Γιατί ο πρωθυπουργός αντιπολιτεύεται τον Μητσοτάκη

Τι περιμένει να ακούσει κανείς από έναν πρωθυπουργό στη ΔΕΘ; Παροχές πρωτίστως. Και υποσχέσεις για καλύτερες μέρες και ήσυχες νύχτες. Σ’ αυτό ο πρωθυπουργός τα προηγούμενα χρόνια, τα λεγόμενα «μνημονιακά», ήταν ασυναγώνιστος. Τώρα κι ενώ θα περίμενε κανείς από τον πρωθυπουργό, μετά μάλιστα και από την «καθαρή έξοδο», οι εξαγγελίες του να είναι «καθαρές» αυτός προτίμησε να τις κάνει όσο περισσότερο γίνεται «θολές».

Στην προκειμένη περίπτωση ο πρωθυπουργός έπραξε ως πρωθυπουργός απολύτως εναρμονισμένος με το περιβάλλον. Μόνο που οι εξαγγελίες του είχαν τόσο βάθος χρόνου που κανείς δεν κατάλαβε γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα φρόντιζε να δίνει την εντύπωση, ότι μετά από την «καθαρή έξοδο» τα μέτρα που είναι δίκαια θα γίνονται και πράξη. Προφανώς κάτι μεσολάβησε και ο πρωθυπουργός το έριξε στο πεντοζάλι. Ενδεχομένως να έμαθε ότι οι αγορές χορεύουν μόνο όταν εκείνες το θέλουν.

Εκείνο που δεν περίμενε να ακούσει κανείς από τον πρωθυπουργό, και μάλιστα στη ΔΕΘ, ήταν να κάνει αντιπολίτευση στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Σε κάθε απάντηση του Αλέξη Τσίπρα υπήρχε και μια αναφορά στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό είναι κάτι που δεν περιμένει να ακούσει κανείς από έναν πρωθυπουργό, όταν μάλιστα διαβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση του θα εξαντλήσει τη θητεία της. Συνεπώς το ερώτημα είναι γιατί ο πρωθυπουργός κάνει από τώρα αντιπολίτευση στον επόμενο πρωθυπουργό που θα αναδειχθεί από τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2019;

Πολύ απλά γιατί ο Αλέξης Τσίπρας δεν σκοπεύει να φθάσει με τα «καύσιμα» που έχει μέχρι τον επόμενο Οκτώβριο. Ο πρόσφατος «ανεφοδιασμός»- ανασχηματισμός δεν αντέχει μέχρι τότε, όπως άλλωστε δεν αντέχει και η χώρα. Φροντίζει λοιπόν από τώρα να στείλει τα μηνύματα στον Κυριάκο Μητσοτάκη για το τι ακριβώς τον περιμένει. Μάλιστα, για πρώτη φορά πρωθυπουργός άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο οι εκλογές να γίνουν νωρίτερα λέγοντας πως «όλα θα κριθούν από την πορεία των πραγμάτων».

Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ότι όποτε κι αν γίνουν οι εκλογές θα τις χάσει. Γνωρίζει επίσης ότι έχει ένα- θεωρητικά- άσο στο μανίκι του, κι αυτός είναι η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Αν πάει σε εκλογές τον Οκτώβριο του 2019, δύσκολα θα προκαλέσει την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη εντός διμήνου, αφού πέραν των άλλων δεν θα έχει προλάβει να συνέλθει από την ήττα και να ανασυγκροτήσει το ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως αν πάει νωρίτερα σε εκλογές, ελπίζει ότι οι μήνες που ακολουθούν θα ενισχύσουν το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης», αφού γι αυτό θα έχει φροντίσει ο ίδιος. Με ποιο τρόπο; Μα μ’ αυτό που έδειξε ότι γνωρίζει να κάνει όσο κανείς άλλος. Να κάνει αντιπολίτευση από τώρα στον Μητοστάκη.

Πως; Ναρκοθετώντας το πολιτικό τοπίο και ταυτόχρονα πολώνοντας το πολιτικό κλίμα ώστε με τον διαχωρισμό της θεωρίας των «δύο κόσμων» να ψαλιδίσει τις πιθανότητες αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας. Θα πετάξει τις «καυτές πατάτες» (πχ περικοπές συντάξεων, «Μακεδονικό») στον επόμενο, θα βάλει μπροστά τη σκανδαλολογία, και εν τω μεταξύ θα γεμίσει το δημόσιο με δικούς του ανθρώπους. Παράλληλα με όλα αυτά (έδειξε ξεκάθαρα τις προθέσεις του στη συνέντευξη Τύπου) θα παίξει το χαρτί της ακύρωσης των «ελαφρύνσεων», αλλά και της συμφωνίας των Πρεσπών, από τον Μητσοτάκη ώστε να του δημιουργήσει προβλήματα με τους θεσμούς.

Εν ολίγοις ο πρωθυπουργός έχει ξεκινήσει την υπονόμευση Μητσοτάκη από τώρα, όχι για να αποτρέψει το αναπόφευκτο της νίκης του, αλλά με σκοπό να αποτρέψει την αυτοδυναμία του και συγχρόνως να του αφήσει μια δυσβάσταχτη «κληρονομιά» που δύσκολα θα μπορεί να την αποποιηθεί.