Ο Άδωνης είμαι εγώ!

Δεν συμφωνώ με τις αναλύσεις που διαχωρίζουν τον Άδωνη από τους «σοβαρούς» και «μετριοπαθείς» νεοφιλελεύθερους και τον κατατάσσουν απλώς στους «μη σοβαρούς» ακροδεξιούς.

Η τελευταία τοποθέτηση του ότι είναι ηθικό δικαίωμα η «νόμιμη» φοροδιαφυγή, εκφράζει την πεμπτουσία του νεοφιλελευθερισμού. Ο Hayek, στο βιβλίο του το «Σύνταγμα της Ελευθερίας», γράφει απερίφραστα ότι «η ελευθερία του κάθε ατόμου να πράξει ατομιστικά και εγωιστικά οδηγεί στην μοναδική μορφή τάξης που είναι έγκυρη και συμβατή με την ελευθερία: Την απρόσωπη και ασχεδίαστη και αυθόρμητη τάξη της ελεύθερης αγοράς.. Επομένως κάθε ιδέα περί κοινωνικής δικαιοσύνης είναι θεωρητικά αβάσιμη και πολιτικά επικίνδυνη, διότι οδηγεί σε κρατική παρέμβαση, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στον ολοκληρωτισμό και τη δουλεία»(!)

Ο Nozick γράφει ότι «η αναδιανομή μέσω των φόρων μιας κοινής κρατικής περιουσίας υπέρ των αδυνάτων αποτελεί προσβολή της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, δηλαδή προσβολή της αξιοπρέπειας του κατέχοντος τα αγαθά και τον πλούτο, εφόσον οι άλλοι αξιώνουν να γευτούν τους καρπούς των χαρισμάτων και των ικανοτήτων του. Καμία αναδιανομή του πλούτου δεν είναι δίκαιη και γιαυτό η φορολογία που αναδιανέμει υπέρ των αδυνάτων είναι κλοπή» (!)

Κάθε ιδέα περί κοινωνικής δικαιοσύνης λοιπόν είναι πολιτικά επικίνδυνη, λέει ο Χάγιεκ, η φορολογία που αναδιανέμει υπέρ των αδυνάτων είναι κλοπή, λέει ο Νότζικ, οι ανισότητες είναι στην ανθρώπινη φύση, λέει ο κος Μητσοτάκης! Τι να σου κάνει και ο Άδωνης;; 

Η αλήθεια είναι ότι ο κος Άδωνης Γεωργιάδης περνώντας από το ακροδεξιό ΛΑΟΣ στην ΝΔ και ενστερνιζόμενος τον νεοφιλελευθερισμό «εκσυγχρονίστηκε» αρκετά. Αξιοποιώντας δε, το απαράμιλλο ταλέντο του να μετατρέπει την μπούρδα, το ψεύδος και τη χυδαιότητα σε πολιτική ρητορική (την οποία διδάσκει κιόλας) κατάφερε να επηρεάσει τόσο βαθειά τον αντιπολιτευτικό λόγο, έως και την σχεδόν πλήρη «αδωνοποίηση» του. Κατάφερε δηλαδή να καλύψει την ένδεια της πολιτικής και των επιχειρημάτων αυτών που λεηλάτησαν την χώρα και την οδήγησαν στα μνημόνια, με μία ρητορική που απευθύνεται στα κατώτερα ένστικτα του υπογαστρίου συστήματος και εκφράζει το αντισύριζα μένος και το μίσος κατά της αριστεράς, όλων αυτών που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Ο Άδωνης εκφράζει αυτό που δεν τόλμησαν οι «σοβαροί», τόσο της ΝΔ, όσο και του λεγόμενου «ακραίου κέντρου». Την χειρότερη πλευρά τους και την παράδοση του DNA τους. Εκφράζει τον Άδωνη που έκρυβαν μέσα τους.

Δεν είναι τυχαία η συμπάθεια προς τον κο Γεωργιάδη και η σχεδόν κοινή ρητορική ακόμα και με κορυφαία στελέχη του λεγόμενου «ακραίου κέντρου» της κας Γεννηματά και του κυρίου Θεοδωράκη.

Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι η άτυπη σύμβουλος του κου Μητσοτάκη, Μιράντα Ξαφά, υπονομεύει την ελληνική οικονομία αποτρέποντας με ψεύδη και καταστροφολογία τους επενδυτές να επενδύσουν στην χώρα. Αλήθεια ποιος ξεχνά ότι και ο κος Γεωργιάδης, επανειλημμένως, στην πιο δύσκολη στιγμή της χώρας, προέτρεπε τους καταθέτες να αποσύρουν τα χρήματα τους από τις τράπεζες προκαλώντας την αναγκαστική επιβολή των κάπιταλ κοντρόλς;

Αυτήν την «σοβαρή» εικόνα συνδυάστε την τώρα με την «μη σοβαρή» εικόνα μιας χώρας όπου ο πρώην υπουργός υγείας πουλάει στην τηλεόραση βιονικά γιλέκα, αύριο ίσως νερό του Καματερού και λάδι για ξεμάτιασμα και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δυνάμει πρωθυπουργός της χώρας μιλάει σε «δεμάτια με σανό» για να επιδείξει φιλοαγροτικό προφίλ! Ποιο είναι πιο «σοβαρό» από τα δύο; Ο μεν πρώτος επηρμένος και μεθυσμένος από το μεγαλείο της μπούρδας του έχει «ξεφύγει» εντελώς, ενώ ο δεύτερος, πανικόβλητος από την ένδεια του αντιπολιτευτικού του λόγου, καταφεύγει ακόμα και στις πιο γελοίες επικοινωνιακές οδηγίες των συμβούλων του.

Δεν θεωρεί ανήθικη την νόμιμη φοροδιαφυγή, δηλώνει ο κος Γεωργιάδης και ο Μητσοτάκης το αποδέχεται, εφόσον αποδέχεται την δράση της συζύγου του Μαρέβας στους φορολογικούς παραδείσους. Με απύθμενο θράσος και χωρίς κανέναν ενδοιασμό ο κος Γεωργιάδης διοχετεύει συστηματικά στα μίντια fake news, προφανώς πιστεύοντας ότι και το ψέμα είναι ηθικό μπροστά στον μεγάλο σκοπό της παλινόρθωσης στην εξουσία που αγιάζει κάθε μέσον, και ο κος Μητσοτάκης τον τιμά ως αντιπρόεδρο του και αποδέχεται την δράση του.

Κρίμα, δεν αξίζει τέτοια κατάντια η μεγάλη συντηρητική παράταξη της χώρας και τέτοια κατάπτωση ο αντιπολιτευτικός λόγος γιατί χωρίς αντιπολίτευση δεν υπάρχει δημοκρατία. «Όταν συνηθίσεις το τέρας αρχίζεις να του μοιάζεις» έλεγε ο μεγάλος Μάνος που τόσο πολύ μας λείπει σήμερα. Ο Άδωνης εκφράζει απίστευτα πολλούς.  Όχι μόνο τους πολιτικούς που τον αποδέχονται, αλλά και το κοινό που τον αποδέχεται και παραδέχεται. Πολύ περισσότερο τον «αρχηγό» του, τον κο Μητσοτάκη, ο οποίος δεν είπε όλη την αλήθεια όταν δήλωσε πως «ο Άδωνης είναι δική μου επιλογή». Πιο έντιμο θα ήταν αν έλεγε, ο Άδωνης είμαι εγώ..