Η σημασία της εμπιστοσύνης για τις καταθέσεις των Ελλήνων

Η σημασία της εμπιστοσύνης για τις καταθέσεις των Ελλήνων

Πάνω που η συζήτηση πάει να επεκταθεί στο ποιά κίνητρα θα δοθούν, έστω για το νέο χρήμα, για να γυρίσουν τα πολυπόθητα κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες, ξαφνικά, λες και... μας ματιάζουν, η κατάσταση ανατρέπεται

«Συγκοινωνούντα δοχεία» οι καταθέσεις, με την εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Με την παραμικρή ανησυχία, καθυστέρηση, «σούσσουρο» αναφορικά με την πορεία της χώρας, οι καταθέσεις «μεταναστεύουν», εντός και εκτός συνόρων. Από την άλλη πλευρά, μόλις κάτι πάει να φανεί, αν όχι ρόδινο, τουλάχιστον «υποσχόμενο μια σταθερότητα», τότε δειλά δειλά, επιστρέφουν.

Και αυτό το γαϊτανάκι είναι το παιχνίδι που παίζεται όλα τα χρόνια της κρίσης. Πάνω που η συζήτηση πάει να επεκταθεί στο ποιά κίνητρα θα δοθούν, έστω για το νέο χρήμα, για να γυρίσουν τα πολυπόθητα κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες, ξαφνικά, λες και… μας ματιάζουν, η κατάσταση ανατρέπεται. Και οι καταθέσεις ξαναφεύγουν….

Τι έχει συμβεί τον Ιανουάριο, που ακούγεται ότι «απογειώθηκαν» από το τραπεζικό σύστημα καταθέσεις, μετά την ήδη υποχώρησή τους το Δεκέμβριο στα 100,7 δις ευρώ για τους ιδιώτες (από 102,65 δις ευρώ το Νοέμβριο2 016) . Κατ΄αρχήν, ξαναζωντάνεψε ο εφιάλτης του Grexit. Η καθυστέρηση στην αξιολόγηση, αφενός μεν καθιστά πιο καχύποπτους τους Ελληνες καταθέτες, αφετέρου δίνει τροφή σε Κασσάνδρες που θέλουν να μιλούν για κούρεμα καταθέσεων, αν- ακόμη και εκτός Grexit- τεθεί θέμα νέας ανακεφαλαιοποίησης (από τα stress tests του ΄18).

Οσο και αν βροντοφωνάζουν οι τραπεζίτες την ανάγκη για άμεση ολοκλήρωση της αξιολόγησης, η κατάσταση δεν έχει προς ώρας ξεφύγει ανεπιστρεπτί. Αυτό που καταφέρνουμε ως χώρα είναι δυστυχώς να τρομάζουμε την αποταμιευτική βάση, που με κάθε της απόσυρση κλυδωνίζει το ίδιο το πιστωτικό σύστημα. Την ίδια στιγμή, προσφέρουμε ωραιότατο μενού στην προεκλογική εκστρατεία των Γερμανών….

Άρρηκτα συνδεδεμένες, λοιπόν, καταθέσεις και πορεία οικονομίας. Η καλύτερα, σταθερότητα και εμπιστοσύνη. Χωρίς αυτά, οι καταθέσεις δεν επιστρέφουν και μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις των ελληνικών τραπεζών, αποτυγχάνει.

Πάντως για να μιλήσουμε με αριθμούς, ο Ιανουάριος είναι συνήθως μήνας που παραδοσιακά συνοδεύεται από εκροές καταθέσεων. Πρώτον, διότι προκύπτουν φορολογικά και άλλα έξοδα, έναντι ενός Δεκεμβρίου που επίσης παραδοσιακά, είναι ο μήνας των καταθέσεων. Κάθε Δεκέμβριο χρήματα μπαίνουν, κάθε Ιανουάριο, χρήματα βγαίνουν….

Ο φετινός όμως Ιανουάριος, συνδέεται άμεσα με το άρμα της αξιολόγησης. Οσο και να «παλεύουν» οι τράπεζες με ελκυστικά πακέτα προθεσμιακών, όσο και αν οι Ελληνες αποταμιευτές προσμένουν σε καλύτερες μέρες για να βγάλουν τα χρήματα από τα σεντούκια, αν η κλονισμένη εμπιστοσύνη δεν βγει από την «Εντατική», δεν θα υπάρξει φως. Η αξιολόγηση σ αυτό το σκηνικό, μπορεί να ρίξει λίγο φως…..

*Η Λίλυ Σπυροπούλου, είναι δημοσιογράφος

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα