Πίστη στην πατρίδα πάντα, στην κυβέρνηση όταν το αξίζει

Εικάζω ότι η τουρκική διπλωματία ευθυγραμμισμένη όπως πάντα με την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, η οποία κάθε φορά που αντιμετωπίζει προβλήματα προσφεύγει στη δωρεάν διανομή “Άρλεκιν”(εξ ου και ότι μ’ ένα Άρλεκιν ξεχνιέμαι) σοβινιστικού περιεχομένου, βρήκε τους ιδανικούς “πελάτες” να πουλήσει την πραμάτεια της στην Αθήνα. Παλιό το κόλπο αλλά πιο παλιά η παροιμία που λέει ότι ο Θεός μας έδωσε τα δόντια, για να κρατούν τη γλώσσα. Απ’ την άλλη βέβαια είναι λογικό να σκεφθεί κανείς ότι ο Θεός μας έδωσε τα δόντια για να δαγκώνουμε. Προφανώς οι επικεφαλής των Υπουργείων Αμύνης και Εξωτερικών δεν κρατούν τη γλώσσα τους. Επί του παρόντος πάντως δεν δαγκώνουν. 

Τόσο ο Πάνος Καμμένος όσο και ο Νίκος Κοτζιάς δείχνουν τα δόντια τους. Κι εδώ που τα λέμε με τόσες ανοησίες που ακούγονται από την αντίπερα όχθη, κάτι πρέπει να δείξουν και να πουν. Και ορθώς πράττουν. Το θέμα όμως δεν είναι ο τρόπος που απαντούν για εσωτερική κατανάλωση στις μπούρδες του Τσαβούσογλου, αλλά γιατί τρέχουν να τις μαζέψουν και να τις στείλουν πίσω γαρνιρισμένες με μπόλικο πατριωτιλίκι. Διότι αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν έχουν καταλάβει που το πάνε οι… απέναντι. Δεν μπορώ, δηλαδή, να πιστέψω ότι αγνοούν πως με τον υπερβάλλοντα ζήλο καθίστανται εκ των πραγμάτων “χορηγοί επικοινωνίας” της καμπάνιας που κάνει ο Ερντογάν, εν’ όψει του δημοψηφίσματος του Απριλίου.   

Σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό των δύο υπουργών, όπως ο υπουργός Αμύνης αμφισβητεί τον πατριωτισμό του Θεόδωρου Πάγκαλου και του Κώστα Σημίτη. Ωστόσο θεωρώ ότι απ’ τη στιγμή που η Τουρκία βρίσκεται σε κρίση, την οποία ως συνήθως την εξάγει στην Ελλάδα, οι υπουργοί του Αλέξη Τσίπρα θα όφειλαν να επιδείξουν ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση. Από τη στιγμή όμως που δεν φαίνεται να επιλέγουν αυτή τη στάση απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, γιατί να μην υποθέσω ότι βρήκαν κι αυτοί με τη σειρά τους “πελάτες” να εξάγουν τα προβλήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ στην Άγκυρα;

Προς το παρόν παρακολουθούμε ένα “παιχνίδι”-σε κάθε περίπτωση επικίνδυνο- μεταξύ δύο κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν σοβαρά εσωτερικά προβλήματα και επιλέγουν να… πετάνε τη μπάλα στα νερά του Αιγαίου. Μακάρι να μείνουν στο “παιχνίδι” και να μην υπάρξουν δυσάρεστες εξελίξεις. Είτε γιατί η Τουρκία σχεδιάζει να επαναλάβει ένα επεισόδιο τύπου Ιμίων, είτε γιατί ο πρωθυπουργός δεν επιθυμεί να… παραβιάσει το “άβατο” των Υπουργείων Αμύνης και Εξωτερικών και να αναλάβει προσωπικά την ευθύνη. Σε κάθε περίπτωση έχω την εντύπωση ότι θα πρέπει να ανησυχούμε περισσότερο από τις αντιδράσεις των υπουργών του Αλέξη Τσίπρα, παρά από τις βλακώδεις προκλήσεις του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας και τις εθνικιστικές σαχλαμάρες του κάθε Μπαχτσελί.

Εν τέλει μια και ο Mark Twain… έγινε μόδα, απευθύνομαι με μια ρήση του προς τον πρωθυπουργό και στους υπουργούς Αμύνης και Εξωτερικών για να τους πω:  “Πίστη στην πατρίδα, πάντα. Πίστη στην κυβέρνηση, όταν το αξίζει”.

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος