Η… κάλπικη 13 “σύνταξη”

Από τον Θουκυδίδη μέχρι τον Μακιαβέλι και μέχρι τους νεώτερους που προσπάθησαν να εντρυφήσουν στα μυστικά της καλοστημένης απάτης, εκείνο που διέλαθε της προσοχής τους ήταν το πολύ απλό και ανθρώπινο. Ότι η απάτη ασκεί μια ιδιαίτερη γοητεία σε όλες τις περιόδους της ιστορίας. Όταν μάλιστα διαπράττεται ώστε να μείνει στην ιστορία, τότε η απάτη λαμβάνει χαρακτηριστικά τέτοια που την καθιστούν συνώνυμο με την ελπίδα.

Πάντα, ή σχεδόν πάντα, όταν αποκαλύπτεται υπάρχει μια δικαιολογία και στο τέλος η μετάθεση της ευθύνης. Πάντα υπάρχει ένα… μήλο και ένας «όφις» για να αναλαμβάνει την ευθύνη. Υπάρχουν, όμως, και απάτες που ακούγονται ευχάριστα γιατί βασίζονται σε μια δογματική αρχή που θέλει τον κόσμο πρόθυμο να εξαπατηθεί.

Σ’ αυτή την περίπτωση το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σ’ αυτόν ή σ’ αυτούς που σχεδιάζουν την εξαπάτηση και την υλοποιούν, είναι να «φάνε» τη δική τους μπλόφα. Το περιέγραψε στις αρχές του περασμένου αιώνα με κομψό τρόπο ο Αμβρόσιος Μπηρς, και μας το θύμισε στον 19ο χρόνο του 21ου αιώνα ο Αλέξης Τσίπρας με τη 13 «σύνταξη». Το κατάλαβαν οι συνταξιούχοι που πίστεψαν ότι θα πάρουν… «σύνταξη», αλλά και ο πρωθυπουργός που «έφαγε» τη δική του μπλόφα ότι θα δώσει… κάτι που θα έμοιαζε με «σύνταξη».

Ο Αλέξης Τσίπρας έταξε λαγούς με πετραχήλια και πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, αρχής γενομένης από σήμερα μέχρι την Παρασκευή, έχοντας τη ψευδαίσθηση ότι θα επηρεάσει τη κρίση του εκλογικού σώματος. Και γιατί, εδώ που τα λέμε να μην το πιστεύει; Μήπως θυμάται κανείς πόσους λαγούς με πετραχήλια έταξε για να κερδίσει δύο εκλογικές αναμετρήσεις; Μήπως ξεχνάει κανείς πόσα φύκια με μεταξωτές κορδέλες υποσχέθηκε στα τέσσερα χρόνια που είναι πρωθυπουργός;

Αυτήν τη φορά, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας δεν λέει ψέματα με την ιδιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικεί την εξουσία. Αυτή τη φορά- τρίτη και φαρμακερή- λέει ψέματα με την ιδιότητα του πρωθυπουργού. Και αυτή τη φορά τα ψέματα επιβεβαιώνονται από τον ίδιο, με τη συνδρομή των ΑΤΜ. Διότι αυτή τη φορά οι πολίτες δεν ακούν κάποιον που υπόσχεται ότι θα βελτιώσει το επίπεδο της ζωής τους. Αυτή τη φορά ακούν κάποιον που τον ψήφισαν να κάνει αυτά που τους υποσχέθηκε πριν από τέσσερα χρόνια, και βλέπουν αυτόν που τους εξαπατούσε επί τέσσερα χρόνια. Και επιπλέον ζητά τη ψήφο τους, μοιράζοντας πουρμπουάρ και παροχές που θα ζήλευε και ο Δηληγιάννης και θα έκαναν τον «Τζουμπέ» να αισθάνεται υπερήφανος για τον κλώνο του.

Ο Αλέξης Τσίπρας ως… Αλέξης Τσίπρας βγάζει τον «καλύτερο» εαυτό του, μπας και καταφέρει να εξαπατήσει για τρίτη φορά το εκλογικό σώμα. Επιδόματα, αναδρομικά, και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς σ’ ένα ξέφρενο προεκλογικό πανηγύρι που γυρίζει τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω. Ευτελίζει τα πάντα και τους πάντες εν γνώσει ότι διεκδικεί- και δείχνει να κερδίζει επάξια- μια θέση δίπλα στους μεγάλους δημαγωγούς της ελληνικής πολιτικής.

ΥΓ: Την «έπεσαν» στον Αυγενάκη γιατί μίλησε για νοθεία. Όλα αυτά που γίνονται δεν συνιστούν νόθευση της εκλογικής διαδικασίας;