνωρίστηκαν και απομακρύνθηκαν από το σύνολο. “Αυτομάτως, εμφάνιστηκαν άλλα στη θέση τους. Αυτό ήταν για εμάς μια ένδειξη πως η άνιση διανομή δουλειάς μπορεί να είναι ευεργετική για την εκσκαφή. Βρήκαμε ένα λειτουργικό, συνεργατικό όφελος στην φαινομενική ανισότητα του εργασιακού περιβάλλοντος. Χωρίς αυτή, το σκάψιμο απλά δεν γίνεται“.