Άσυλο στην εργοδοτική ασυδοσία

Η κυβέρνηση έδειξε με το “καλημέρα” την ταξική εμμονή της. Στο παρά ένα της ολοκλήρωσης της συνεδρίασης στην Ολομέλεια της Βουλής, ο κ. Βρούτσης έφερε τρεις τροπολογίες για τα εργασιακά χωρίς να έχει προηγηθεί προπαρασκευαστική διαδικασία και χωρίς να έχει ενημερωθεί η αντιπολίτευση σχετικά με το περιεχόμενό τους. Έτσι, ήταν εύλογη η έντονη αντίδραση με την αποχώρηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης από τη διαδικασία.

Η τακτική αυτή πέραν του ότι στην ουσία παραβιάζει τις διαδικασίες μιας κανονικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας αποτελεί και ένα μεγάλο δώρο εκ του αποτελέσματός της, προς τους εργοδότες.

Πίσω από το περίφημο πλαφόν στις συντάξεις για το οποίο είχε γίνει έντονη συζήτηση προεκλογικά, η κυβέρνηση επιχείρησε να “κρύψει” τις μεταρρυθμίσεις της, ή αν θέλετε την άρση των φιλεργατικών προγενέστερων μεταρρυθμίσεων, προς όφελος των εργολάβων και των εργοδοτών σε πιθανή αντιδικία με απολυμένο εργαζόμενό τους. Η εξυπηρέτηση της επιχειρηματικής ελίτ μοιάζει πραγματικά σαν να ήρθε καθ’ υπόδειξη του ΣΕΒ κάτι που υπογράμμισαν στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και ο πρώην πρωθυπουργός.

Για την ακρίβεια, ο ΣΕΒ ζητούσε μέτρα υπέρ των εργοδοτών για εργολαβίες και για τις απολύσεις με δημοσίευμα που αναρτήθηκε λίγη ώρα πριν την κατάθεση των τροπολογιών Βρούτση. Το timing αυτό μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι. Έγινε τελευταία στιγμή για να πιάσει απροετοίμαστο το Σώμα της Βουλής, εν μέσω Δεκαπενταύγουστου για να μην υπάρχουν έντονες κοινωνικές αντιδράσεις και “κρύφτηκε” πίσω από το ζήτημα των συντάξεων το οποίο και προέβαλαν τα media που στηρίζουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη αποσιωπώντας τις διατάξεις που αφορούν τα εργασιακά καθεαυτά.

Θα έλεγε κανείς πως την ημέρα που καταργήθηκε τυπικά το πανεπιστημιακό άσυλο, είχαμε τη θεσμοθέτηση ενός νέου ασύλου για την εργοδοτική ασυδοσία.

Προ δύο μηνών άλλωστε ο ΣΕΒ αντιδρούσε στο σχέδιο νόμου της Έφης Αχτσιόγλου βάσει του οποίου ο εργοδότης θα έπρεπε να αιτιολογεί τους λόγους απόλυσης (βάσιμος λόγος) και σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης θα ήταν εκείνος ο οποίος θα όφειλε να εξηγήσει τον λόγο της μη καταχρηστικότητας.

Τώρα θα ισχύει το αντίθετο, κοινώς ο εργαζόμενος είναι εκείνος ο οποίος πάλι θα πρέπει να επιφορτιστεί με την απόδειξη του δίκιου του.

Από την άλλη ο κ. Βρούτσης έφερε τροπολογία η οποία καταργεί την κοινή και αλληλέγγυα ευθύνη του αναθέτοντος ένα έργο, του εργολάβου και του υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων, η οποία προέβλεπε ότι αν οι εργαζόμενοι του υπεργολάβου είχαν απαιτήσεις που δεν ικανοποιούσε ο άμεσος εργοδότης τους, μπορούσαν να στραφούν προς τον εργολάβο του έργου για την ικανοποίηση των απαιτήσεών τους.

Με την άρση της συνυπευθυνότητας υποτίθεται πως κύριος υπεύθυνος για τον έλεγχο της τήρησης της εργατικής νομοθεσίας είναι ο κύριος εργολάβος, ο έλεγχος του οποίου στις περιπτώσεις ενοικίασης υπαλλήλων είναι πολυδαίδαλος μιας και η εφαρμογή (ή μη εφαρμογή) της νομοθεσίας γίνεται από την εταιρεία που νοικιάζει με τη μέθοδο του outsourcing.

Να σημειωθεί εδώ πως τον ερχόμενο Οκτώβριο αναμένεται και η απόφαση του ΣτΕ σχετικά με την προσφυγή του ΣΕΒ ενάντια στην εγκύκλιο της πρώην Υπουργού Εργασίας Έφης Αχτσιόγλου, με την οποία προβλεπόταν αύξηση του κατώτατου μισθού, από τον περασμένο Φλεβάρη, και για όσους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα είχαν κατοχυρώσει επίδομα τριετίας το 2012.

Σύμφωνα με τους βιομηχάνους, τα σχετικά επιδόματα έχουν καταργηθεί από το 2014. Αν η απόφαση του ΣτΕ δικαιώσει τους βιομηχάνους, τότε θα τεθεί θέμα “παρέμβασης” του νέου Υπουργείου Εργασίας σε όσα ισχύουν και για τις “τριετίες”.

Η κυριαρχία των ελαστικών μορφών απασχόλησης και η απαξίωση των μισθών δεν είναι βέβαια ελληνικό “προνόμιο”. Αυτό επεσήμαινε άλλωστε και στην αιτιολογική της έκθεση η κυβέρνηση χθες, αναφέροντας πως η χώρα πρέπει να “ευθυγραμμιστεί” με τις σχετικές διατάξεις της ΕΕ.

Πίσω από αυτό το πρόσχημα, θα έρθουν και άλλες σαρωτικές αλλαγές και εκεί θα κριθούν τα αντανακλαστικά των προοδευτικών δυνάμεων της χώρας και αν μπορούν τελικά να βρουν έναν κοινό τόπο διεκδικήσεων μεταξύ τους.

Ειδικά τώρα που δεν προέκυψε σύγκλιση του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ, ούτε και για το άσυλο.