Νέα διαμάχη μεταξύ ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Δεν είναι λίγες οι φορές, που για τα κακώς κείμενα στον ελληνικό σιδηρόδρομο, ο ΟΣΕ που έχει την ευθύνη της υποδομής και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ που έχει το επιβατικό έργο, αλληλοκατηγορούνται, επιρρίπτοντας ο ένας στον άλλο τις ευθύνες.

Η τελευταία πράξη της διαμάχης, έγινε με αφορμή την ανακοίνωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία αναφέρει ότι «το τελευταίο διάστημα εμφανίζονται δημοσιεύματα που αναδεικνύουν την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι σταθμοί του Προαστιακού Σιδηροδρόμου, αλλά και του κύριου σιδηροδρομικού δικτύου.

Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε. είναι ενήμερη για την κατάσταση αυτή -τόσο από αυτοψίες που η ίδια συστηματικά διενεργεί, όσο και από παράπονα των επιβατών της- και έχει επανειλημμένα απευθυνθεί στα αρμόδια όργανα του ΟΣΕ, που είναι υπεύθυνος για τη συντήρηση και ασφάλεια των σταθμών, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, ουδεμία μέριμνα έχει ληφθεί για τη βελτίωση των υποδομών αυτών.

Η κατάσταση αυτή έχει ως συνέπεια, την ταλαιπωρία των επιβατών που επιλέγουν να μετακινηθούν με το τραίνο, ταυτόχρονα όμως πλήττεται και η εικόνα του σιδηροδρόμου, μια εικόνα που δεν βελτιώνεται μόνο με γρήγορα τραίνα, αλλά απαιτεί και την αξιοπρεπή και ασφαλή πρόσβαση σε αυτά.»

Λίγο αργότερα, ο ΟΣΕ εξέδωσε τη δική του ανακοίνωση, χρησιμοποιώντας έρευνα της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ) για το επίπεδο ικανοποίησης των επιβατών στις μετακινήσεις με τραίνο. Σύμφωνα με την έρευνα, οι κύριες αιτίες παραπόνων (83,91% του συνόλου) στον σιδηρόδρομο αφορούν τις υπηρεσίες, την κατάσταση του τροχαίου υλικού, την τιμολόγηση μέσα στις αμαξοστοιχίες, τα δρομολόγια  και όχι στους σταθμούς του δικτύου.

Ειδικότερα στην κοινοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας αναφέρονται τα εξής:

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το επιβατικό κοινό κατά τη μεταφορά του με το Σιδηρόδρομο αφορά στην εφαρμοζόμενη τιμολογιακή πολιτική. Στην κατηγορία αυτή («Τιμολογιακά») εκτός από τα παράπονα που αφορούν την τιμή του εισιτηρίου, υπάρχουν κι εκείνα που αφορούν σε θέματα επιστροφής χρημάτων ή συμψηφισμού ή αλλαγής εισιτηρίου κ.λπ.

Οι πέντε (5) πρώτες σε αριθμό παραπόνων κατηγορίες, είναι τα «Τιμολογιακά», τα «Λοιπά» (περιλαμβάνονται παράπονα που αφορούν προτάσεις επανεκτίμησης παλιών δρομολογίων ή δημιουργίας νέων, διευκολύνσεις πληρωμών, παράπονα για έλλειψη θέρμανσης – ψύξης ή εξαερισμού εντός των αμαξοστοιχιών κ.λπ.), οι «Καθυστερήσεις», οι «Πληροφορίες» και το «Προσωπικό» και αποτελούν το 83,91% του συνόλου των παραπόνων».

Και η ανακοίνωση του ΟΣΕ συνεχίζει:

«Καταρχήν το γεγονός ότι η κατάσταση των υποδομών βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, ως αποτέλεσμα των επιβαρύνσεων που αναγκαστικά προκαλούνται από την υλοποίηση νέων και σημαντικών έργων, είναι μια πραγματικότητα. Τα έργα αυτά ολοκληρώνονται με ρυθμούς παράδοσης που χαρακτηρίζονται ραγδαίοι, σε αντίθεση με την πραγματικότητα που επικρατούσε μέχρι το 2014.

Θα πρέπει  να επισημανθεί επιπλέον το γεγονός ότι με απόφαση της ελληνικής πολιτείας, ο ΟΣΕ επιβαρύνθηκε με συνολική ζημία άνω των 700 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να καταστεί εφικτή η ιδιωτικοποίηση της συγκεκριμένης εταιρείας παροχής σιδηροδρομικού έργου.

Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης της εταιρείας, ήδη από το 2008, συμπαρέσυρε και ολόκληρο το προσωπικό διαχείρισης σταθμών που ήταν διαθέσιμο στον ΟΣΕ, με αποτέλεσμα τη διαρκή και μόνιμη υποστελέχωσή του, μέχρι σήμερα.

Με δεδομένα τα παραπάνω, ο ΟΣΕ έχει καταβάλλει τα μέγιστα των προσπαθειών προκειμένου να εξυπηρετήσει τόσο τους παρόχους σιδηροδρομικού έργου όσο και τους επιβάτες γενικότερα.

Για την τεκμηρίωση των παραπάνω σημειώνουμε:

Την προσπάθεια ενεργοποίησης και ένταξης σε παραγωγική λειτουργία από τον ΟΣΕ, των συστημάτων  ενημέρωσης των επιβατών και την παροχή πληροφορίων, που παρά το γεγονός ότι παρελήφθησαν την προηγούμενη δεκαετία , παραμένουν ανενεργά.

Τη δημιουργία ειδικής διεύθυνσης στον Οργανισμό  που θα εξειδικεύεται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των επιβατών, παρέχοντας και την κατάλληλη στελέχωση (παρά το ήδη ελλιπές προσωπικό του και ευρύτερα τους περιορισμένους πόρους του). Επισημαίνονται επίσης η ασάφεια και τα κενά σε θεσμικά ζητήματα αρμοδιοτήτων που επέφερε ο Νόμος 3891/2010. 

Την υλοποίηση στο πλαίσιο του επιχειρησιακού του προγράμματος, ενός ανεπτυγμένου σχεδίου δράσης για την συντήρηση και την ανάπτυξη των σταθμών με σημαντικό προϋπολογισμό και διάθεση ίδιων πόρων.

Την υπεράνθρωπη προσπάθεια του προσωπικού του να εξυπηρετεί τους επιβάτες σε όλα τα επιμέρους ζητήματα που προκύπτουν, παρά το γεγονός ότι οι δραστηριότητες αυτές στη διεθνή σιδηροδρομική πρακτική αποτελούν αντικείμενο των παρόχων σιδηροδρομικού έργου.

Φαίνεται σαφώς από τα παραπάνω και από τα διαφαινόμενα στη σιδηροδρομική πραγματικότητα της χώρας,  ότι ο μόνος στη χώρα που πραγματοποιεί επενδύσεις και συμβάλει αποτελεσματικά στην αλλαγή της πραγματικότητας, προς ένα καλύτερο αύριο, είναι ο δημόσιος χώρος με τη συμβολή της πολιτείας.»