Φιλελευθερισμός με ανθρώπινο πρόσωπο

Η μάχη των εκλογών, τουλάχιστον σε περιόδους μίας κάποιας σχετικής πολιτικής κανονικότητας, κρίνεται στο κέντρο και στο κέντρο στρέφουν το βλέμμα τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ επισφράγισε τη στροφή ΣΥΡΙΖΑ σε μία “φιλοαναπτυξιακή” ατζέντα διαβεβαιώνοντας ότι το κόμμα το οποίο κάποτε κατηγορείτο ότι θα έβγαζε τη χώρα απο το ευρώ, δεν υπάρχει πια.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ από την πλευρά του έβαλε τη δική του, ξεκάθαρα φιλελεύθερη, ατζέντα με έμφαση στην πίστη στον ιδιωτικό τομέα και σε ένα μικρό αλλά αποτελεσματικό δημόσιο. Και ταυτόχρονα έκανε άνοιγμα στο κέντρο, σχολίασε με χιούμορ ότι εκείνος κοιτάει και αριστερά και δεξιά, διαβεβαίωσε ότι δεν τον ενδιαφέρει τι ψήφισε κανείς στις προηγούμενες εκλογές και έκανε για πρώτη φορά τόσο πολλές αναφορές στον εργαζόμενο και στην κοινωνία, θέλοντας να καταδείξει ότι ο φιλελευθερισμός βελτιώνει την κατάσταση για τον πολίτη εν τέλει. Οι αναφορές αυτές ικανοποίησαν κατά τα φαινόμενα και τη λεγόμενη “λαϊκή δεξιά”, όση έχει παραμείνει δηλαδή εντός ΝΔ μετά την κυβέρνηση Σαμαρά.

Το κέντρο στο οποιο στοχεύει ο Μητσοτάκης δεν είναι όμως τόσο ο περίφημος “μεσαίος χώρος” όσο ένα φιλελεύθερο κέντρο, το οποίο τρόπο τινά καλείται να διαμορφώσει η σημερινή ΝΔ.

Η αναφορά του στην ανισότητα ως φυσική κατάσταση αξιοποιήθηκε όπως ήταν εύλογο από την κυβέρνηση, ωστόσο για να είμαστε ειλικρινείς δεν είπε τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από αυτό που πρεσβεύει ο φιλελευθερισμός, δηλαδή ότι η απόλυτη εξάλειψη των ανισοτήτων δεν είναι δυνατή, ούτε όμως και ορθή αφου στερεί τη δυνατότητα στους πιο άξιους να διακριθούν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως κατηγορεί το Μητσοτάκη για νεοφιλελευθερισμό, αλλά για αυτό τον κατηγορούσε έτσι κι αλλιώς. Το στοίχημα για τον πρόεδρο της ΝΔ στην πραγματικότητα είναι να πείσει με τη δική του ατζέντα την κοινωνία και αυτό έδειξε να το γνωρίζει.

Παραδέχθηκε χαρακτηριστικά στη συνέντευξη τύπου πως γνωρίζει πολύ καλά ότι ορισμένα πραγματα που είχε πει στην ομιλία του το βράδυ του Σαββάτου στο Βελλίδειο Μέγαρο, μπορεί να προκάλεσαν εντύπωση ή ακόμη και να ξένισαν. Όμως αυτές είναι οι ιδέες μου, με αυτές εξελέγην πρόεδρος της ΝΔ και για αυτές θέλω να πείσω την κοινωνία, πρόσθεσε. Και έχει δίκιο: Εάν είναι να γίνει πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να γίνει έχοντας πείσει για μία ατζέντα, η οποία τον εκφράζει και την οποία πιστεύει. Διότι διαφορετικά δε θα μπορει να την εφαρμόσει.

Ως προς το τελευταίο έδειξε εξάλλου αποφασισμένος, αναφερομενος στη δική του κυβέρνηση, δηλαδή ότι θα είναι μία κυβέρνηση στην οποια θα μετέχουν όσοι πιστεύουν στη συγκεκριμένη πολιτική. Μάλλον έμαθε το μάθημα από τα παθήματα Σαμαρά, του οποίου ο τελευταίος ανασχηματισμός με Γιακουμάτο το 2014 προς αγραν ψήφων της λαϊκής δεξιάς δεν απέδωσε.

Ενδεικτικό ειναι επίσης πως όταν ρωτήθηκε ο Μητσοτάκης εάν πιστεύει ότι υπάρχει ρεύμα πλειοψηφίας για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, απάντησε ότι, και να μην υπάρχει εκείνος θα προσπαθούσε να πείσει την κοινωνία να αποδεχτεί την αλλαγή ή θα προχωρούσε ούτως ή άλλως σε αυτό που πιστεύει σωστό, εκτιμώντας ότι εν τέλει θα αποδειχθεί η ορθότητα της επιλογής του.

Μπορεί όμως τελικά πράγματι ο πρόεδρος της ΝΔ να πείσει την κοινωνία ότι μία καθαρά φιλελεύθερη ατζέντα, με απλοποίηση πχ των περιβαλλοντικών όρων και των διαδικασίων για προσέλκυση επενδύσεων, με εκχώρηση υπηρεσιών του δημοσίου όπως ακόμη και οι φορολογικοί έλεγχοι και η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα και με πρόκριση των επιχειρησιακών συμβάσεων μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη, θα αποβεί προς όφελος του πολίτη και εργαζόμενου; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε σίγουρος, με βάση την επικοινωνία που εχει με τον κόσμο, ότι το σχέδιο του βρίσκει απήχηση στην κοινωνία. Εν τέλει βέβαια σε αυτό το ερώτημα, όπως και στη νέα επιχειρηματικη ατζέντα Τσίπρα, την απάντηση θα δώσει η κάλπη. 

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού του News 24/7