Ο πολιτικός σεισμός στο Βερολίνο προκαλεί ναυτία στην Ευρώπη

Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός ότι τα αποτελέσματα των Γερμανικών εκλογών προκαλούν «πολιτικό σεισμό» στο Βερολίνο που οδηγεί σε βέβαια κατάσταση «ναυτίας» την  Ευρώπη και ιδίως τις χώρες του νότου.

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία των exit polls: Την πρώτη θέση καταλαμβάνει το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU/CSU) της Άνγκελα Μέρκελ με ποσοστό 32,7%, το χαμηλότερο ποσοστό που έχουν συγκεντρώσει οι Χριστιανοδημοκράτες τα τελευταία 70 χρόνια. Δεύτεροι έρχονται οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) με 20,2%, ενώ τα βλέμματα συγκέντρωσε το ακροδεξιό κόμμα του η Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD) που για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από 50 χρόνια κατάφερε να εισέλθει στη Γερμανική Βουλή συγκεντρώνοντας το 13,4% των ψήφων. Η παρουσία μ’ αυτά τα ποσοστά του κόματος αυτού, φέρνει στον νου ιστορικές αναφορές και εφιάλτες.

Παρά την καλή οικονομική και πολιτική θέση της Γερμανίας τα τελευταία χρόνια και πάρα το γεγονός ότι με τις πολιτικές της, στην νότια  Ευρώπη και στην Ελλάδα ανατράπηκε η πραγματική κοινωνική δικαιοσύνη υπέρ της Γερμανικής οικονομίας, όμως ο πραγματικός  νικητής των γερμανικών εκλογών είναι η ξενοφοβία, η τρομοκρατική απειλή και η προφανής αδυναμία αντιμετώπισης των μεγάλων ζητημάτων της Ευρώπης, όπως του μεταναστευτικού. Η μεγάλη ήττα της Μέρκελ οφείλεται μεταξύ άλλων γιατί ενώ οι Γερμανοί ευημερούσαν, αγνοήθηκε ότι οι πολίτες ψηφίζουν κυρίως με τις φοβίες και με τους φόβους τους. Να γιατί κέρδισε «η Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD)»: εκμεταλλεύθηκε το προεκλογικό κλίμα. Το επίκεντρο της ατζέντας για τους ψηφοφόρους βρέθηκαν μεταξύ άλλων το προσφυγικό και η μετανάστευση, η ασφάλεια και η καταπολέμηση της εγκληματικότητας, καθώς και οι κοινωνικές ανισότητες, όπως σημειώνουν πολιτικοί αναλυτές.

Η κατάσταση στην Ευρώπη απαιτεί άμεσα μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με τη μετεξέλιξη της Ε.Ε. Μια τέτοια συζήτηση, δεν θα είναι μετά τις γερμανικές εκλογές  καθόλου εύκολη: Η σύνθεση της νέας γερμανικής  κυβέρνησης, καθώς και αυτή της νέας γερμανικής Βουλής , θα έχει τεράστια  σημασία για το μέλλον της Ευρώπης και φυσικά της χώρας μας.

Η συζήτηση στη γερμανική Βουλή ζητημάτων όπως η Ευρώπη, η ελληνική κρίση, το μεταναστευτικό και το Ισλάμ δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση για τη Γερμανίδα καγκελάριο, με την παρουσία δυνάμεων με σαφή αντίθεση στα ζητήματα αυτά. Από την αρχή της ίδρυσης του το 2013 το AfD απέρριπτε τη χορήγηση βοήθειας προς την Ελλάδα.

Μάλιστα, την πρώτη περίοδο της ύπαρξης του το θέμα αυτό είχε την ίδια σημασία όπως και προσφυγικό αργότερα. Αν και στο εκλογικό πρόγραμμα των Φιλελευθέρων (FDP) δεν τίθεται ρητά θέμα Grexit, το πλαίσιο όμως που περιγράφεται για το πώς και με ποια κριτήρια θα πρέπει να λειτουργεί η Ευρωζώνη, θέτει την Ελλάδα εκτός. Ο πρόεδρος του κόμματος (FDP) Κρίστιαν Λίντνερ έχει πει ότι: «Θα πρέπει να σταματήσει η αβεβαιότητα για την Ελλάδα και τους Γερμανούς φορολογούμενους». Η σύνθεση της νέας γερμανικής βουλής φαίνεται ότι θα δυσκολέψει την επίτευξη λύσεων για το ελληνικό χρέος. Τα νεοεισερχόμενα κόμματα “Φιλελεύθεροι” και “Εναλλακτική για τη Γερμανία” απορρίπτουν εκ των προτέρων τα προγράμματα διάσωσης. Η συμμετοχή των Πρασίνων στη νέα Κυβέρνηση ενδεχομένως να λειάνει τις θέσεις της προεκλογικής περιόδου των Φιλελευθέρων. Όμως σε κάθε περίπτωση τα ζητήματα που μας απασχολούν θα είναι εξαιρετικά περίπλοκα.

Είναι λοιπόν προφανές ότι η εκλογική αναμέτρηση στην Γερμανία, έφερε νέα σημαντικά και επείγοντα  ζητήματα τόσον για το μέλλον της Ευρώπης, όσον και για την ελληνική κρίση που εύλογα προκαλούν «ναυτία»,  για την πιθανή αντιμετώπισή τους.

Και τώρα τι κάνουμε; Να μην περιμένουμε τους «βαρβάρους»;

Η απάντηση ούτε εύκολη είναι. Ούτε είναι ξεκάθαρο το τοπίο, όμως μάλλον πρέπει να κοιτάξουμε στα σοβαρά αφήνοντας τις καθημερινές μας διαφορές κατά μέρος στον λίγο χρόνο που απομένει, να δούμε το μέλλον μας και τον σκοπό μας, γιατί αυτήν τη φορά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από το 2010 όχι  μόνο για μας αλλά και για όλη την Ευρώπη. Τώρα  πρέπει να βγάλουμε άμεσα τα συμπεράσματα μας.

ΥΓ: Η δέκατη στροφή του εθνικού μας ύμνου, ο οποίος γράφτηκε το 1823 από τον Διονύσιο Σολωμό, απαντά στο ερώτημα μου:

« Μοναχή το δρόμο επήρες

και ξανάρθες μοναχή. Δεν είν΄ εύκολες οι θύρες,

αν η χρεία τες κουρταλεί.»

(Φωτό: AP / Matthias Schrader)

*Ο Αντώνης Αργυρός είναι δικηγόρος και νομικός Σύμβουλος του Πανεπιστημίου Αθηνών.