Τοξικότητα, χρήμα και influencers: Οι εκλογές όπως (δεν πρέπει) να είναι

Δεν ξέρω αν στις εκλογές ισχύει το «κάθε χρόνο και χειρότερα» ή αν όσο μεγαλώνουμε χάνουμε την (πολιτική) υπομονή μας. Το σίγουρό είναι ότι η τρέχουσα προεκλογική περίοδος εκτυλίσσεται ακόμα χειρότερα από ό,τι την περίμεναν οι απαισιόδοξοι. Έχουμε μπόλικη σκανδαλολογία αλλά λίγη προγραμματική αντιπαράθεση, πολλές υποσχέσεις αλλά λίγες τεκμηριωμένες προτάσεις, πολλή τοξικότητα αλλά λίγα επιχειρήματα. Αυτά δηλαδή που είχαμε πάντοτε, αλλά σε ακόμα χειρότερη εκδοχή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι τώρα δεν έχει γίνει η παραμικρή συζήτηση για το πώς θα αντιμετωπίσουμε μια ενδεχόμενη μετατροπή της τραπεζικής αναταραχής σε μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση. Ενδεχόμενο καθόλου απίθανο πια. Για να μη συζητήσουμε την παντελή απουσία συζήτησης σχετικά με την κλιματική κρίση, που συνιστά θανάσιμη απειλή για τη ζωή στον πλανήτη όπως την έχουμε γνωρίσει.

Οι εκλογές αποδεικνύουν την ολοένα μεγαλύτερη απόσταση της «μεγάλης πολιτικής» από την πραγματική πολιτική.

Το πολιτικό χρήμα

Μέσα σ’ ένα περιβάλλον οικονομικής δυσπραγίας όπου η κοινωνική πλειονότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγάλη πτώση της αγοραστικής δύναμής της, γινόμαστε ξανά μάρτυρες προεκλογικών εκστρατειών που καταφανώς κοστίζουν πολύ, πάρα πολύ. Για μια ακόμα φορά γεννιούνται τα ερωτήματα πού έχει βρεθεί όλο αυτό το χρήμα και, κυρίως, με ποιες προσδοκίες δίνεται -γιατί ως γνωστό, δεν είναι πολλοί αυτοί που ξοδεύουν χάριν γούστου.

Για μια ακόμα φορά επίσης τίθεται επί τάπητος το ζήτημα της απουσίας αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου του πολιτικού χρήματος. Όπως συμβαίνει με τα Πόθεν Έσχες των βουλευτών, δεν υπάρχουν απλώς παραθυράκια, αλλά ορθάνοιχτες πόρτες για να διοχετευτεί χρήμα κατά το δοκούν. Το πολιτικό χρήμα όμως είναι βασικός μοχλός φαλκίδευσης της δημοκρατίας, αφού δίνει τη δυνατότητα στη μειονότητα των οικονομικά ισχυρών να ελέγξει τις αποφάσεις των πολιτικών. Η απουσία ελέγχου του σημαίνει αδυναμία προστασίας της δημοκρατίας.

Οι influencers

Μαζί με την τοξικότητα και το πολιτικό χρήμα, πάει και το star system. Για την ακρίβεια, η έκρηξή του γιατί συχνά στο παρελθόν η ιδεολογία και η ικανότητα έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τη δημοτικότητα. Έχω την αίσθηση όμως ότι ποτέ άλλοτε η πολιτική ουσία δεν είχε θυσιαστεί σε τέτοιο βαθμό στο βωμό των επικοινωνιακών σκοπιμοτήτων. Δημιουργείται η εντύπωση ότι βασικό κριτήριο επιλογής νέων υποψηφίων είναι το πόσο γνωστοί είναι στο κοινό και όχι η συνάφειά τους με την ιδεολογία του κόμματος, η προηγούμενη ενασχόλησή τους με τα κοινά και οι πραγματικές δυνατότητές τους στη διαχείριση των δημόσιων πραγμάτων. Influencer να είναι και ας είναι και άσχετoς με την πολιτική, διάσημος να είναι και ας έλεγε τα αντίθετα από αυτά που λέει το κόμμα…

Μπορούμε να μιλήσουμε για διαστρέβλωση του αιτήματος της ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού. Μακάρι να διαψευστούμε, αλλά οι νέοι που μπαίνουν στις λίστες μοιάζουν χειρότεροι από τους παλιούς, οι οποίοι βέβαια δεν είχαν εντυπωσιάσει με την πολιτεία τους.

Δεν είναι όλοι ίδιοι

Μέσα σε αυτό το ζοφερό προεκλογικό κλίμα που συμβαίνουν όσα δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν στις εκλογές, καλό είναι να μην ξεχνάμε το εξής: ακόμα και μια δημοκρατία που δεν λειτουργεί όπως τη θέλουμε, είναι πολύ προτιμότερη από τη μη δημοκρατία. Καλό είναι επίσης να μην ξεχνάμε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι και ότι έχουμε τη δύναμη της επιλογής αν όχι των καλύτερων, τουλάχιστον αυτών που μοιάζουν λιγότεροι κακοί. Και κυρίως να μην ξεχνάμε ότι οι όσοι παίζουν με το «όλοι ίδιοι είναι» δεν θέλουν μια καλύτερη δημοκρατία, αλλά επιδιώκουν να μας πασάρουν έναν «σωτήρα» που θα την καταργήσει. Πραγματική δημοκρατία χρειαζόμαστε, όχι «σωτήρες».

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις