Όστις σκάπτει λάκκον…

Υποτίθεται ότι μοναδική έγνοια της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία και το πώς θα αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της ακρίβειας, που γονατίζει νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Γιατί λέμε μοναδική έγνοια; Διότι έτσι έπρεπε να είναι. Και καθετί άλλο, που περιέχει το στοιχείο του πολιτικαντισμού, τουλάχιστον σ’ αυτήν τη φάση, θα έπρεπε να παραμερίζεται.

Αμ δε. Κάποιοι κυβερνητικοί εγκέφαλοι, οι οποίοι δεν γίνεται να δουλεύουν χωρίς τη γνώση ή την παρότρυνση του πρωθυπουργού, επεξεργάζονται σχέδια αλλαγής του εκλογικού νόμου.

Φυσικά, αυτό δεν είναι πρωτόγνωρο στην ελληνική πολιτική ζωή. Οι εκλογικοί νόμοι άλλαζαν κάθε φορά με τρόπο που βόλευε το εκάστοτε κόμμα το οποίο βρισκόταν στην εξουσία. Όμως, τώρα συμβαίνει το εξής παράδοξο: ο ισχύων εκλογικός νόμος, τον οποίο θέλει να αλλάξει η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι νόμος που η ίδια ψήφισε λίγους μήνες μετά την εκλογική νίκη της (Γενάρης 2020)!

Δεν γνωρίζουν ότι και μόνο η ανακίνηση τέτοιου θέματος δείχνει ανησυχία και ηττοπάθεια για τις επόμενες εκλογές; Το γνωρίζουν, αλλά υπολογίζουν ότι αυτό που προέχει είναι να ξανακυβερνήσουν αυτοδύναμοι κα να μην ψάχνουν δεξιά κι αριστερά για συνεταίρο.

Για τους μη μυημένους πρέπει να πούμε ότι οι (πρώτες) προσεχείς εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική κι έτσι η αυτοδυναμία αποκλείεται. Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι να χρειαστούν και δεύτερες, οι οποίες θα γίνουν με την ενισχυμένη αναλογική, που ψήφισε η παρούσα κυβέρνηση. Για να επιτευχθεί(έστω ισχνή) αυτοδυναμία, θα χρειαστεί ποσοστό γύρω στο 38%.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι συν αυτώ γνωρίζουν ότι αυτό είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να επιτευχθεί, παρά τις θριαμβευτικές δημοσκοπήσεις, που εμφανίζουν διψήφια τη διαφορά της ΝΔ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό οι κυβερνητικοί εκλογομάγειροι διοχετεύουν στον φιλοκυβερνητικό Τύπο ότι ο (δικός τους) εκλογικός νόμος πρέπει να αλλάξει προς δύο κατευθύνσεις. Η μία είναι να παίρνει το πρώτο κόμμα επιπλέον μπόνους δέκα εδρών, αν η διαφορά του από το δεύτερο είναι μεγάλη πχ διψήφια. Η δεύτερη κατεύθυνση είναι να πέσει το ποσοστό που χρειάζεται για τη αυτοδυναμία και από το 38% να πάει, ας πούμε, στο 35%-36%.

Αυτό που δεν υπολογίζουν ο πρωθυπουργός και οι εκλομάγειροί του είναι η πιθανή αντίδραση του εκλογικού σώματος. Όχι τόσο στην προκλητική και εντελώς καιροσκοπική αλλαγή του νόμου, που οι ίδιοι έφεραν και ψήφισαν. Άλλωστε, οι ψηφοφόροι δεν πολυσκοτίζονται γι’ αυτά. Σκοτίζονται, όμως, πολύ γι’ αυτό που συμβαίνει στα πρατήρια καυσίμων, στα ράφια των σουπερ μάρκετ και στους λογαριασμούς ρεύματος και αερίου.

Ηδη η συντριπτική πλειονότητα των ερωτωμένων, ακόμα κα στις πολύ φιλικές για τα ΝΔ δημοσκοπήσεις, εκφράζεται αρνητικά για το κυβερνητικό έργο. Έτσι, ακόμα κι αν η ΝΔ νικήσει μ άνεση, είναι πιθανό το ποσοστό της να είναι χαμηλότερο από αυτό που θα απαιτείται για την επίτευξη αυτοδυναμίας και με τον νέο, αλλαγμένο, νόμο. Και τότε ενδέχεται να αναζητηθούν άλλες κυβερνητικές λύσεις.

Έχει συμβεί στο παρελθόν ένας εκλογικός νόμος να στραφεί εναντίον του κόμματος που τον ψήφισε. Θύμα ενός τέτοιου νόμου έπεσε το 1993 η ΝΔ με αρχηγό τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε επαναφέρει την ενισχυμένη αναλογική, πιστεύοντας ότι ο τότε αντίπαλός του Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ είχαν ξοφλήσει. Όμως, στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1993 το ΠΑΣΟΚ θριάμβευσε και κατέκτησε άνετη αυτοδυναμία. Η ΝΔ είχε πέσει στην παγίδα που η ίδια έστησε στον αντίπαλό της.

Φυσικά, οι συνθήκες σήμερα είναι διαφορετικές. Όμως, ουδείς γνωρίζει ακόμα σε ποιες συνθήκες θα γίνουν οι προσεχείς εκλογές. Γι’ αυτό ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ, θεοσεβούμενοι άπαντες, καλό είναι να γνωρίζουν την προειδοποίηση της Γραφής: «Όστις σκάπτει λάκκον θέλει πέσει εις αυτό και ο λίθος επιστρέψει εις τον κυλίοντα αυτόν».

Σε απλά ελληνικά είναι ο ορισμός του αυτεπίστροφου (μπούμερανγκ)…