Ο Αλέκος στη χώρα των θαυμάτων

Ο Αλέκος Φλαμπουράρης είναι ένας συμπαθής άνθρωπος που ο τρόπος εκφοράς του λόγου τον καθιστά αυτομάτως στον συνομιλητή του “συνένοχο” των απόψεων του. Έχει έναν διηγηματικό τρόπο αφήγησης για κάθε τι που συμβαίνει, αλλά και την ικανότητα να περιγράφει με γλαφυρό τρόπο την πραγματικότητα έτσι ακριβώς τη φαντάζεται και όπως θα θέλαμε όλοι να είναι. Γι αυτό και είναι από τους ελάχιστους υπουργούς που όταν τον ακούς να διηγείται τα κυβερνητικά κατορθώματα, το σταχτοδοχείο παραμένει στη θέση που το είχες αφήσει πριν αρχίσει η διήγηση.

Με λίγα λόγια ο Αλέκος Φλαμπουράρης είναι κάτι μεταξύ Νίκου Πιλάβιου και Αντιγόνης Μεταξά( Θεία Λένα). Η ώρα του παιδιού, όπου ο καλοκάγαθος παππούς διαβάζει στα εγγόνια του μόνο εκείνα τα παραμύθια που έχουν αίσιο τέλος. Μέχρι εδώ όλα καλά. Ο Αλέκος Φλαμπουράρης, εκτός από παραμυθάς, τυχαίνει να είναι και υπουργός Επικρατείας, και ως εκ τούτου όσο ωραία κι αν ακούγονται τα παραμύθια και όσο να δείχνει ότι κατέχει το θέμα(η θεία Λένα ξέρει…), στο τέλος τα λεγόμενα του αξιολογούνται με βάση την πραγματικότητα.

“Ο κόσμος”, υποστηρίζει, “να είναι ήσυχος(sic). Δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει κόψιμο μισθών και συντάξεων. Από τα μέσα του 2017 και όλο το 2018 θα βλέπουμε μια ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας”! Προφανώς ο υπουργός Επικρατείας βλέπει πράγματα που μπορεί να δει η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων. Αλλά κι αυτό να συμβαίνει- υπό την έννοια ότι έχει το χάρισμα να βλέπει οράματα όπως η Ιωάννα της Λωρραίνης- η βεβαιότητα του υπουργού δεν συνάδει με τον πρότερο βίο της κυβέρνησης σε ανάλογες δεσμεύσεις. Αλλά και του ίδιου, που το Μάιο του 2015 στην εκπομπή “Mega Σαββατοκύριακο”, δήλωνε μεταξύ άλλων ότι η κυβέρνηση δεν θα φέρει συμφωνία που να έχει κούρεμα του ΕΚΑΣ, ενώ στην ίδια εκπομπή προέβλεπε ότι δεν θα γίνει δημοψήφισμα γιατί θα υπάρξει συμφωνία(έγινε και μετά ήρθαν τα capital controls), συμπληρώνοντας μάλιστα πως “Ο Γιάννης Βαρουφάκης έβαλε ψηλά τον πήχη της διαπραγμάτευσης και παγκοσμιοποίησε το ελληνικό πρόβλημα”!

Αναρωτιέμαι πόσοι έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται για να τρίψουν τα μάτια τους βλέποντας  την ανάπτυξη να έρχεται με φόρα, αλλά θα συνιστούσα ψυχραιμία μια και ο ίδιος απέκλειε κατηγορηματικά το Μάρτιο του 2015 στη Real ότι θα πουληθεί δημόσια περιουσία, λέγοντας πως “ούτε τα λιμάνια, ούτε τα αεροδρόμια, ούτε ο σιδηρόδρομος”! Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ(20-3-2015) υποστήριζε ότι: “Μέσα σε 20-30 ημέρες έχουμε σταματήσει  καταστροφή και κατηφόρα: απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων”. Και στην ίδια εφημερίδα με περισπούδαστο ύφος- αφού προηγουμένως είχε αποφανθεί ότι τα χρήματα που χρωστάει η Ευρώπη είναι “αέρας”- δήλωνε “γι αυτό κι εμείς θα τους πληρώσουμε με αέρα”.

Και αυτά είναι ένα μικρό μέρος από τα παραμύθια που κατά καιρούς διηγείται ο υπουργός Επικρατείας, αφού το ρεπερτόριο είναι τόσο πλούσιο που και ο ίδιος δεν θυμάται τα περισσότερα από αυτά που έχει πει τα δύο τελευταία τουλάχιστον χρόνια. Μια και όμως δεσμεύθηκε στο Γιώργο Αυτιά ότι “η κυβέρνηση δεν υπάρχει καμία περίπτωση να νομοθετήσει μέτρα για μετά το 2018”, θα του θυμίσω τι είχε πει(πάλι το 2015) σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό CRASH. 

«Τόσο τα χαμηλά όσο και τα μεσαία εισοδήματα”, είχε πει στην Αλεξάνδρα Φωτάκη,  “όχι μόνο δεν θα επιβαρυνθούν με νέους φόρους αλλά, απεναντίας, θα υπάρξουν σημαντικές ελαφρύνσεις. Αυτό προκύπτει από συγκεκριμένες κυβερνητικές παρεμβάσεις που τις έχουμε ήδη εξαγγείλει. Αναφέρομαι(α) στην κατάργηση του ΕΝΦΙΑ που θα φοροελαφρύνει τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, (β) στον νέο τρόπο φορολόγησης του εισοδήματος όπου θα υπάρχει το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ και προοδευτική κλίμακα που θα μετατοπίζει το φορολογικό βάρος από τα χαμηλά και μεσαία προς τα πολύ υψηλά εισοδήματα και(γ)στον νέο τρόπο ρύθμισης χρεών προς την εφορία, ο οποίος θα είναι ευνοϊκός για τους πολίτες”.

Φαντάζομαι ότι με την ίδια ευκολία που ψυχαγωγεί με τα παραμύθια του το κόσμο, θα παραμυθιάζει και τους συναδέλφους του στο υπουργικό συμβούλιο. Και θα το κάνει υποθέτω χωρίς ιδιαίτερο κόπο μια και όσα υποστηρίζει όλοι θα επιθυμούσαν να ισχύουν. Άλλωστε ποιος από αυτούς δεν θέλει να ζει με τον Αλέκο στη χώρα των θαυμάτων, όταν μάλιστα ένα και μόνο όνειρο είναι πιο ισχυρό από χίλιες πραγματικότητες, όπως είχε πει και ο Τόλκιν;

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος