Στον απόηχο του ηχηρού ραπίσματος στον Μακρόν
Διαβάζεται σε 4'
Γράφτηκαν και ειπώθηκαν κρουνηδόν σχεδόν τα πάντα. Σχεδόν. Γιατί υπήρξε μια εξίσου ηχηρή σιωπή, τουλάχιστον στη χώρα μας, σχετικά με μια πτυχή του ραπίσματος.
- 31 Μαΐου 2025 07:27
Καμία φεμινιστική οργάνωση και καμία από τις αιχμηρές (γυναικείες) πέννες και φωνές που σωστά ξιφουλκούν εναντίον της πατριαρχίας, δεν βγήκε να αποδοκιμάσει την ιταμή, κακοήθη και ονειδιστική ενέργεια της Μπριζίτ.
Αντ΄αυτού υπήρξαν κείμενα για τις επιθέσεις που έχει υποστεί στο παρελθόν, για διάφορες γελοίες «αποκαλύψεις» σχετικά το φύλο της και τις σαχλαμάρες για την ομοφυλοφιλία του Μακρόν. Επιπροσθέτως, έγινε λόγος για…την εμπλοκή της Ρωσίας(!) στην επιχείρηση συκοφάντησης του Γάλλου Προέδρου. Για το κακόηθες χαστούκι, τίποτε…
Πάλι καλά που δεν γράφτηκε ότι η αναιδέστατη, άκρως-και πολλαχώς- κακοποιητική συμπεριφορά της Μπριζίτ Μακρόν, ήταν χαστούκι στην εξουσιαστικής υφής ανδρική πολιτική κυριαρχία, αλλά και στοιχείο ρήξης με τον καθωσπρεπισμό που διακρίνει τις δημόσιες εμφανίσεις των ηγετών(η σύζυγος αγκαζέ ως παρακολούθημα, πεποιημένα χαμόγελα κλπ).
Επι της ουσίας: Η σιωπή εκ μέρους του ευρύτερου φεμινιστικού/δικαιωματικού πεδίου είναι εξίσου ονειδιστική με το χαστούκι της Μπριζίτ. Αποκαλύπτει έλλειψη σθένους να αποδοκιμαστεί το προφανές.
Ταυτόχρονα συνιστά πλήγμα για τον κοπιώδη αγώνα των γυναικών να αποτινάξουν τον ζυγό της δυναστικής πατριαρχίας, να καταγγείλουν την εγκληματική συμπεριφορά των ανδρών(βιασμοί, δολοφονίες κλπ) και να ενεργοποιήσουν τα αντανακλαστικά της κοινωνίας ώστε να σχηματισθεί ασπίδα σωτηρίας για τις γυναίκες.
Συνιστά πλήγμα (δυό μέτρα, δυό σταθμά) που προστίθεται στις υπερβολές και την εξαλλοσύνη ορισμένων εκπροσώπων του γυναικείου κινήματος. Πρόκειται για συμπεριφορά η οποία ενισχύει την συντηρητική, αν όχι αντιδραστική, δυναμική, ειδικά όταν κραυγαλέες δόσεις υπερβολής (π.χ. του MeToo της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητος κλπ) νομιμοποιούνται θεσμικά και επισύρουν ποινές στους «παραβάτες».
Τι άλλο είναι παρά ιλιγγιώδης υπερβολή το eye raping, το Lookism, ο γελοίος κώδικας συμπεριφοράς των εργαζομένων στο Netflix, η πρωτοφανής ιδέα να αποδεικνύει ο καταγγελλόμενος θύτης την μη ενοχή του και όχι ο καταγγέλλων, όπως έχει υποχρέωση βάσει των κανόνων της λογικής και της δικονομίας.
Επίσης, τι εισφέρουν στον αγώνα των ΛΟΑΤΚI/LGBTQ κλπ οι απλουστευτικές προσεγγίσεις και θηριώδεις κατασκευές για το κοινωνικό φύλο και το συμπέρασμα ότι υπάρχουν δύο φύλα «οι φασίστες και οι αντιφασίστες», όπως απόλυτα και αφοριστικά διατείνεται και διακηρύττει η Τζούντιθ Μπάτλερ;
Η δουλοκτητικών διαστάσεων συμπεριφορά των ανδρών και φυσικά τα αποτρόπαια εγκλήματα με θύματα γυναίκες δεν πλήττονται με εξωφρενικές δηλώσεις σαν κι αυτή της Εμα Τόμσον, που είπε ότι «η Κατρίν Ντενέβ είναι δωσίλογος της αντρικής εξουσίας».
Ποιο ήταν το έγκλημα της Ντενέβ; Μαζί με άλλες γυναίκες συνυπέγραψε κείμενο για την ελευθερία στο φλέρτ, λέγοντας το εξής: «Ο βιασμός είναι έγκλημα. Αλλά το επίμονο ή αδέξιο φλέρτ δεν είναι αδίκημα. Ούτε η αβρότητα συνιστά φαλλοκρατική επίθεση»(Από το βιβλίο του Πασκάλ Μπρυκνέρ, «Ενας σχεδόν τέλειος ένοχος», εκδ. Πατάκη).
Τα ριζοσπαστικά κινήματα, μεθ’ ων το φεμινιστικό, υπήρξαν και είναι ελευθερωτικά στον πυρήνα τους. Αφυπνιστικά, δηλαδή, με δημιουργική επιρροή στην κοινωνία. Στην εκδίπλωσή τους και στον μοναχικό-τουλάχιστον στην αρχή- αγώνα τους, αναπόφευκτες είναι οι υπερβολές.
Ωστόσο σήμερα, με την κοινωνία να τείνει ευήκοον ούς και τα παντοειδή κινήματα να είναι παρόντα και δυναμικά, οι υπερβολές και οι ακροτάτου ορίου θέσεις (π.χ. της Woke ατζέντας) άρχισαν να λειτουργούν αντίστροφα.
Ενδέχεται να αποκατασταθεί κάποτε η ισορροπία, να αποσυρθεί το ξίφος των προκλήσεων και των υπερβολών, ώστε η κοινωνία να αφομοιώνει σταδιακά θέσεις και απόψεις που κάποτε θεωρούσε εξοργιστικές και δυναστικές.
ΥΓ: Εye raping: Βιασμός με τα μάτια. Και Lookism: Όταν δίνεις έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση μιάς γυναίκας, λειτουργείς…σεξιστικά. Το έπαθε ο Ομπάμα, και αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη, όταν είπε για την Κάμαλα Χάρις, το 2013, ότι «είναι η ωραιότερη υπουργός Δικαιοσύνης στη χώρα».
ΥΓ(2): Το Netflix εφαρμόζει τα εξής συγκεκριμένα μέτρα στον χώρο εργασίας: Απαγορεύεται η ανταλλαγή τηλεφώνων, το επίμονο βλέμμα για περισσότερα από πέντε δευτερόλεπτα και το κράτημα του χεριού…