Plaudite amici comedia finita est!*

Είναι οφθαλμοφανές ότι η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα προς ένα συγκλονιστικό φινάλε, που προηγουμένως ωστόσο αναμένεται να συμβούν πολλά απρόοπτα και πολλές ανατροπές. Ας ελπίσουμε πως οι εξελίξεις δεν θα αποβούν σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Προς το παρόν οι κυβερνώντες έχουν πλήξει την εικόνα της χώρας και σε μεγάλο βαθμό την αξιοπρέπεια των πολιτών της. Εκείνων τουλάχιστον που δεν φοράνε κομματικές παρωπίδες και σε κόντρα του γενικότερου κλίματος επιμένουν να κρατούν σε ισορροπία το συναίσθημα με τη λογική.

Προφανώς η κυβέρνηση δεν είχε προετοιμασθεί επαρκώς προκειμένου να αντιμετωπίσει τα κρίσιμα ζητήματα που κλήθηκε να διαχειρισθεί κατόπιν εντολής του ελληνικού λαού. Από το προσφυγικό- μεταναστευτικό, όπου η ολιγωρία που επέδειξε το μετέτρεψε σε μείζον εθνικό ζήτημα, μέχρι την αδυναμία ανάληψης των ευθυνών της έναντι της συμφωνίας που συνήψε με τους δανειστές στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου.

Και στα δύο μείζονα αυτά ζητήματα η κυβέρνηση πήγε να διαπραγματευθεί χωρίς σχέδιο και κυρίως χωρίς να πιστεύει στην αποστολή που της είχε ανατεθεί στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Ανεξάρτητα όμως των ευθυνών της κυβέρνησης, ευθύνες έχουν και οι πολίτες και πολλές περισσότερες και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα- πρωτόγνωρη από κάθε άποψη- αποδεικνύει πως τόσο η κυβέρνηση όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κατώτερες των περιστάσεων.

Πέραν όμως των διαπιστώσεων εκείνο που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης είναι η ακυβερνησία προς την οποία οδηγείται ο τόπος. Και γι αυτό δεν ευθύνονται οι πολίτες και η Ευρώπη. Ευθύνονται οι εμμονές, οι νοοτροπίες, οι ιδεοληψίες, αλλά και μια σειρά συμπλεγματικών συνδρόμων, που στην αντιπολίτευση καλύπτονταν πίσω από τη καταγγελτική ρητορική και τώρα αποκαλύπτονται γκρεμίζοντας τις όποιες ψευδαισθήσεις είχε καλλιεργήσει ο μύθος της Αριστεράς.

Στο δια ταύτα: Η κυβέρνηση δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ρισκάρει με εκλογές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα δημιουργήσει σοβαρούς κινδύνους για τη χώρα. Αλλά μήπως η παραμονή της κυβέρνησης δεν ενέχει κινδύνους; Δηλαδή, τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί από αυτό που συμβαίνει τώρα; Κατανοώ την απογοήτευση του αριστερού ψηφοφόρου που βλέπει να γκρεμίζονται τα όνειρά του. Προτιμώ όμως να γκρεμιστούν τα όνειρά του παρά να γκρεμιστεί η Ελλάδα.

Η κυβέρνηση έπαιξε-κυριολεκτικά και μεταφορικά- κι έχασε. Ενέπαιξε πολλούς τάζοντας πολλά και ολοκληρώνει τον κύκλο της εμπαίζοντας ακόμα τις αρχές και της ιδέες της.  Και όπως αναφέρει μια παλιά ιταλική παροιμία, “Μετά το παιχνίδι, ο βασιλιάς και το πιόνι πάνε στο ίδιο κουτί”.

*Χειροκροτήστε, φίλοι, η κωμωδία τελείωσε.(Τα τελευταία λόγια του Αυτοκράτορα Αύγουστου)  

Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος