Πρόεδρος… μειοψηφίας; Είμαστε με τα καλά μας;

Πρόεδρος… μειοψηφίας; Είμαστε με τα καλά μας;
Εξωτερική άποψη του Προεδρικού Μεγάρου Eurokinissi

Ο τρόπος εκλογής του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα δεν πρέπει να υπακούει σε μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά να εξυπηρετεί τη συναίνεση στο πρόσωπό του από τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία.

Ένα από τα πιο κρίσιμα θέματα της συνταγματικής αναθεώρησης, το τελικό στάδιο της οποίας ξεκίνησε το πρωί της Δευτέρας,  είναι σαφώς ο τρόπος εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από τις εθνικές εκλογές, αποτελεί, κατά κοινή ομολογία, μια σωστή επιλογή, στην οποία μάλιστα συμφωνούν σχεδόν όλα τα κόμματα και πρώτα-πρώτα τα κόμματα εξουσίας, αυτά που χρησιμοποίησαν την εκλογή Προέδρου τα τελευταία χρόνια προκειμένου να επιτύχουν την προσφυγή στις κάλπες!

Είναι όμως άλλο αυτό και άλλο ο πρωθυπουργός να προσανατολίζεται στην εκλογή του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα ακόμα και με σχετική πλειοψηφία! Και να επιμένει η ηγεσία της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας σε μια τέτοια εξέλιξη, που αποτελεί ανατροπή της παράδοσης της μεταπολίτευσης, με αντίθετες  τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, καθώς και τη συντριπτική πλειοψηφία των συνταγματολόγων!

Η αποσύνδεση της εκλογής Προέδρου από την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, μάλιστα, σαφώς και δεν οδηγεί σε αυτή την επικίνδυνη,κατά τη γνώμη μας, εξέλιξη. Πρώτα-πρώτα ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας και ρυθμιστής του πολιτεύματος, το σύμβολο της ενότητας του έθνους, δεν μπορεί να εκλέγεται με σχετική πλειοψηφία. 

Είναι αδιανόητο το πρόσωπο που θα χειρίζεται τις πιο κρίσιμες καταστάσεις για το έθνος-μακάρι τέτοιες ημέρες να μην έρθουν ποτέ- το πρόσωπο που θα χειρίζεται τις διερευνητικές εντολές, που θα καλεί σε σύσκεψη τους πολιτικούς αρχηγούς εφόσον το ζητάει ο πρωθυπουργός, να έχει εκλεγεί με λιγότερες από 151 ψήφους! Δεν μπορεί εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η χώρα δεν μπορεί να έχει κυβέρνηση μειοψηφίας, να θέλουν μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης έναν Πρόεδρο- “μειοψηφίας”!

Το ερώτημα γίνεται περισσότερο αδυσώπητο από τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία διαθέτει 158 βουλευτές και συνεπώς μπορεί να εκλέξει όποιον προτείνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με την απόφαση που θα λάβει στο… βουνό, χωρίς τη συνδρομή άλλου κόμματος- αν και αποτελεί κατάκτηση της μεταπολίτευσης η συναινετική εκλογή Προέδρου.

Γιατί, λοιπόν, Πρόεδρος… μειοψηφίας; Μήπως γιατί κάποιοι έχουν στο μυαλό τους ένα πρόσωπο που ενδεχομένως να μην συγκεντρώνει τη στήριξη των βουλευτών της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας; Να μην το ψηφίσουν, δηλαδή, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, πέραν της αντιπολίτευσης; Μήπως το “μη πολιτικό πρόσωπο” που ορισμένοι επιμένουν ότι θα πρέπει να επιλεγεί, δεν θα συγκεντρώνει την προτίμηση της πλειοψηφίας; Και τι “υπηρεσίες” μπορεί να προσφέρει μια τέτοια εξέλιξη στο πολίτευμα, στον θεσμό και στη χώρα; Και αν η ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας με σχετική πλειοψηφία(!) σήμερα θεωρείται ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα μιας παράταξης ή μιας ηγεσίας, αύριο, με την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, δεν θα εξυπηρετεί κάποιους άλλους, δεν θα στραφεί εναντίον της; Μήπως τελικά ο τρόπος εκλογής του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα δεν πρέπει να υπακούει σε μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά να εξυπηρετεί τη συναίνεση στο πρόσωπό του από τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία; Πιστέψτε μας, είναι ορθό να διορθώνουμε τα κακά της μεταπολίτευσης, όχι τα καλά! Να μην πετάμε το μωρό μαζί με το νερό!!

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα