Μετά την περίοδο χάριτος

Είναι μόνιμη υπόσχεση κάθε κόμματος που αναλαμβάνει την εξουσία ότι θα την ασκήσει με ταπεινότητα και προς όφελος της πλειοψηφίας.

Πάντα οι υπουργοί εργάζονται άοκνα και πάνε στο γραφείο τους στις 7 το πρωί, δεν κάνουν διακοπές και δεν προκαλούν.

Πάντα η νέα κυβέρνηση υπόσχεται σεβασμό στους θεσμούς, αξιοκρατία, επιτάχυνση και λύση προβλημάτων που χρόνιζαν τα προηγούμενα χρόνια και τα οποία ο μόνος λόγος που δεν λύνονταν ήταν ότι δεν είχε έρθει η συγκεκριμένη κάθε φορά κυβέρνηση στα πράγματα.

Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι φυσικά νωρίς να κριθεί και κυρίως θα κριθεί από το τι θα κάνει στην οικονομία, στα εργασιακά, στις επενδύσεις και πώς θα αντιμετωπίσει μια κρίσιμη μάζα της ελληνικής κοινωνίας, που παραμένει κουρασμένη από τα χρόνια των μνημονίων, ωστόσο ήδη σπέρνει τους σπόρους της αμφισβήτησής της.

Το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος, που διαρκώς προκαλεί “εντύπωση” για το πόσο γρήγορα ήρθε, σε όσους εντυπωσιάζονται από οτιδήποτε κάνει η νέα κυβέρνηση, είναι αφελές να αντιμετωπίζεται μόνο ως ένα νομοσχέδιο που απλώς φιλοδοξεί να δώσει λύσεις σε προβλήματα.

Είναι ξεκάθαρη η στόχευση για ενίσχυση της εξουσίας και αποστολή μηνυμάτων προς κάθε κατεύθυνση. “Πήραμε ισχυρή πλειοψηφία και θα τη χρησιμοποιήσουμε”. Τέτοιες νοοτροπίες δημιουργούν συσπειρώσεις, που όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ενισχύονται από τις λαϊκές μάζες.

Σειρά ανακολουθιών που υπάρχουν ήδη, καλύπτονται από το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι φρέσκια, ο πρωθυπουργός θέλει να τρέξει γρήγορα τα πράγματα και βρισκόμαστε εν μέσω θέρους.

Ωστόσο, σύντομα η κυβέρνηση δεν θα είναι φρέσκια, το τρέξιμο θα πρέπει να αποδίδει στην καθημερινότητα των πολιτών και τα μπάνια του λαού θα τελειώσουν.

Τότε, ακόμα και αν αντιμετωπίζεται με το γάντι από όσους ούρλιαζαν για το παραμικρό πριν λίγους μήνες, θα αρχίσει να έχει φθορά.

Και τότε θα φαίνονται πιο ενοχλητικά διάφορα παραστρατήματα. Από την παρέμβαση στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και την υπουργοποίηση δικαστικού λίγες μέρες μετά την παραίτησή του (τέτοιου είδους επιλογές, είχε καταγγείλει στο παρελθόν ο σημερινός πρωθυπουργός), μέχρι τις επιλογές προσώπων, με κριτήρια κομματικά ή προσώπων που έχουν συνδεθεί με τις εποχές ΠΑΣΟΚ σε διάφορες θέσεις. Ας μη θυμηθούμε τι λεγόταν όταν η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε αντίστοιχες κινήσεις με πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ.

Αυτή τη στιγμή, όλα περνάνε και δεν ακουμπάνε. Ακόμα και το ότι στο Ελληνικό δεν έχουν μπει μπουλντόζες… μέσα στο καλοκαίρι, αν και αυτή η υπόσχεση είχε σαφώς διατυπωθεί.

Το σημείο καμπής θα είναι το αν η νέα κυβέρνηση θα καταφέρει να πραγματοποιήσει όλες τις οικονομικές της εξαγγελίες, όσον αφορά την αφαίρεση βαρών από τη μεσαία τάξη, κάτι που θα φανεί μέσα στους επόμενους μήνες.

H διασύνδεση της πραγματοποίησης των οικονομικών εξαγγελιών με τους ρυθμούς ανάπτυξης σε ένα διεθνές περιβάλλον ασταθές, καθιστά την υλοποίησή τους, επικίνδυνη αποστολή.

Αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν κάνει όλα όσα υποσχέθηκε στην οικονομία, τότε στα μάτια των πολιτών αυτά που τώρα παρουσιάζονται ως “αποδοτικό τρέξιμο” και ως “καινοτομίες” μικρή σημασία θα έχουν.

Οι άδειες τσέπες ποτέ δεν γεμίζουν με επικοινωνιακή διαχείριση της πραγματικότητας.