Δεν χαρίζονται αλλά χαρίζουν τη μάνα τους

Μετά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος η μητέρα του πρωθυπουργού, μιλώντας στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, εξέφραζε ανησυχία γιατί το παιδί της “πιέζεται” αφού “έχει πέσει όλο το βάρος της χώρας μας στις πλάτες του”.

Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση ειρωνείας ή διακωμώδησης σε μια απολύτως γνήσια ανησυχία που αισθάνεται μια μάνα-στην προκειμένη περίπτωση του πρωθυπουργού- για το παιδί της. Ανατρέξαμε όμως σ’ αυτά που είχε πει ώστε να τα αντιπαραβάλουμε με όσα συμβαίνουν στη χώρα, ένα και πλέον χρόνο μετά, όπου “η μάνα έχει χάσει το παιδί και το παιδί τη μάνα”. Σχήμα λόγου αντίστοιχο εκείνου του υπουργού Χρήστου Σπίρτζη, που προκειμένου να βγάλει από πάνω του την υπόθεση της ιστορίας με τον Χρήστο Καλογρίτσα, ενέπλεξε και τις μανάδες όλων των υπουργών της κυβέρνησης. Γιατί δεν νομίζουμε ότι, η φράση “δεν θα χαριστούμε” χρησιμοποιήθηκε ως πληθυντικός της μεγαλοπρέπειας.

Ο υπουργός Υποδομών, απ’ τη στιγμή που εμφανίζεται ως ταπεινός υπηρέτης του δημοσίου συμφέροντος, ασφαλώς δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον πληθυντικό της μεγαλοπρέπειας. Ως εκ τούτου είναι σαφές ότι ομιλεί εξ ονόματος όλων των μελών του υπουργικού συμβουλίου. Έτσι “Σεμνά και ταπεινά”, όπως είχε πει ο Κώστας Καραμανλής, φρόντισε να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ενόψει συνεδρίου(όποτε κι αν διεξαχθεί) προς τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, καθώς και προς τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ συντρόφους της ομάδας Παναγιωτακόπουλου, πως δεν πρόκειται ούτε για το χατίρι της μάνας του να λοξοδρομήσει από το δρόμο προς το σοσιαλισμό. Ωστόσο ως έμπειρος επαγγελματίας σοσιαλιστής είπε ότι “δεν θα χαριστούμε ούτε στη μάνα μας”. Δεν είπε ότι δεν θα… χαρίσουν τη μάνα τους, εφόσον προκύψουν λόγοι εθνικού συμφέροντος.

Διότι είναι άλλο να λες ότι δεν θα χαριστείς στη μάνα σου και άλλο να τη… χαρίζεις προκειμένου να σωθεί η χώρα, ή σε ελεύθερη μετάφραση για να σωθεί η κυβέρνηση. Άλλωστε είθισται οι κυβερνήσεις- όπως οι λογιστές θεωρούν την επιχείρηση δική τους όταν κάνουν πληρωμές- να πιστεύουν ότι τα συμφέροντα της χώρας είναι ταυτισμένα με το συμφέρον του κόμματος. Και μπορεί η παρούσα να ισχυρίζεται ότι η πρώτη φορά Αριστερά δεν κάνει τέτοια πράγματα, το “ηθικό πλεονέκτημα” φέρ’ ειπείν, αλλά επί του προκειμένου έρχεται… δεύτερη. Γιατί συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες( κεντροδεξιές κεντρώες και κεντροαριστερές) όταν πρόκειται για το γκοβέρνο, να γίνονται όλοι Ντάνι Ντε Βίτο και εύκολα  να πετάνε τη μαμά απ’ το τρένο. Για να το καταλάβει και ο υπουργός Τσακαλώτος, Throw momma from the train.

Μόλις πριν από λίγες ώρες οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ απέδειξαν εμπράκτως ότι… δεν χαρίζονται στη μάνα τους υπερψηφίζοντας την υπαγωγή των ΔΕΚΟ στο υπερταμείο. Βεβαίως ο κ. Τσακαλώτος διαβεβαίωσε ότι δεν θα χαρίσει την περιουσία του ελληνικού λαού(αυτά έλεγε στην αντιπολίτευση). Τουναντίον όσο ο ίδιος είναι υπουργός, σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φυσικά, δεν θα ιδιωτικοποιηθεί καμία ΔΕΚΟ. Είναι περιττό βέβαια να υπενθυμίσουμε ότι το 2013, τόσο ο ίδιος όσο και όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, υποστήριζαν πως η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ(ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, Σιδηρόδρομοι, Λιμάνια κ.λπ.) συνιστά “σκάνδαλο ολκής, αφού εξαιτίας της ύφεσης όλες οι αξίες των ακινήτων και των επιχειρήσεων του Δημοσίου έχουν υποτιμηθεί και η πώλησή τους σε αυτή τη φάση, αποτελεί έγκλημα όχι μόνο για ιδεολογικούς λόγους που αφορούν τις αντιπαρατιθέμενες αντιλήψεις για το ρόλο του κράτους, αλλά και με στενά αγοραίους όρους”.

Συνεπώς γίνεται αντιληπτό τι εννοούσε ο υπουργός Υποδομών όταν έλεγε ότι δεν θα χαριστούν ούτε στις μάνες τους, αλλά και πως… χαρίζονται οι μανάδες προκειμένου να “αξιοποιηθούν” προς χάριν του… εθνικού συμφέροντος. Εδώ, όμως, υπάρχει κι ένα ηθικό δίδαγμα το οποίο οφείλουν να το αξιολογήσουν οι συνδικαλιστικές ενώσεις που στο παρελθόν έβαλαν πλάτη ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να σκαρφαλώσει από το 3% στο 35%, ώστε να αποφευχθεί το “ξεπούλημα” της δημόσιας περιουσίας από την “αντιλαϊκή” κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και το ηθικό δίδαγμα, υπέρτερο εκείνο του “ηθικού πλεονεκτήματος” της Αριστεράς, είναι ότι “αυτός που έχει εξαπατηθεί δύο φορές από τον ίδιο άνθρωπο, είναι συνεργός στην απάτη”.

*Ο Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος.