Επιτάφιος αντί Χριστουγέννων στο Αιγαίο

Επιτάφιος αντί Χριστουγέννων στο Αιγαίο
"Βουνό" από σωσίβια μεταναστών Santi Palacios/AP Photo

Ο Γιάννης Αλμπάνης γράφει για το αδιέξοδο της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ, για τα ευρωπαϊκά "αντικίνητρα" και την αξία της ανθρώπινης ζωής που κινδυνεύει να τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Τα πολύνεκρα ναυάγια στο Αιγαίο ρίχνουν βαριά σκιά στα φετινά Χριστούγεννα. Μέσα σε τέσσερα εικοσιτετράωρα ναυάγησαν τρία σκάφη που μετέφεραν πρόσφυγες και μετανάστες, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον τριάντα ένας άνθρωποι. Ο μακάβριος απολογισμός είναι προσωρινός, αφού υπάρχει μεγάλος αριθμός αγνοουμένων.

Νέα διαδρομή

Τα ναυάγια έγιναν κοντά στην Πάρο, τη Φολέγανδρο και τα Αντικύθηρα. Από τις τοποθεσίες τους επιβεβαιώνεται ότι έχει ανοίξει μια νέα μεταναστευτική διαδρομή. Οι διακινητές φαίνεται ότι επιλέγουν να παρακάμπτουν την Ελλάδα και να οδηγούν τα σκάφη τους από την Τουρκία κατευθείαν στην Ιταλία, αφού πρώτα διασχίσουν το Αιγαίο και κάνουν τον περίπλου της Πελοποννήσου. Ήδη στην Ιταλία είναι σημαντικός ο αριθμός των αφίξεων από την Τουρκία.

Δεν χρειάζεται αναλυτική εξήγηση για το πόσο επικίνδυνο είναι να διανύσει κανείς μια τόσο μεγάλη θαλάσσια διαδρομή εν μέσω του χειμώνα με σκάφη που μόνο αξιόπλοα δεν είναι.

Το αδιέξοδο

Οι δραματικές εξελίξεις στο Αιγαίο αναδεικνύουν εκ νέου το αδιέξοδο της μεταναστευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ευρωπαϊκή πολιτική της οποίας η Ελλάδα εφαρμόζει την πλέον σκληρή εκδοχή, στηρίζεται σε δύο πυλώνες:

Πρώτον, στο ασφυκτικό κλείσιμο των συνόρων, μέσα από διαρκή επιτήρηση, στρατόπεδα κράτησης, περιορισμό σε βαθμό κατάργησης του ασύλου, «αναχαιτίσεις» και pushbacks.

Δεύτερον, στη δημιουργία «αντικινήτρων» για να μην έρχονται στην ΕΕ πρόσφυγες και μετανάστες. Τα «αντικίνητρα» είναι αυτό που στην καθομιλουμένη ονομάζεται «να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη».

Κάθε φορά όμως που «κλείνει» μια μεταναστευτική διαδρομή, ανοίγει μια άλλη, ως επί το πλείστον πολύ πιο επικίνδυνη. Αυτό άλλωστε βλέπουμε να συμβαίνει τώρα με την παράκαμψη της Ελλάδας. Η μία χώρα – μέλος πετάει το μπαλάκι στην άλλη, την ώρα που η θάλασσα γεμίζει πτώματα.

Τα δε ευρωπαϊκά «αντικίνητρα» μοιάζουν ανίσχυρα απέναντι στο κίνητρο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς. Μόνο άνθρωποι που δεν έχουν καμία εναλλακτική στην πατρίδα τους είτε λόγω πολέμου είτε λόγω εξαθλίωσης, είναι διατεθειμένοι να μπουν σε ένα σαπιοκάραβο για να διασχίσουν τη μισή Μεσόγειο μέσα στον χειμώνα. Ο αριθμός αυτών που είναι διατεθειμένοι να πάρουν το ρίσκο είναι τόσο μεγάλος που είναι πρακτικά αδύνατο να τους σταματήσουν στο σύνολό τους οι όμορες χώρες της ΕΕ, ακόμα και όταν δεν παίζουν παιχνίδια εργαλειοποίησής τους.

Η αξία της ανθρώπινης ζωής.

Υπάρχουν αρκετές ρεαλιστικές και ανθρωπιστικές προτάσεις για να βελτιωθεί η κατάσταση στο προσφυγικό/μεταναστευτικό, όπως το να ανοίξουν ασφαλείς δίοδοι για τους αιτούντες άσυλο. Όμως πριν συζητήσουμε τις ενδεδειγμένες λύσεις σε ένα ζήτημα, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει αυτό το ζήτημα στις πραγματικές διαστάσεις του.

Η εκατόμβη στο Αιγαίο δεν καθίσταται μείζον πολιτικό ζήτημα, δεν αξιολογείται ως κεντρική είδηση, δεν γίνεται viral στα social media. Ας σκεφτούμε τι σάλος θα είχε ξεσηκωθεί αν οι 31 νεκροί δεν ήταν μετανάστες και πρόσφυγες, αλλά τουρίστες ή Έλληνες πολίτες. Ας αναλογιστούμε τι φοβερή απειλή συνιστά για τις αξίες της κοινωνίας μας αυτή η διαβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής, αναλόγως της εθνικότητας. Στο παρελθόν, κάθε φορά που κάποιες ζωές καθίσταντο λιγότερο σημαντικές από τις υπόλοιπες, αργά ή γρήγορα ετίθετο σε αμφισβήτηση η ίδια η αξία της ανθρώπινης ζωής.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα